Αφοπλιστική σε όλα της, από το χαμόγελο της μέχρι το τρόπο που θα κουλουριαστεί στη καρέκλα να σου μιλήσει. Εκπέμπει την άνεση του ανθρώπου που τα έχει καλά με τον εαυτό του. Συντηρητική, αλλά και πολυσχιδής προσωπικότητα. Χαίρομαι πάντα όταν την βλέπω και μιλάμε, γιατί με κάνει να νιώθω οικεία, σα να βρίσκομαι με μία καλή φίλη που τα λέμε στη κουζίνα κάνοντας καφέ. Η Μαρία, έχει βρει το μυστικό… Αφήνει το σύμπαν να τα οργανώσει όλα..
Μαρία έχεις ξανασυνεργαστεί με τον Μουτσινά στο παρελθόν.
Την πρώτη του δουλειά την κάναμε μαζί, τη πρώτη φορά που έγραψε έργο. Το είχε γράψει με τη Τζένη τη Διαγούπη και λεγότανε «Ψέκασα την Ελίζα». Αυτό ήταν το ‘12, το χειμώνα του ‘12 ή του ‘13. Παίζαμε Δευτερότριτα, σκηνοθετούσε ο Νίκος και θυμάμαι ότι μου είχε προτείνει την συνεργασία με πολύ μεγάλη συστολή…
Ντρεπόταν, ήταν νέος ακόμη… (γέλια)
Ναι, ναι δεν είχε βγει από το κλουβί του... (γέλια). Με πήρε τηλέφωνο και με ρώτησε πολύ γλυκά και ντροπαλά αν θέλω να το διαβάσω και να του πω τη γνώμη μου. Μου άρεσε αμέσως, επειδή ήταν μαύρη κωμωδία και δεν καταλάβαινε κανείς τι έβλεπε. Καραμπάμ μαύρο. Οι ρόλοι ήταν περσόνες καρτούν. Ήταν οριακοί εν πάση περίπτωσή. Και λέω -ναι πάμε να το κάνουμε. Εγώ έπαιζα εντωμεταξύ σε άλλο θέατρο και έκανα Δευτερότριτα με το Νίκο. Ήταν η πρώτη φορά που έβαλα περούκα! Ξανθιά!
Έχει μια μανία να σου βάζει περούκες… (γέλια)
Κοίταξε να δεις φέτος η περούκα είναι ροζ, αλλάξαμε χρώμα, απλά ανοίγει με τις φορές όποτε τη ξαναβάφουμε. Αλλά το ξανθό με κάνει αγνώριστη! ( γέλια)
Είχατε χημεία και στο πρώτο θεατρικό; Φέτος έχετε πολύ καλό timing οι δυο σας. Έχω μία αίσθηση ότι θα πάτε και του χρόνου.
Ναι, ισχύει. Από τη μία πλευρά βέβαια το θέλω, γιατί όταν κάνεις ένα έργο που το βλέπει τόσος κόσμος και θεωρείται επιτυχία, γιατί να μη θέλεις ρε παιδί μου να συνεχιστεί, αλλά από την άλλη πλευρά εγώ σαν άνθρωπος δεν είμαι τόσο εύκολη σε αυτά (χαμογελώντας)... Βαριέμαι πάρα πολύ το θέατρο.
Γι’ αυτό σπάνια επιλέγεις να κάνεις σεζόν;
Ναι! Δεν κάνω σεζόν. Κάνω 2 -3 μήνες, μισό χρόνο, Δευτερότριτα, ΣΚ, κοιτάζω να κάνω πάντα κάτι πολύ διαφορετικό από το προηγούμενο. Για να μη βαριέμαι κιόλας. Δε θέλω να έχω ένα ρεπερτόριο. Και δε μπορώ να με φανταστώ ας πούμε να παίζω συνεχόμενα 2 σεζόν. Θα τρελαθώ… υπάρχει περίπτωση να πάμε και περιοδεία… Όπως καταλαβαίνεις αυτό δε θα τελειώσει ποτέ όπως το πάμε.. (γέλια).
