Τα παιδιά μου μεγάλωσαν με τον Δαλάι, το Λάμα και το Μάο. Τα τρία σκυλιά μας. Ένα για το κάθε παιδί. Θυμάμαι να βγαίνουμε έξω για βόλτα και να φωνάζουμε Δαλάι, Λάμα και να μας κοιτάνε λίγο περίεργα. Είχαμε και έχουμε γάτες. Οι τελευταιές είναι ο Λόλο και η Μουνίνγκ, που δεν διαπραγματεύονται τη θέση που θα κοιμηθούν, και οι άκρες των κρεβατιών είναι 100% δικές τους. Το σπίτι μου ήταν και είναι ένα μικρό ζωικό βασίλειο. Γι αυτό και μπορώ να ταυτιστώ τόσο με τα όσα έλεγε η Gilda Radner, πως τα σκυλιά, δηλαδή, είναι τα πιο απίθανα πλάσματα. "Δίνουν ανιδιοτελή αγάπη και είναι πρότυπα συμπεριφοράς", όσο και με τον Ernest Hemingway, όπου στο μυθιστόρημά του "Για ποιον χτυπά η καμπάνα" είχε γράψει πως "κανένα άλλο ζώο δεν έχει τόση ελευθερία όσο η γάτα. Η γάτα είναι ο καλύτερoς αναρχικός”.
Συμφωνώ και με τους δύο. Τα κατοικίδια αν και είναι υπέροχα έρχονται πάντα μαζί με ένα σετ ευθυνών - κυρίως τα σκυλιά. Μπορούν να μπερδέψουν, για παράδειγμα, τα αγαπημένα σου παπούτσια ή το πόδι από τον καναπέ με το παιχνίδι που έχουν για να ακονίζουν τα δόντια τους και να δημιουργήσουν ένα μικρός χάος όταν είναι κουτάβια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αξίζουν την όποια "ταλαιπωρία" μπορεί να φέρουν. Ακόμα και αν κατουρήσουν το αγαπημένο σου χαλί. Πρόσφατες μελέτες έδειξαν πως τα ζώα είναι ένας σπουδαίος σύμμαχος στην ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης του παιδιού και πως τα κατοικίδια μπορούν να μας προστατεύσουν από το στρες, αλλά και να κάνουν την καθημερινή μας ρουτίνα περισσότερο δραστήρια και γεμάτη ενέργεια - έχω μάθει τα πάρκα απ' έξω. Όμως για να επιστρέψω στα καλά, που κάνει ένα κατοικίδιο και ειδικά ένας σκύλος στα παιδιά, είναι πως μπορεί να ενδυναμώσει την κοινωνικότητα ακόμα και του πιο ντροπαλού Βενιαμίν της οικογένειας, ενώ, ταυτόχρονα, η φροντίδα των σωματικών αναγκών του κατοικίδιου από το παιδί, το κάνουν περισσότερο υπεύθυνο και του αυξάνουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση.
Μιας όμως και ανέφερα τα πάρκα, να πω ότι το τελευταίο καιρό βρίσκομαι σε μία συνεχή αναζήτηση για το πού υπάρχουν ωραία, με υποδομές, και τα οποία να είναι ιδανικά για να κοινωνικοποιήσεις το σκύλο σου. Έχω εκπλαγεί από τα πόσα υπάρχουν στην Αθήνα. Το πάρκο σκύλων στο Φλοίσβο είναι πραγματικά καταπλητικό, όπως και στο Χολαργό, ενώ έχω μάθει ότι υπάχουν και στην Ηλιούπολη, στο Περιστέρι, αλλά και στο σκοπευτήριο Καισαριανής. Μη σκεφθείτε τη διαδρομή που θα κάνετε μέχρι να φτάσετε εκεί, αλλά τη χαρά που θα δώσετε στον τετράποδο φίλο σας. Και να ξέρετε πως ακόμα και αν θέλετε να κάνετε μία στάση μέχρι τον προορισμό σας, σε επιλεγμένα πρατήρια της BP, γνωρίζοντας το δικαίωμα άνεσης στις καθημερινές μετακινήσεις, όχι μόνο του οδηγού και του συνεπιβάτη, αλλά και των κατοκιδιών που επιβαίνουν μέσα στο αυτοκίνητο, δημιούργησαν ένα χώρο φιλικό, όπου οι τετράποδοι φίλοι είναι πάντα ευπρόσδεκτοι. Στα pet corners της BP, οι οδηγοί μπορούν να φροντίσουν το κατοικίδιό τους, προσφέροντας νερό ή τροφή σε ειδικά μπολ μιας χρήσης, ενώ στις εισόδους των καταστημάτων υπάρχουν ειδικά γαντζάκια φύλαξης. Σε ένα από αυτά βρέθηκα και εγώ, αλλά ακόμα δεν σας έχω πει το λόγο...
Και ο λόγος είναι ο Apollo!
Ενα καφέ λαμπραντόρ, παραγγελία του γιου μου. Ήθελε να αντικαταστήσει την απουσία της Αλεξάνδρας, που έφυγε για σπουδές στην Αμερική. Μου πήρε αρκετούς μήνες να πω το "ναι", διότι σκεφτόμουν, όλα τα πάνω-κάτω που φέρνει στην καθημερινότητα ένα “μωρό” το πρώτο χρόνο της ζωής του.
Ξέρω πως το Χριστουγενιάτικο δέντρο φέτος δεν θα είναι το ίδιο... Θα φαγωθεί σίγουρα όλο το κάτω μέρος, όπως και έχουν ήδη φαγωθεί κάποιες κουρτίνες κάλτσες και παπούτσια. Αλλά δεν πειράζει, ο Apollo είναι ο καινούριος μας έρωτας και ας πηγαίνουμε το πρωί στη στάση του σχολικού σαν μία τρελή οικογένεια, με τον 14χρονο Μάο σε ρυθμούς χελώνας και τον 3μηνό Apollo σαν άλλος Schumacher.
Αν με πετύχετε το πρωί μην παρεξενευτείτε και νομίζετε πως κάνω κάποια νέα στάση yoga, που το ένα χέρι τεντώνεται μπροστά και το άλλο σέρνει από πίσω.
