Φθινόπωρο, επιστροφή, γραφείο, πρόγραμμα, υποχρεώσεις.. Τρέχω να πάω σε ραντεβού, έχω λίγο αργήσει. Φεύγω. Μπαίνω στο αυτοκίνητο και λίγα λεπτά μετά, κολλάω στην κίνηση. Και σκέφτομαι: Πού πήγαν οι διακοπές μου; Γιατί τελείωσαν; Και κολλάει το μυαλό μου στη λέξη "διακοπές". Τι πραγματικά σημαίνει η λέξη "διακοπές", αναρωτήθηκα. Είχα βλέπετε αρκετό χρόνο στη διάθεσή μου και άρχισαν αυτά τα ωραία παιχνιδάκια του μυαλού.
Στις διακοπές, διακόπτουμε το καθημερινό πρόγραμμα που είχαμε μέχρι πριν αυτές έρθουν και το οποίο θα ξεκινήσουμε ξανά, όταν αυτές λήξουν. Διακοπές σημαίνει στοπ και κατ' επέκταση σημαίνει αλλαγή. Και γιατί τις αγαπάμε τόσο πολύ;
Γιατί όταν κάνουμε διακοπές, αλλάζουν οι ρυθμοί μας, αλλάζουν οι συνήθειές μας, αλλάζουμε εμείς. Και μάλλον τότε αγαπάμε τον εαυτό μας περισσότερο. Μας αρέσει πιο πολύ αυτή η χαλαρή εκδοχή του. Καθώς αρχίζω να μπαίνω όλο και πιο βαθιά σε αυτές τις σκέψεις, ακούω ένα κορνάρισμα από κάποιον που δεν άντεχε, μάλλον, άλλο την αναμονή και σκέφτομαι "τι ώρα να έχει πάει" και πιάνω το κινητό μου για να στείλω ένα μήνυμα πως θα καθυστερήσω, και μετά αρχίζω το scroll down. Ξέρετε...
Και, αναπόφευκτα, ακολουθεί η ερώτηση: Πώς θα μπορούσα να κρατήσω όλη τη χρονιά τον χαλαρό εαυτό μου των διακοπών, αφού το πρόγραμμά μου είναι ήδη φορτωμένο και ήδη αρκετά κουραστικό; Και τώρα, θα μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις που ακολούθησαν (αν τυχόν σας οδηγήσουν στο να θέλετε να γελάσετε μαζί μου, ελεύθερα). Και μετά, αν θέλετε, αρχίστε να σκέφτεστε μήπως από φέτος προσπαθήσουμε όλες μαζί να τα κάνουμε πράξη.
Γιατί να μην αφήσουμε κάτω τα κινητά μας και να βάλουμε τέρμα τη μουσική στο αυτοκίνητο και να αρχίσουμε να τραγουδάμε σαν τρελές την επόμενη φορά που θα πετύχουμε κίνηση στο δρόμο; Γιατί να μη χορεύουμε όποτε είμαστε έξω με την παρέα μας και ενώ το θέλουμε τόσο πολύ δεν το κάνουμε -ε όχι, τώρα δεν είμαστε διακοπές! Γιατί να μην γίνει συνήθεια όλου του χρόνου να έχουμε πάντα μαζί μας ένα βιβλίο στην τσάντα μας ή το λαδάκι των μαλλιών μας ή το ημερολόγιό μας; Γιατί να μην αρχίσουμε να διαβάζουμε και τα βράδια, πιο συχνά από όσο βλέπουμε κάποια σειρά ή από όσο scrollάρουμε; Προέκταση του χεριού μας έχουν καταλήξει τα κινητά, κάνω λάθος; Γιατί να μη φοράμε τα ακουστικά μας, έχοντας πατήσει play στο track που μας ηρεμεί περισσότερο όταν περιμένουμε στην ουρά στην εφορία; Θα είμαστε πιο χαρούμενες και θα σκάσουμε ένα ωραίο χαμόγελο στον άνθρωπο πίσω από το ταμείο, που έτσι μπορεί να μας εξυπηρετήσει και καλύτερα… Γιατί να μην κάνουμε πλεξούδες στα μαλλιά μας όσο είμαστε στην αίθουσα αναμονής του ιατρείου; Γιατί να μην κλείσουμε για λίγο τα μάτια μας όσο είμαστε στο μετρό και να αναλογιστούμε τι κάναμε μέσα στη μέρα μας, πόσο ευχαριστημένες είμαστε από τη σημερινή μας προσπάθεια, πόσες φορές χαμογελάσαμε και άλλα τέτοια όμορφα;
Γιατί να μην ακούσουμε πραγματικά τι έχει να μας πει όποιος θέλει να μοιραστεί κάτι μαζί μας –αντί, τη στιγμή που μας μιλάει, να σκεφτόμαστε τι θα κάναμε σε αυτό τον χρόνο αν δεν του τον αφιερώναμε;
Γιατί να μην κάνουμε γέφυρες όλο τον χρόνο; Αφού μας κάνουν να νιώθουμε τόσο όμορφα!
