Το σκεφτόμουν χθες που γύρισα σπίτι μετά από μια βόλτα και χάζευα τις φωτογραφίες που ανέβασα στο Ιnstagram.
Μπορεί όλοι να κοιτάμε την ίδια εικόνα, αλλά να έχουμε τελείως διαφορετική αντίληψη. Ο κάθε άνθρωπος επιλέγει να εστιάζει σε διαφορετικά σημεία. Κάποιοι θέλουν να ζουμάρουν και να δίνουν σημασία στις λεπτομέρειες, άλλοι πάλι θέλουν ένα πιο γενικό πλάνο και άλλοι βλέπουν τα πράγματα σαν τον αετό, από ψηλά. Είναι μαγικό το πως αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα γύρω μας. Προσωπικά απολαμβάνω να εστιάζω στην "διάθεση", να εντοπίζω λεπτομέρειες που μπορούν να μου πουν κάτι. Να ανακαλύπτω στο οπτικό μου πεδίο αντικείμενα, ανθρώπους, συνθέσεις, που μου ξυπνούν μνήμες και συναισθήματα. Να έχουν μία κάποια σημασία. Μπορείς να δεις την καθημερινότητα από μία άλλη όπτική γωνία.
Μπορεί να είναι μια γλάστρα βασιλικού, τα χρώματα που παίρνει ο ουρανός την ώρα που δύει, ένα ιστορικό κτίριο, τα παλιά αντικείμενα σε κάποιο πάγκο στο κέντρο της Αθήνας ή μια ανθρώπινη φιγούρα. Όλες αυτές οι εικόνες έχουν να κάνουν με την καταγραφή φωτός. Γιατί αυτό σημαίνει φωτογραφία, - φως και- γραφή. Και το φως ακουμπάει το συναίσθημα.