Βερβερίτσα- σκίουρος, αλλά και στο ΚΤΕΛ είχε σκίουρο, είναι το γούρι του;
Δε νομίζω. Ήθελε να μη βάλει πάλι σκίουρο και έβαλε ένα είδος σκίουρου, τη Βερβερίτσα… Δε ξέρω πως του ήρθε ήθελε να κάνει μία φάρσα - παραμύθι γιατί το πρώτο μέρος είναι μια ρεαλιστική κατάσταση ενός κανονικού ζευγαριού. Το δεύτερο μέρος γίνεται παραμύθι με την Βάντα! Η ιδέα του σκίουρου δεν ξέρω πως του ήρθε… ναι είχε βάλει σκίουρους και στο ΚΤΕΛ! (γέλια). Είναι λίγο τρελό αυτό που γίνεται μέσα στο σπίτι, εξελίσσεται λίγο σα θρίλερ - φάρσα, αλλά τελικά ολοκληρώνεται σα παραμύθι γιατί όλο αυτό είναι ένα... Δεν λέω άλλα! Ας έρθει ο κόσμος να δει.
Από το ξεκίνημα της καριέρας σου, επέλεγες πολύ συγκεκριμένα πράγματα με τους δικούς σου όρους. Δεν αναλώθηκες, αλλά και δε πήρες πολύ σοβαρά την πρώιμη επιτυχία σου.
Δεν το πήρα πολύ σοβαρά γιατί θεωρώ ότι σε αυτή τη δουλειά μία είσαι, μία δεν είσαι. Μία σε ζητάνε όλοι, μία είσαι στα αζήτητα…κάνεις μία επιτυχία και συζητιέται και λέει κάποιος το κουλό του, κάνεις μια αποτυχία... χαμός! Γίνονται huge πράγματα τα οποία μπορεί να μην είναι τόσο. Και εγώ δε το καταλαβαίνω αυτό. Και εάν μπεις σε αυτό το παιχνίδι αγχώνεσαι, καταναλώνεσαι., στεναχωριέσαι παραπάνω από το κανονικό. Επίσης νομίζεις πως είσαι κάποιος πολύ σπουδαίος. Είμαι πάρα πολύ προσγειωμένη και νιώθω ότι υπάρχουν πιο σημαντικοί άνθρωποι τριγύρω μας που κάνουν καλύτερα αυτή τη δουλειά.. ταλαντούχοι... πιο ταλαντούχοι... λιγότερο ταλαντούχοι... σιγουρά αλλά ποτέ δε πήρα ψηλά τον αμανέ. Γιατί εάν με ρωτήσεις όλοι οι ηθοποιοί μπορούμε να κάνουμε τα πάντα κάθε είδος. Άσχετο εάν βολευόμαστε.. Δεν είχα ποτέ ιδιαίτερες φιλοδοξίες τύπου « θέλω να παίξω αυτό»…
Ναι αλλά δε μπορείς να μην έχεις ένα θεατρικό ρόλο που θέλεις να κάνεις…
Ναι! Θέλω να κάνω πολλά… Θα σου πω 10 αλλά δε με νοιάζει αν θα τα κάνω ή δεν τα κάνω. Κοίταξε να δεις… αυτά που ήθελα έχουν ανέβει πολλές φορές. Κάποια στιγμή μου πρότειναν έναν ρόλο που ήθελα αλλά δε μπορούσα γιατί είχα κλείσει αλλού. Υπάρχουν 2- 3 έργα που θα με ενδιέφερε να κάνω αλλά εάν δε τα κάνω δε χάθηκε ο κόσμος… δηλαδή δεν είναι στόχος, πάω προς τα εκεί και οργανώνω τη καριέρα μου για να με πάρουνε να παίξω Τσέχωφ κάποια στιγμή..
Θα ήθελες να κάνεις Τσέχωφ; Σαίξπηρ;
Θα ήθελα να κάνω! Ω Ναι! Θα ήθελα να κάνω όλα τα κλασικά. Όλα τα κλασικά μου αρέσουνε. Έχω κάνει ας πούμε κάποια πράγματα τα οποία δεν τα ξέρει κάνεις βέβαια, όπως καταλαβαίνεις… γιατί αυτά που ακούγονται είναι τα juicy, πιο εμπορικά… Είχα άχτι να κάνω μιούζικαλ – το έκανα, ήθελα να κάνω σωματικό θέατρο και το έκανα πέρυσι!
