"Διάβαζε για να ζήσεις", έλεγε ο Gustave Flaubert. Όλοι έχουμε διαβάσει βιβλία στη ζωή μας, άλλοι λίγα, άλλοι πολλά. Αν θυμόμασταν ότι έχουμε διαβάσει θα ήμασταν πραγματικά πλούσιοι. Γι αυτό έχω μία συνήθεια από μικρή, σημειώνω πάντα ότι μου αρέσει με μολύβι πάνω στις σελίδες. Ανατρέχω πάντα στα βιβλία που έχω διαβάσει, είτε για να ηρεμήσω, είτε για να θυμηθώ ξανά την πλοκή του βιβλίου. Επίσης δεν δανείζω και δεν χαρίζω τα βιβλία μου. Μπορείς να μου ζητήσεις ότι άλλο θέλεις, αλλά όχι τα σημειωμένα μου βιβλία...
Δεν είμαι, βέβαια, ο τύπος του ανθρώπου που κυκλοφορεί καθημερινά με ένα βιβλίο στην τσάντα για να διαβάζει όποτε βρει χρόνο για διάλειμμα, γιατί εγώ και στο διάλειμμα κάπως γίνεται και πάλι με δουλειά ασχολούμαι. Για το λόγο αυτό, όμως, έχω φροντίσει να έχω ξεχωριστές ώρες ειδικά για διάβασμα.
Το βράδυ πριν κοιμηθώ –με βοηθάει και στο να με πάρει ο ύπνος πιο εύκολα- καμιά φορά το πρωί του Σαββάτου ή της Κυριακής, αν και τις Κυριακές του χειμώνα μου αρέσει και το “τσάι-καναπές-κουβερτούλα-βιβλίο” και, μέχρι πριν λίγα χρόνια, το έκανα και αργά το απόγευμα πριν βάλω για ύπνο τον μικρό. Κατά τ’ άλλα, εκεί που του δίνω και καταλαβαίνει είναι στις διακοπές μου, το καλοκαιράκι.
Όταν διαβάζω ένα καλό βιβλίο ανακαλύπτω ένα καινούριο φίλο. Ταυτίζομαι, ξεχνιέμαι, εκπλήσσομαι, αναρωτιέμαι, αγωνιώ, ηρεμώ. Κάτι όμορφο συμβαίνει στο κεφάλι μου κάθε φορά που έχω μπροστά μου τυπωμένα γράμματα σε λευκό (που συχνά κιτρινίζει) χαρτί. Και συνεχίζει να είναι το ίδιο όμορφο όλο αυτό και όταν πια κλείνω το βιβλίο και το μυαλό μου σκέφτεται για τα “δικά μου” ζητήματα με… άλλο μυαλό.
Για το τι μου αρέσει να διαβάζω, αν χρειαζόταν να απαντήσω κάτι πολύ συγκεκριμένο, μάλλον θα δυσκολευόμουν. Είναι αρκετά τα είδη που με τραβάνε, γιατί, μάλλον, προσπαθώ να είμαι ανοιχτή ως άνθρωπος. Οπότε, όχι, δεν θα ήμουν ποτέ εγώ η κολλημένη με ένα και μόνο ένα είδος, ή με έναν συγγραφέα, αναγνώστρια.
Τις αδυναμίες μου, βέβαια, τις έχω. Ας πούμε, διαβάζω πολύ Αμερικάνικη λογοτεχνία. Υπάρχει μία πολύ ενδιαφέρουσα –και αξιοθαύμαστη θα μπορούσα να πω- αμεσότητα σε αυτά τα κείμενα, που σε εμένα λειτουργεί εξαιρετικά βοηθητικά για τη ζωή μου. Εννοώ, ότι και στη γραφή μου με βοηθά και στον τρόπο που συνομιλώ με τους ανθρώπους, και ακόμα καλύτερα και στον τρόπο που ακούω. Θεωρώ πολύ σημαντικό το να ακούμε πραγματικά τον συνομιλητή μας. Και η αλήθεια είναι ότι πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να το κάνω, όντως, πράξη.
Και το άλλο που θεωρώ εξίσου σημαντικό είναι το να διατηρούμε τη δημιουργικότητα μας σε υψηλά επίπεδα, πράγμα για το οποίο φροντίζουν πολύ καλά για εμάς τα βιβλία μας. Ένας δημιουργικός άνθρωπος είναι ένας όμορφος άνθρωπος. Και κάθε ανάγνωση ενός βιβλίου είναι μία όμορφη διαδικασία που μας κάνει πλουσιότερους.
Και επειδή νοιάζομαι πολύ για τα παιδιά μου και θέλω να αναπτύξουν τη φαντασία τους και να ενεργοποιήσουν τους νευρώνες της δημιουργίας, κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να μάθουν να αγαπούν τα βιβλία και το χρόνο που περνάνε μαζί τους. Διαβάζω κάθε βράδυ μαζί τους ιστορίες και παραμύθια ( στον μικρό μου γιο πλέον, διότι οι μεγάλες διαβάζουν μόνες τους ) ή μου διαβάζουν εκείνα. Είναι μια μικρή ιεροτελεστία, πριν τον ύπνο. Διάβασμα, συζήτηση, χάδια και ύπνος.
Η γνώση είναι πλούτος, είναι δύναμη και ομορφιά!
Έτσι όπως νοιάζομαι για το σώμα μου, το πρόσωπό μου και τα μαλλιά μου, το ίδιο νοιάζομαι και για τα βιβλία!
#careforhair #careforher #jennycares: Μην ξεχνάτε να νοιάζεστε για την ομορφιά σας και την ομορφιά γύρω σας.