Λέω, λοιπόν, να αρχίσουμε να είμαστε λίγο πιο πολύ "εκεί", όπου κι αν είναι αυτό κάθε φορά. Ή, αλλιώς, λέω να αρχίσουμε να μεταφράζουμε αλλιώς αυτό το "seize the day" που μας κυνηγάει. Να αδράξουμε τη μέρα μας αλλά να είμαστε σίγουρες πως κατά τη διάρκειά της δεν είναι αυτή που μας άδραξε τελικά. Να τη ρουφήξουμε έτσι όπως τη ρουφάμε στις διακοπές μας. Δεν νιώθετε πως εκεί οι μέρες έχουν περισσότερες ώρες; Μας φαίνεται έτσι, ίσως, γιατί εκεί εισπνέουμε βαθιά σε κάθε αναπνοή μας. Κι αν μπορούμε να το κάνουμε τότε, μπορούμε να το κάνουμε και όλο το χρόνο. Ή, σε κάθε περίπτωση, μπορούμε σίγουρα να προσπαθήσουμε να το κάνουμε. Εγώ έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου πως θα επιδιώξω όσο περισσότερο μπορώ, αυτή η χρονιά να έχει μαζί της την ενέργεια και τις συνήθειες του καλοκαιριού - για να είναι πιο ομαλή η μετάβαση από τη φύση στο τσιμέντο, για να έχω αντοχές, χωρίς να μου γκρινιάζω, στη διάρκειά της.
Θέλω να βρω τον τρόπο να μην κάνω του χρόνου στις διακοπές, διακοπές από τις συνήθειές μου! Νιώθω πως μου χρειάζεται να διατηρήσω την εσωτερική μου ηρεμία και νομίζω πως, για αρχή, αυτά τα μικρά tricks, θα με βάλουν σε μία ωραία καθημερινότητα. Αυτό δεν είναι το πιο σημαντικό; Για να γίνει ο,τιδήποτε καλά, βασική προϋπόθεση είναι να νιώθουμε εμείς με τον εαυτό μας ωραία. Ας μην αφήσουμε την επιστροφή μας στους κανονικούς ρυθμούς να φέρει μαζί της και την επιστροφή των παλιών συνηθειών. Και του εαυτού μας που νιώθει συχνά εκνευρισμένος ή αγχωμένος. Και ας μην ξεχνάμε πως αν δεν νιώθουμε όμορφα μέσα μας δεν δείχνουμε όμορφες ούτε έξω μας –και το αντίστροφο. Και ο παράγοντας "ομορφιά", πολλές φορές, επηρεάζει πιο πολύ από όσο νομίζουμε τη μέρα μας άρα και τη ζωή μας.
Υ.Γ Βρείτε ένα ωραίο μπαλκόνι ή μία ταράτσα κάποιου φίλου ( όλο και κάποιος θα έχει) και οργανώστε date να δείτε ηλιοβασίλεμα ή να χαζέψτε τα αστέρια με παρέα. Τα ηλιοβασιλέματα και ο ουρανός δεν είναι μόνο για τα καλοκαίρια. Και αν είσαι σε μία ώριμη ηλικία που είμαι εγώ, πόσα ακόμα μας έχουν απομείνει; :)))) Ανακαλέστε τακτικά στη μνήμη σας όμορφες εικόνες και ήχους από τις διακοπές σας και αγκαλιάστε τη νέα χρονιά με ηρεμία και δύναμη. Και καλή μας αρχή (ξανά)! Έτσι όπως νοιάζομαι για τα μαλλιά μου, το πρόσωπό μου και το σώμα μου, το ίδιο νοιάζομαι και για την εσωτερική μου ηρεμία και ομορφιά! #careforhair #careforher #jennycares: Μην ξεχνάτε να νοιάζεστε για την ομορφιά σας και την ομορφιά γύρω σας.