Τι είναι το σωματικό θέατρο;
Πέρσι ήμουν στο Ιλίσια Βολανάκης και κάναμε μαζί με τον Δημήτρη Κουρούμπαλη ένα έργο που έγραψε εκείνος, το οποίο ήταν σωματικό θέατρο –όχι χορό, είχε φωνή είχε λόγο, ήταν ένα κανονικό θέατρο, απλά η επικοινωνία με το σώμα μας ήταν πολύ πιο έντονη και εκφραζόμασταν με έναν άλλο τρόπο. Η ενέργεια του σώματος είναι εντελώς διαφορετική επάνω στη σκηνή. Έτρεχα 5 χλμ. 3 φορές την εβδομάδα για να αντέξω. Ήταν σαν να έκανες μια περίεργη αεροβική άσκηση. Είχε έντονη εγρήγορση του κορμιού – το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ και θα ήθελα να ξανακάνω κάτι τέτοιο!
Θα παρουσίαζες μια εκπομπή;
Δεν έχω σκεφτεί τίποτα που να έχει να κάνει με εκπομπές… δε ξέρω γιατί… Δε νομίζω ότι μπορώ να το κάνω, θα αγχωθώ πάρα πολύ! Κοίταξε να δεις – πέρα από το αν ένας ηθοποιός μπορεί να κάνει τη κωμωδία του, το δράμα του, το σοβαρό του,τη πλάκα του κτλ. υπάρχουν κάποια άλλα κομμάτια που κάποιοι συνάδελφοι τα κάνουν πολύ καλά. ‘Οπως ο Νίκος, ή η Ζέτα. Δε νομίζω ότι όσοι είμαστε ηθοποιοί μπορούμε να παρουσιάσουμε και μία εκπομπή. Χρειάζεται να σου ταιριάζει και λίγο όλο αυτό σαν ιδιοσυγκρασία και επίσης εάν εγώ είχα εκπομπή, το βράδυ δε θα μπορούσα να κάνω θέατρο, όπως κάνει ο Νίκος. Έχω ένα παιδί. Δε θα άντεχα σωματικά. Θέλω να έχω κενό χρόνο και να ασχολούμαι με τον εαυτό μου λίγο, να κάνω και κάτι άλλο όπως... ζωή! Συνειδητοποίησα μετά από μια ηλικία ότι το θέατρο και γενικά η δουλειά μου δε μπορεί να είναι η ζωή μου, χρειάζεται να έχω και μία φυσιολογική ζωή.
Μετά το παιδί ένιωσες έτσι;
Ναι! Είπα δε ξανακάνω γύρισμα και θέατρο συγχρόνως! Δε γίνεται…δε θα είμαι ποτέ σπίτι ή τουλάχιστον με τον ρυθμό της σεζόν, ξέρεις… Εκείνη την περίοδο συρρικνώθηκαν και οι θεατρικές σεζόν. Δηλαδή προτιμώ να παίξω 2 μήνες σε ένα έργο - στα τελειώματα της σεζόν και 2 μήνες στην αρχή, παρά να κάνω 2 σεζόν… θα μου πεις που ζεις; Έλα ντε! Αυτό το συνδυάζεις όμως και με ένα γύρισμα.
Τα καλοκαίρια όταν δεν έχεις περιοδείες, τι είδους διακοπές προτιμάς;
Είμαι τουρίστας όταν κάνω ταξίδια. Θέλω να δω μουσεία. Θέλω να τα δω όλα, να γίνω λίγο local.. Δε πάω διακοπές στο εξωτερικό, εάν δεν είναι 10 ημέρες και επάνω! Όταν μένω Ελλάδα θέλω να συνδυάζω πάντα, απομόνωση και φίλους. Θέλω και τα δυο. Δηλαδή όσο κουρασμένη και να είμαι θέλω οπωσδήποτε να πάω με τη παρέα μου και να κάνουμε τρέλες. Barbeque, ξενύχτια, χορούς. Πρόπερσι που είχαμε πάει στην Αντίπαρο, είχαμε βρει ένα υπέροχο σπίτι. Από τις 10 ημέρες τις 3-4 μείναμε μέσα. Τις υπόλοιπες βγαίναμε. Μπάνια, ποτά, ξενύχτι μέχρι το πρωί όχι αστεία – εφηβικές καταστάσεις. Ενώ πέρσι, μου την έδωσε και πήγα μόνη μου στη Σκιάθο, μία εβδομάδα.
