REAL LIFE TRUE STORIES

Ανεξιχνίαστα μυστήρια της ιστορίας Μέρος Α’


The Jennettes

13 Μαΐου 2021

μυστήριο με αεροπλάνο
Έχετε ζήσει κάποιο ανεξήγητο περιστατικό; Κάτι που να μην έχετε μπορέσει να εξηγήσετε πως συνέβη. Ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο με κάποιον τρόπο. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια περιστατικά. Υποθέσεις που δεν έχουν λυθεί, εξαφανίσεις ακόμα και δολοφονίες. 

Έχετε ζήσει κάποιο ανεξήγητο περιστατικό; Κάτι που να μην έχετε μπορέσει να εξηγήσετε πως συνέβη. Ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο με κάποιον τρόπο. Η ιστορία είναι γεμάτη από τέτοια περιστατικά. Υποθέσεις που δεν έχουν λυθεί, εξαφανίσεις ακόμα και δολοφονίες. 

Dyatlov Pass

Την πρώτη νύχτα του Φεβρουαρίου του 1959, εννέα σκιέρ πέθαναν μυστηριωδώς στα βουνά της σημερινής Ρωσίας. Το βράδυ του συμβάντος, η ομάδα είχε κατασκηνώσει σε μια πλαγιά, απήλαυσε το δείπνο και είχε προετοιμαστεί για ύπνο αλλά μάλλον κάτι πήγε καταστροφικά στραβά επειδή η ομάδα δεν επέστρεψε ποτέ.

Στις 26 Φεβρουαρίου, οι ερευνητές βρήκαν την εγκαταλελειμμένη σκηνή των πεζοπόρων, η οποία είχε σχιστεί από μέσα. Γύρω από την περιοχή υπήρχαν ίχνη από την ομάδα, σύμφωνα με αυτά κάποιοι φορούσαν κάλτσες, μερικοί φορούσαν ένα παπούτσι, μερικοί ήταν χωρίς παπούτσια, όλα συνέχιζαν μέχρι την άκρη ενός κοντινού δάσους. Εκεί βρέθηκαν και τα πρώτα δύο πτώματα, χωρίς κορδόνια και φορώντας μόνο εσώρουχα. Τα σημάδια έδειχναν θάνατο από υποθερμία, αλλά καθώς οι ιατροδικαστές εξέτασαν τα σώματα, καθώς και τα άλλα επτά που ανακαλύφθηκαν κατά τους επόμενους μήνες, η υποθερμία δεν έβγαζε νόημα. 

Στην πραγματικότητα, τα στοιχεία δεν είχαν κανένα νόημα. Ένα σώμα έφερε τραύμα από αμβλύ αντικείμενο και βάναυση επίθεση. Ένας άλλος είχε εγκαύματα τρίτου βαθμού. Κάποιος είχε κάνει εμετό από αίμα. Σε κάποιον έλειπε η γλώσσα και μερικά από τα ρούχα τους βρέθηκαν ραδιενεργά.

Οι θεωρίες που επικρατούν, περιλαμβάνουν επέμβαση της KGB, υπερβολική δόση ναρκωτικών, UFO, ανωμαλίες με την βαρύτητα και τη ρωσική έκδοση του Yeti. Πρόσφατα, ένας σκηνοθέτης ντοκιμαντέρ παρουσίασε μια θεωρία που περιλαμβάνει ένα τρομακτικό αλλά πραγματικό φαινόμενο που ονομάζεται «υπόηχος», κατά το οποίο ο άνεμος αλληλεπιδρά με την τοπογραφία και δημιουργεί ένα σχεδόν ελάχιστα ακουστό βουητό που μπορεί ωστόσο να προκαλέσει ισχυρά συναισθήματα ναυτίας, πανικού, φόβου, ρίγη, νευρικότητας, αυξημένο καρδιακό παλμό και δυσκολίες στην αναπνοή. Το μόνο στο οποίο συμφωνούν όλοι είναι πως ό, τι συνέβη, περιελάμβανε μια συντριπτική και πιθανώς «υπεράνθρωπη δύναμη». 

Ποιος (και πού) είναι ο DB Cooper;

Το επόμενο άλυτο μυστήριο μάς πηγαίνει πίσω στις 24 Νοεμβρίου του 1971. Ο Dan Cooper ήταν επιβάτης στην πτήση 305 της Northwest Airlines, από το Portland στο Seattle, μία πτήση που διαρκεί 30 λεπτά. Οι υπόλοιποι επιβάτες και οι αεροσυνοδοί τον περιέγραψαν ως έναν 40χρονο άνδρα, με σκούρο κοστούμι, μαύρη γραβάτα με tie-clip με μαργαριτάρι, και ένα καλοσιδερωμένο λευκό πουκάμισο. Έκατσε στο κάθισμά του, άναψε ένα τσιγάρο, και ζήτησε ευγενικά ένα μπέρμπον με σόδα, για το οποίο πλήρωσε μετρητά. 

Λίγο μετά την απογείωση, έδωσε ένα σημείωμα σε μία 23χρονη αεροσυνοδό, η οποία το αγνόησε, υποθέτοντας ότι ήταν απλώς ο αριθμός τηλεφώνου του άνδρα. «Δεσποινίς, καλύτερα να δεις αυτό το σημείωμα», της είπε ο Dan Cooper, «έχω μια βόμβα». Το τι ακριβώς έγραφε το σημείωμα είναι μέρος του μυστηρίου, αφού ο Cooper το ζήτησε πίσω αφού το διάβασε η αεροσυνοδός, αλλά γνωρίζουμε ότι απαιτήσεις του ήταν για 200.000 δολάρια σε αμερικανικό νόμισμα (με τα σημερινά δεδομένα 1 εκατομμυρίο δολάρια), τέσσερα αλεξίπτωτα και ένα φορτηγό καυσίμων να περιμένει στο Seattle για ανεφοδιασμό κατά την άφιξη του αεροπλάνου. 

