Ένα πολύ αισιόδοξο απόσπασμα είναι το εξής: "Όλοι είμαστε στο λούκι, μερικοί από μας όμως κοιτάζουν τ' άστρα", είναι από το θεατρικό έργο του Oscar Wilde "Η βεντάλια της Λαίδης Γουΐντερμιρ." Μας δίνει τη δυνατότητα να δούμε τη σπουδαιότητα της δικής μας προοπτικής, ανεξάρτητα από τις συνθήκες στις οποίες βρισκόμαστε.
Υπάρχουν άνθρωποι που φαινομενικά έχουν τα πάντα στη ζωή τους και όμως είναι δυστυχισμένοι επειδή δίνουν βάση σ΄αυτό που τους λείπει ή επειδή ακόμα δεν έχουν βρει το προσωπικό τους νόημα στη ζωή αυτή. Απ' την άλλη πάλι, υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε σκληρές και αντίξοες συνθήκες, είναι όμως σε θέση να κοιτάζουν προς εκείνη τη πλευρά όπου υπάρχει λίγο φως, μια μικρή δόση αισιοδοξίας. Βρίσκουν τη δύναμη μέσα τους να μπορούν να κοιτούν τα άστρα με ένα τόσο ήρεμο τρόπο και με μια σιγουριά για την εξέλιξη των πραγμάτων. Οι άνθρωποι αυτοί μου φέρνουν στο μυαλό την Helen Keller που έλεγε το εξής:
"Ανοίγω τις πόρτες του είναι μου σ' όλα τα καλά και κλείνω ερμητικά σ΄όλα τα κακά. Αυτή η όμορφη και πεισματώδης δύναμη μου επιτρέπει να αντιμετωπίζω κάθε εμπόδιο. Ποτέ δε νιώθω αποθαρρυμένη από την έλλειψη καλών πραγμάτων. Η αμφιβολία και η δυσπιστία είναι απλώς ο πανικός μιας δειλής φαντασίας. Μπορεί να κατακτήσει κανείς τα πάντα με σταθερή καρδιά και ανοιχτό μυαλό."
Σας αφήνω με τις σκέψεις και συναισθήματά σας!
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα.