Επιλέγεις οργανωμένες παραλίες;
Τις αποφεύγω. Πάω μετά τις 4 γιατί δε μου αρέσει ο ήλιος και θέλω να αποφεύγω και την πολυκοσμία. Γενικά ψάχνομαι πολύ με τις παραλίες και μου αρέσει να βρίσκω απομονωμένες και ωραίες.
Γυμνισμό κάνεις;
Όχι δεν έχω κάνει ποτέ! Δε νιώθω ωραία …( γέλια) Εγώ το λέω ότι είμαι πολύ συντηρητική και δε με πιστεύει κανείς! Όχι, δε μπορώ να καταλάβω τον γυμνισμό. Πρόπερσι είχα πάει στο Αγκίστρι και κάποια στιγμή βρήκαμε μία καταπληκτική παραλία που χρειαζόταν να κατέβεις, σκαρφαλώσεις και να ταλαιπωρηθείς για να φτάσεις! Υπέροχη παραλία παρόλο που είχε βότσαλο – παρόλο που δε μπορώ το βότσαλο- υπέροχη για να πας. Ήταν γυμνιστών όμως – ήμουν η μόνη με το μαγιό μου. Δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι έβλεπα τόσους γυμνούς ανθρώπους να κυκλοφορούν τριγύρω μου λες και δε συμβαίνει τίποτα!
Ειδικά τους άνδρες; (γέλια)
Ε, ναι! Πρόσεξέ με, ήταν κατάμαυροι όλοι.. δεν ήταν ότι κάποιος φορούσε το μαγιό και μετά φαινότανε το άσπρο.. Δε μπορώ να καταλάβω την άνεση τους! Μπράβο τους! Εγώ, ούτε topless – δε νιώθω καλά!
Ο γιος σου, σου λέει τα προσωπικά του ή τα εμπιστεύεται μόνο στο μπαμπά του;
Στο μπαμπά του! Εγώ μαντεύω! Του λέω θέλεις να μου πεις κάτι; Όχι.
Ούτε πως να αντιμετωπίσει μία συναισθηματική κρίση; (γέλια)
Κοιτά στην ανάγκη μόνο! Να του πέσει η μπαταρία και να πει: «Μαμά έχει κλείσει το κινητό μου– δώσε μου το κινητό σου, πρέπει κάπως, οπωσδήποτε να στείλω ένα μήνυμα». Εμ… και μου είπε για πιο λόγο ας πούμε. Μόνο σε τέτοια! Ή άμα τα βρει σκούρα με τον πατέρα του και θέλει να τον πάω κάπου! Οπότε τότε αναγκάζεται να μου πει! Και στη διαδρομή μπορεί να μου πει "Πάω να δω τη φίλη μου εκεί". "Ποια φίλη"; "Την τάδε". Μάλιστα. Οκ! Δε ρωτάω παρακάτω τίποτα...
Πώς βλέπεις τα κορίτσια και τα αγόρια σε αυτή την ηλικία;
Είναι πολύ εξελιγμένα τα κορίτσια.. οι συνομήλικες 14χρονες του Αλέξανδρου είναι στο ύψος μου, ο Αλέξανδρος ακόμη δεν έχει πάρει ανάπτυξη γενικά είναι παιδάκι ακόμη. Αλλά έχει κάνει μεταφώνηση. Οπότε βλέπεις ένα παιδάκι το οποίο είναι ΑΟΥ… μια αγριοφωνάρα! Του εξηγώ ότι ρε παιδί μου, ότι ο καθένας, αναπτύσσεται στην ώρα του και ας υπάρχουν παιδιά που είναι ήδη 1,90 στο ύψος. Αλλά είναι μέσα σε όλα! Είναι ωραίος τύπος και ωραίο αγόρι. Γενικά νομίζω ότι έκανε πολύ απότομα ένα κραχ προς την εφηβεία. Άλλαξε η ομιλία του και ο τρόπος συμπεριφοράς. Αλλά έχω την εντύπωση ότι έχει ιδιαίτερη αδυναμία στα κορίτσια όπως και εκείνα σε αυτόν! χαχαχα!
