Το σαββατοκύριακο πήγα στη Θεσσαλονίκη, γύρισα σε τόπο οικείο, στο σπίτι μου δηλαδή. Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που γεννήθηκα, η πόλη που με υπνωτίζει με τον δικό της αέρα, η πόλη μου με λίγα λόγια. Επέστρεψα λοιπόν και μάλιστα αυτή τη φορά με πολύ καλή παρέα και έναν ιδιαίτερο στόχο.
Η ξαδέρφη μου η Ραφαέλα, η καλύτερη συναθλήτρια που με έκανε ιδιαιτέρως χαρούμενη και την ευχαριστώ!
Οι 4moms Βάσω, Βιβή , Αμαλία, η Ελένη, η Ραφαέλα κι εγώ, βάλαμε τα δυνατά μας και συμμετείχαμε με την IKEA Running Team στον 3ο Διεθνή Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο Θεσσαλονίκης. Τρέξαμε με στόχο την ενίσχυση του έργου του Συλλόγου Φίλων Κοινωνικής Παιδιατρικής "Ανοιχτή Αγκαλιά" και ασφαλώς φτάσαμε στο τέρμα, μιας και είχαμε υποσχεθεί να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας! Με τη Ραφαέλα τερματίσαμε κάνοντας χρόνο συμπαθητικό: 34,02. Η εμψύχωση του κόσμου, συγκινητική!
Ήταν η δεύτερη φορά που τρέχω σε αυτήν τη διοργάνωση και η εορταστική ατμόσφαιρα που ξεχείλιζε στο Θερμαϊκό δεν περιγράφεται! Οι συμμετοχές ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο με 15.000 δρομείς να κατακλύζουν την παραλιακή λεωφόρο και τους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Το μήνυμα της ημέρας το πέρασε με τον καλύτερο τρόπο ο γηραιότερος δρομέας, ετών 92, ο κος Πετρίδης: "Το περπάτημα και το τρέξιμο, η άθληση γενικά, είναι υγεία και δίνει μακροζωία. Εύχομαι όλα τα νέα παιδιά που συμμετέχουν στον αγώνα να με φτάσουν σε ηλικία και να εξακολουθούν να τρέχουν!»
Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που δεν πλήττει ποτέ, διασκεδάζει, κινείται, τρώει -και μάλιστα καλά!- γελάει, επικοινωνεί και χαλαρώνει. Οι άνθρωποι είναι έξω όλη μέρα ακολουθώντας την πόλη στο ολοήμερο party της. Μια βόλτα στην παραλιακή μπορεί να σε αναζωογονήσει τόσο βαθιά που να πάρεις το δρόμο της επιστροφής κυριολεκτικά άλλος άνθρωπος, ιδιαιτέρως τώρα που, μετά την ανάπλαση, έχει γίνει απίστευτα όμορφη.
Δεν ξέρω πότε θα επιστρέψω στην πόλη μου πάλι, μα ανυπομονώ·το συντομότερο δυνατόν σα να μη μου αρκεί...
