Ομολογώ πως με εντυπωσιάζει κάθε φορά η αντίδραση των ανθρώπων που είτε συζητώντας είτε σαν επισκέπτες πρώτη φορά στο σπίτι μου, διαπιστώνουν πως έχω τέσσερα ζωάκια. Και αναφέρομαι στους δύο υπέροχους σκύλους μας και στις δύο αντίστοιχου κάλλους γάτες μας. Η κλασική ερώτηση με γουρλωμένα μάτια είναι "Δεν τρώγονται μεταξύ τους" ή "Δεν σου έχουυν διαλύσει το σπίτι";
Κι όμως! Το αβυσσαλέα μίσος μεταξύ των δύο καλύτερων φίλων του ανθρώπου είναι ένας τεράστιος μύθος και η ιστορία το έχει αποδείξει. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα ειρηνικής ή ακόμη και αγαπησιάρικης συμβίωσης σκύλου και γάτας καθώς όλα εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους. Η συµβίωση μεταξύ τους εξαρτάται από τον κατάλληλο χειρισμό και, τις περισσότερες φορές, είναι επιτυχής. Τα σκυλιά είχαν μάθει μαζί μας από κουτάβια, με πολλά χάδια και παιχνίδια. Οι γάτες μπήκαν στην παρέα όταν τις βρήκαμε στο δρόμο και τις υιοθετήσαμε. Από αλητόγατες όπως λέει κι ο γιος μου έγιναν αριστόγατες.
Τα βήματα είναι απλά. Όλα ξεκινούν από τη γνωριμία των δύο ζώων η οποία πρέπει να γίνει από απόσταση. Μπορεί η γάτα να τρομάξει και να τρέξει κι αυτόματα ο σκύλος ορμώμενος από το "ένστικτο του κυνηγού" να αρχίσει να την κυνηγάει. Κάτι που λειτούργησε αμέσως είναι πως κρατούσε στην αγκαλιά μου την κάθε γάτα όταν την υιοθετήσαμε κι ετσι τα σκυλιά σιγά σιγά αποδέχτηκαν την παρουσιά της. Επίσης η τροφή της γάτας καλό θα είναι να βρίσκεται σε μη προσβάσιμο σημείο από το σκύλο που σίγουρα θα επιχειρήσει να φάει.
Σιγά σιγά, τα ζώα αποδέχονται το ένα το άλλο, συνηθίζουν και συμβιώνουν άψογα. Πολλές φορές πλέον τα βλέπω να παίζουν μεταξύ τους και ο έναν θεωρεί την ύπαρξη του άλλου φυσιολογική. Βάλτε στην οικογένεια σας ένα ακόμη μέλος, είτε έχετε παιδιά είτε όχι τα οφέλη και η αγάπη που θα εισπράξετε είναι ανυπολόγιστα. Και μην ξεχνάτε πως υπαρχουν πολλά πολλά αδέσποτα εκεί έξω.