Εντάξει καλό είναι αυτό! Δεν είναι κακό…
Καλό είναι αυτό! Φοβάμαι μην έχουμε κλάματα μεγαλώνοντας (γέλια) Υστερίες, πως το λένε.
Έχεις γνωρίσει κάποιο κορίτσι του; Αν υπάρξει κρίση στη σχέση τι θα κάνεις; (γέλια )
Ναι έχω γνωρίσει! Αν υπάρξει κρίση, θα του την πω όπως καταλαβαίνεις αλλά εάν έρθει το παιδί σου και σου πει - με χώρισε - εκείνη την ώρα δε θα πεις «Φερτέ τη μου να την πνίξω»; Δεν το έχω ζήσει ακόμη αλλά φαντάζομαι κάπως έτσι θα αντιδράσω. Δεν πάει να έχει χίλια δίκια η κοπέλα. Βέβαια αυτό δεν το λες, δεν το δείχνεις… Φαντάζομαι έτσι θα κάνω. Θέλω να πιστεύω ότι έτσι θα κάνω. Το μέρος του παιδιού μου θα πάρω σίγουρα αλλά νομίζω ότι θα του πω τα σημεία που θεωρώ ότι είναι φάουλ...
Πόσο εύκολο είναι μπορείς να διαχειρίζεσαι μία μακροχρόνια σχέση; Είστε μαζί με τον Πάνο τόσα χρόνια, στον ίδιο χώρο, και τα τελευταία χρόνια χτίζει τη καριέρα του στο εξωτερικό. Από τη μία, εσύ θέλεις η καριέρα σου να είναι σε ένα επίπεδο συγκεκριμένο και να την ελέγχεις, ενώ ο Πάνος έχει πάρει το άλογο και «καλπάζει» δοκιμάζοντας συνέχεια καινούρια πράγματα. Είναι case study η σχέση σας.
Κοίταξε να δεις... Έχουμε μια πολύ καλή σχέση γενικότερα η οποία μεταλλάσσεται με τα χρόνια… Ο Πάνος είναι στη φάση που θέλει πραγματικά να κατακτήσει το κόσμο. Έχει φοβερή φιλοδοξία, χωρίς να είναι φαντασμένος. Έχει μία παιδικότητα που ζηλεύω. Είναι αυθόρμητος και το πιστεύει τόσο πολύ! Εγώ μέχρι τώρα σε όλη μου τη ζωή ήμουν λίγο πεσιμίστρια. Προσπαθώ να το διορθώσω πάρα πολύ αυτό, γιατί ο Πάνος είναι τόσο θετικός άνθρωπος! Ακόμα και όταν είναι όλα μαύρα, πάντα λέει «όλα καλά»!
Σε βοήθησε, αφέθηκες; Δεν θέλησες να τον βάλεις στη δική σου νόρμα;
Ναι έχω αρχίσει να το αλλάζω αυτό. Προσπαθώ να μη βλέπω τη μαυρίλα παντού, να δώσω άλλη πληροφορία στο ασυνείδητο για να πάει και να συνωμοτήσει με το σύμπαν και να γίνονται θετικά πράγματα. Από εκεί και πέρα εγώ του λέω μπράβο καλά κάνεις, συγχαρητήρια, συνέχισέ το, κάνε το! Αν θες να φύγεις, φύγε… Εγώ δε θα το έκανα ποτέ! Αλλά από εκεί και πέρα δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Να φτάσει όσο ψηλά θέλει.
Είναι εύκολη η σχέση από απόσταση;
Τραγικά δύσκολη είναι.. Παρόλα αυτά θα σου πω ότι πέρσι που έλειπε, πιο πολύ τον έβλεπα έστω και από το τηλέφωνο. Μιλούσαμε 2 φορές την ημέρα standard. Εδώ διαλύεται ο Πάνος… Τρέχει, γυρίζει τα Voice, έχει παραστάσεις, συναυλίες, τα Σαββατοκύριακα φεύγει! Κάνει 100 διαφορετικά πράγματα.
Ρωτάει τη γνώμη σου;
Ναι. Αλλά έχω σταματήσει πια να λέω τη γνώμη μου γιατί πάντα την έλεγα λες και είμαι η σοφή της φυλής. Τελικά αυτός μόνος του από παράδοξο δρόμο τα καταφέρνει καλύτερα. Με έχει διαψεύσει αρκετές φορές..