Η αεροσυνοδός έφερε τις απαιτήσεις στον καπετάνιο. Ο πρόεδρος της αεροπορικής εταιρείας τον εξουσιοδότησε για πλήρη συνεργασία. Οι άλλοι επιβάτες δεν είχαν ιδέα τι συνέβαινε, αφού τους είπαν ότι η προσγείωση καθυστέρησε λόγω μηχανικών δυσκολιών.

Στις 5:39 μ.μ., το αεροπλάνο προσγειώθηκε, υπάλληλος της αεροπορικής εταιρείας παρέδωσε ένα σακίδιο γεμάτο μετρητά και αλεξίπτωτα και ο Cooper επέτρεψε σε όλους τους επιβάτες και σε δύο αεροσυνοδούς να φύγουν από το αεροπλάνο. Κατά τη διάρκεια του ανεφοδιασμού, ο Cooper περιέγραψε το σχέδιό του στο πλήρωμα. Θα έπαιρναν μια νοτιοανατολική πορεία προς το Μεξικό με μια ακόμη στάση ανεφοδιασμού στη Nevada. Δύο ώρες αργότερα, το αεροπλάνο απογειώθηκε. Όταν προσγειώθηκε στο Reno, ο Cooper δεν ήταν μέσα. Κανείς δεν τον ήξερε, ούτε είχε ακούσει ποτέ γι’αυτόν. Δεν βρέθηκε αλεξίπτωτο και τα χρήματα των λύτρων δεν χρησιμοποιήθηκαν ποτέ.

Το 1980, ένα νεαρό αγόρι σε διακοπές με την οικογένειά του στο Oregon βρήκε αρκετά πακέτα με τα προσημειωμένα χαρτονομίσματα των λύτρων, γεγονός που οδήγησε σε μια έντονη αναζήτηση της περιοχής για τον Cooper ή τα λείψανά του. Τίποτα δεν βρέθηκε ποτέ. Μόνο ένας ιμάντας αλεξίπτωτου βρέθηκε το 2017 σε μία από τις πιθανές τοποθεσίες προσγείωσης του Cooper. 

Ζωντανά αγάλματα

Από το 1917 έως το 1928, μισό εκατομμύριο άνθρωποι υπέφεραν από μια άθλια κατάσταση που θα μπορούσε να είναι μέρος της πλοκής μιας ταινίας τρόμου. Τα θύματα, ζωντανά και με συνείδηση, βρέθηκαν σε μία ανεξήγητα παγωμένη κατάσταση, με στατικά σώματα που κρατούσαν φυλακισμένο το μυαλό τους.  

Η εγκεφαλίτιδα lethargica (EL), γνωστή και ως «η ασθένεια του ύπνου», εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρώπη και γρήγορα εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο, φτάνοντας τα επίπεδα επιδημίας στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ινδία έως το 1919. Περίπου το ένα τρίτο αυτών που έχουν πληγεί από την ασθένεια αυτή πέθανε. Από τους επιζώντες, σχεδόν οι μισοί βρέθηκαν ανίκανοι να αλληλεπιδράσουν φυσικά με τον κόσμο γύρω τους, ενώ ταυτόχρονα αναγνώριζαν πλήρως το περιβάλλον τους. Αν και περιστασιακά ήταν ικανοί για περιορισμένη ομιλία, κίνηση των ματιών ακόμη και να χαμογελάσουν, ήταν σαν ζωντανά αγάλματα, εντελώς ακίνητοι για ώρες, ημέρες, εβδομάδες ή χρόνια.

Η αιτία είναι άγνωστη, αλλά μία θεωρία είναι η φλεγμονή του εγκεφάλου που προκαλείται από ένα σπάνιο στέλεχος στρεπτόκοκκου, τα βακτήρια που ευθύνονται για πολλούς πονόλαιμους κάθε χρόνο. Η καλύτερη εκτίμηση της επιστήμης είναι ότι τα βακτήρια μεταλλάχθηκαν, προκαλώντας την επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος στον εγκέφαλο, αφήνοντας το θύμα πλήρως αβοήθητο.

Τίποτα δεν εξηγεί γιατί η ασθένεια εξαφανίστηκε μόνο για να εμφανιστεί ξανά σποραδικά, είτε στην Ευρώπη τη δεκαετία του 1950 είτε στην Κίνα πριν από δέκα χρόνια όταν ένα 12χρονο κορίτσι νοσηλεύτηκε για πέντε εβδομάδες με την ασθένεια.

Είναι τέτοια γεγονότα το νέο φυσιολογικό ή είναι ενδείξεις ότι η EL θα μπορούσε να επανέλθει ξανά πιο δυναμικά ίσως στο μέλλον; Μια ανάλυση του 2004 σε 20 ασθενείς με συμπτώματα εξαιρετικά παρόμοια με την EL κατέληξε στο συμπέρασμα πως ό, τι τους πλήττει, «εξακολουθεί να επικρατεί». Ως εκ τούτου, η λεγόμενη ασθένεια του ύπνου παραμένει στους εφιάλτες μας. Είναι ένα από τα "εγκλήματα" δεν θα λυθούν ποτέ.
 

Δείτε ακόμη:

Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits

jenny.gr