Τον συμβουλεύεσαι εσύ τώρα;
Όχι γενικά εγώ δε συμβουλεύομαι κανέναν! (γέλια). Μπορεί να το συζητήσω... να μαζέψω 2 - 3 απόψεις αλλά σίγουρα θα κάνω αυτό που θέλω εγώ! Δηλαδή δεν υπάρχει άνθρωπος που να μου έχει αλλάξει τη γνώμη! Απλά το επεξεργάζομαι και λέω «δεν είμαι πολύ καλή στο να παίρνω αποφάσεις – Ζυγός – δε μπορώ να αποφασίσω πάρα πολύ εύκολα, αφήνω τα πράγματα να εξελιχθούν μόνα τους! Αφήνω λίγο τη ζαριά να κάτσει εκεί που νιώθω ότι θα κάτσει, ας πούμε. Δεν το φορτσάρω… δεν το επιλέγω εγώ! Δεν αλλάζω τίποτα. Αφήνω το σύμπαν να με σπρώξει εκεί που πρέπει να πάω.
Έχεις νιώσει ποτέ άβολα από συμπεριφορά θαυμάστριας του Πάνου;
Ναι! Έχω νιώσει άβολα. Γενικά μου αρέσουν αυτά, που τρέχουν, πέφτουν πάνω του! Τα καταλαβαίνω πολύ καλά. Αλλά υπάρχει και ένα μέτρο. Το μυρίζομαι, το λάθος από χιλιόμετρα. Του έχω πει 2- 3 φορές, πχ ότι αυτό το αφήνεις εσύ να συμβαίνει. Την άνεση δηλαδή που δίνει στις θαυμάστριες του μερικές φορές, την εκμεταλλεύονται πάρα πολύ σε σημείο που τον ενοχλεί και τον ίδιο. Αλλά αυτός είναι που πρέπει να βάλει το όριο ρε παιδάκι μου.. Και εντάξει, υπάρχουν και μερικά κορίτσια που όντως είναι ερωτευμένα μαζί του…
Αφίσες στο δωμάτιο;
Αφίσα στο δωμάτιο! Τί να κάνουμε! Οι γυναίκες είναι πιο επιθετικές πλέον. Δε ξέρω, δεν νιώθω τόσο μεγάλη αλλά νομίζω ότι απέχει παρασάγγας η δική μου η γενιά από αυτή. Δεν νομίζω ότι εμείς ήμασταν έτσι! Δε λυσσάγαμε.. Αυτό του αρπακτικού είναι πάρα πολύ περίεργο, ρε παιδί μου! Και με τα social έχει ξεφύγει τελείως.
Και είσαι φρέσκια στο instagram…
Μόλις 2 μήνες! Θα σου πω τι πρόβλημα έχω... Εμένα με έχει αγχώσει αυτό το πράγμα και το ηξέρα γι’ αυτό δεν ήθελα να μπω σε αυτή τη διαδικασία, γιατί δεν το καταλαβαίνω. Το έβλεπα γύρω μου να συμβαίνει και έλεγα παιδιά αφήστε λίγο τα κινητά. Θα τρελαθώ! Ο μόνος λόγος που έχω κινητό είναι για επικοινωνία, κάποια μηνύματα, και για τις φωτογραφίες φυσικά. Έχω τρέλα με τη φωτογραφία. Μπορώ να βγάζω φωτογραφίες με τις ώρες, άλλους όμως, όχι εμένα. Μέχρι και selfie stick μου έχει πάρει ο γιος μου δώρο από το εξωτερικό – ένα selfie stick τεράστιο για να βγάζω με τη παρέα μου.
Τη θήκη Kardashians την έχεις;
Όχι!
Α! Υπάρχει ένα με φως που είναι μια ειδική θήκη στο κινητό που έχει φως και βγάζεις τις καμένες selfies. (γέλια)
Σε καίει πολύ; (γέλια). Να σου πω κάτι δεν είναι λίγο ψέμα αυτό το πράγμα;
Εννοείται!
Eμένα μου αρέσει πιο πολύ το φυσικό πράγμα εν πάση περιπτώσει . Μου αρέσουν και κάποια φίλτρα - τα ασπρόμαυρα για παράδειγμα, αλλά γενικά δεν ξέρω να κάνω πολλά πράγματα από το κινητό. Εγώ χρησιμοποιούσα φωτογραφική μηχανή. Και μάλιστα από τη πρώτη μέρα που άνοιξε το Instagram, όλοι μου λέγανε βρέθηκε application για σένα που σου αρέσει η φωτογραφία! Και τους έλεγα, παιδιά μη με ανακατεύετε με αυτό το πράγμα... δεν θέλω να ξέρει κανείς τι κάνω και που είμαι κτλ. Και πραγματικά δεν ήθελα.
Και πως νιώθεις τώρα;
Με πίεσε ο Νίκος πολύ. Ότι κάνουμε μία παράσταση και θέλει να έρθει ο κόσμος. Ναι είναι επαγγελματικό. Δύο μήνες στις πρόβες μου έλεγε «Το έκανες;» - Και εγώ το πήγαινα από αύριο σε αύριο. Και κάποια στιγμή στιγμή μου λέει τώρα! Και το κάναμε μαζί. Και βέβαια από τότε, τους έχω πρήξει όλους. Είμαι ανεπίδεκτη μαθήσεως, γιατί όταν κάτι δεν το θες, δεν το μαθαίνεις. Και έτσι βάζω όλους τους άλλους να μου λένε. Τους ξυπνάω το βράδυ και τους λέω παιδιά θέλω να ανεβάσω μια φωτογραφία πείτε μου τι κάνω μετά; (γέλια). Ο Νίκος μου λέει - Μαράκι μου σε παρακαλώ να κοιμηθούμε κάποια στιγμή…άσε μας με τις φωτογραφίες σου ήσυχους!
Εσύ το ήθελες, πες του! (γέλια)
Έτσι ακριβώς! Αυτός το ήθελε! Τώρα θα τη πληρώσει! Δε μπορώ να πω ότι έχω ξετρελαθεί με κάτι από όλο αυτό. Αυτό που με έχει αφήσει άναυδη είναι η ανταπόκριση του κόσμου και τα σχόλια που γράφονται… το οποίο είναι κάτι πάρα πολύ συγκινητικό. Αλλά όσο ωραίο είναι τόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει! Επίσης, εκεί που σου γράφουν καλά μπορεί να σου γράψουν... χολή.
Block! Όπως λέει η Καρύδη: στη χολή κάνω block!
Δεν γίνεται αλλιώς. Είναι απίστευτο στενάχωρο, που κάποιος σε ακολουθεί για να σου πει το κακό. Το ίδιο όμως το έχω βιώσει πολύ έντονα και από τα sites, από τα σχόλια που γράφουν από κάτω… Δε μπαίνω να διαβάσω τίποτα πλέον εγώ!
Ποιο είναι το χειρότερο που έχει γραφτεί;
Νομίζω όταν είχε γραφτεί πως είμαι κακιά μάνα! Ήταν μία εποχή πριν τα social media, τα iPhone και όλα αυτα… πριν 13 χρόνια, που γεννούσα είχα πει κάτι που έχει μείνει στην ιστορία, που καμία γυναίκα άλλη δεν το έχει ζήσει. Ότι η εγκυμοσύνη είναι μια από τις χειρότερες περιόδους μιας γυναίκας…
Δεν τη βιώνουν όλες το ίδιο… υπάρχουν γυναίκες που τη βιώνουν πάρα πολύ δύσκολα.
Άλλες πάρα πολύ δύσκολα και άλλες λιγότερο. Εγώ ξέρω και γυναίκα που δεν έχει καταλάβει τίποτα. Όπως και να το κάνεις ήταν μια περίοδος, ορμονικά και μόνο - που δεν ήταν βολική. Πέσανε να με φάνε! Έγινε τεράστιος χαμός. Μέχρι σε σημείο δηλαδή τότε που ήταν τα gossip τα μεσημεριανά και έκαναν ανάλυση επί αναλύσεων μέχρι και σε τηλεφωνικές έρευνες το βάλανε για να λέει ο κόσμος τη γνώμη του. Έως και γυναίκες που δεν μπορούσαν να κάνουν παιδί ξεσηκώθηκαν. Και γράφανε ότι είμαι κακιά μάνα.. δε μπορείς να φανταστείς!
Δεν το θυμάμαι καθόλου αυτό!
Ευτυχώς! Έκανα πολύ καιρό να το ξεχάσω.
Και πως το αντιμετώπισες;
Πφ... Δε μπορούσα να κάνω κάτι… Εξήγησα πως το εννοούσα.. Ήταν ένα μόνιμο θέμα συζήτησης. Να φανταστείς ακόμη με ρωτάνε - θυμάσαι εκείνη τη δήλωση που είχες πει αυτό, είχε γίνει viral χωρίς να υπάρχουν social media… Δεν είχα πει καμιά σοφία, είπα απλά ότι ήταν μία περίοδος δύσκολη οργανικά. Αυτό δε σημαίνει ότι δε θες το παιδί... που συμβαίνει και αυτό σε γυναίκες με επιλόχια… Περνάνε πολύ δύσκολα.
Πίστευες πάντα το Θεό; Σε έχω αρκετές φορές στην Μονή Αγίων Ισιδώρων στο Λυκαβηττό.
Ναι! Πάντα πίστευα αλλά νομίζω ότι μεγαλώνοντας που προσπαθούμε περισσότερο ενεργειακά να έρθουμε σε μία ισορροπία με το μέσα μέσα μας. Προσπαθούμε να πιστέψουμε στον εαυτό μας να γίνουμε λίγο καλύτεροί. Όλα αυτά ξεκινάνε από τα 33 και πάνω γιατί μέχρι πριν νιώθεις άτρωτος και πως όλα γίνονται στη ζωή! Υπάρχει μια μαγική ηλικία και μετά, που νιώθεις ότι θες βοήθεια. Η πίστη είναι κάτι που το έχεις ή δεν το έχεις…ή έχεις ασχοληθεί με αυτό ή το θυμάσαι που και που… Δε καταλαβαίνω δηλαδή γιατί ας πούμε οι Μουσουλμάνοι όταν βαράει καμπανάκι προσευχής, εξαφανίζονται από τους δρόμους και τα mall αδειάζουν και πάνε και προσεύχονται… Εμείς ντρεπόμαστε λίγο να πούμε ότι πήγαμε τη Κυριακή στην εκκλησία.
Ναι, μας το έχουν περάσει ως ενοχή.
Ναι είναι πολύ περίεργη ενοχή, γιατί στις άλλες θρησκείες δεν είναι έτσι.
Θέλω να σου πω ότι πραγματικά εξεπλάγην, όταν σε είδα εκείνη την ημέρα στο Μοναστήρι στο Λυκαβηττό με τον Πάνο να βοηθάτε τον κόσμο δίπλα στον Πατέρ Δημήτριο.
Κι εγώ κι εγώ! Όταν βλέπεις κάποιον δικό σου να πηγαίνει εκεί που πας εσύ και δε το περιμένεις λες, είμαστε οκ! Ξέρεις πόσος κόσμος πηγαίνει; Γνωστοί μας γενικά. Αυτό σημαίνει ότι όλοι ψαχνόμαστε. Δεν είναι τυχαίο. Δε καταλαβαίνω γιατί άλλες θρησκείες είναι to the point και εμείς είμαστε ακραίοι γενικά στις αντιδράσεις μας – δηλαδή ή θα είμαστε πολύ ή θα είμαστε λίγο!
Ναι τα υιοθετούμε όλα σαν μια τάση..
Δεν έχουμε σα λαός τη παιδεία και τη δούλευση και λόγω βιωμάτων και ιστορίας. Δεν έχουμε κάνει ποτέ εσωτερική εκπαίδευση. Δηλαδή οι άνθρωποι που πηγαίνουν στις Ινδίες, κάνουν τη γιόγκα τους, βλέπουν αυτούς τους σπουδαίους που αιωρούνται… Εδώ γιατί να υπάρχει ενοχή; Η πίστη είναι μία εσωτερική κατάσταση, που σε κάνει να νιώθεις καλά και χρειάζεται να την μοιράζεσαι.
Ιnfo:
Βερβερίτσα, Θέατρο Βρετάνια, Πανεπιστημίου 7, Αθήνα 105 64
Τηλ.: 21 0322 1579
Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή
photo credits: Μυρτώ Τσίναλη
