Όχι απλώς τοξική αρρενωπότητα: Το κίνημα των incels που αγγίζει τα όρια της τρομοκρατίας
Στεφανία Παπαδημητρίου
29 Ιουλίου 2021
«Κορίτσια, αν δεν μπορώ να σας έχω, θα σας καταστρέψω».
Αυτοαποκαλούνται «ακούσια άγαμοι» (involuntarily celibates). Κατηγορούν τις γυναίκες για την απουσία της ερωτικής ζωής και του κοινωνικού τους status, διαδίδουν ανεξέλεγκτα την ιδεολογία τους, έχουν γίνει ευρύτερα γνωστοί με το συνδυασμό των αγγλικών λέξεων ως «incels». Και είναι επικίνδυνοι.
Στις 21 Ιουλίου, ο 21 ετών Tres Genco σχεδίαζε να πάει σε ένα πανεπιστήμιο του Ohio, κρατώντας όπλο και να ανοίξει πυρά σε μία γυναικεία αδελφότητα. Στόχος του, ήταν να επιτεθεί ανήμερα της «επετείου», όπως το χαρακτήρισε, του μακελειού που είχε προκαλέσει το ίνδαλμά του, ο Elliot Rodger, επτά χρόνια πριν. Είχε σκοτώσει έξι ανθρώπους και τραυμάτισε δεκατέσσερις, αποκαλώντας την πράξη του «πόλεμο ενάντια στις γυναίκες». Ήταν ο πρώτος incel – εκείνος που ξεκίνησε το κίνημα που πλέον αγγίζει τα όρια της τρομοκρατίας.
Ο Genco ήθελε να σκοτώσει τρεις χιλιάδες γυναίκες. Στο σπίτι του, βρέθηκε ένα μανιφέστο από τον Αύγουστο του 2019, το οποίο αναφερόταν σε «σφαγή» λόγω «μίσους, ζήλεια και εκδίκησης», ώστε να πάρει πίσω «τη δύναμη από τη ζωή που του στέρησαν».
«Οι incels δε θέλουν σεξ, στην πραγματικότητα. Αυτό που θέλουν είναι η απόλυτη κυριαρχία», έχει γράψει η συντάκτρια των New York Times, Jia Tolentino,συνοψίζοντας τη φιλοσοφία αυτή σε μία μόνο πρόταση.
Όταν ο Elliot Roger ξεκίνησε το «κίνημα», ανάρτησε βίντεο, περιγράφοντας ακριβώς τι θα έκανε και γιατί. «Κορίτσια, αν δεν μπορώ να σας έχω, θα σας καταστρέψω», είχε πει.
Είναι ο γιος του σκηνοθέτη των Hunger Games, Peter Rodger. Ήταν ένα παιδί σαν όλα τα άλλα, μεγάλωσε παίζοντας με φίλους στην αγγλική εξοχή. Ένιωθε μόνος, όχι αρκετά ωραίος για να προσεγγίσει τις συμμαθήτριές του – παραδέχθηκε στην αστυνομία ότι έκανε τη δική του επίθεση σε πανεπιστήμιο επειδή δεν μπορούσε «να τραβήξει την προσοχή», όχι απλώς των ντόπιων γυναικών, αλλά καμίας, πουθενά.
Δεν έπασχε από καμία ψυχική ασθένεια – ο Elliot δεν ήταν άρρωστος. Απλώς μισούσε τις γυναίκες.
«Θα μπω στην αδελφότητα με τα πιο “καυτά” κορίτσια του UCSB και θα σφάξω κάθε κακομαθημένη ξανθιά που θα δω εκεί μέσα. Όλα τα κορίτσια που τόσο θέλησα. Όλες τους με απέρριψαν και με υποτίμησαν ως κατώτερο άνδρα, όταν έκανα σεξουαλικές κινήσεις προς το μέρος τους, ενώ ρίχνονταν σε όλους αυτούς τους γελοίους», είπε. «Χαίρομαι πολύ που θα σας σκοτώσω. Θα δείτε επιτέλους ότι είμαι, στ’ αλήθεια, ο ανώτερος, ο πραγματικός Άλφα».
«Σας μισώ, σας μισώ όλες. Ανυπομονώ να σας δώσω ακριβώς αυτό που σας αξίζει, θα σας εξοντώσω».
Ο Elliot Roger ήταν ένας δολοφόνος - κι όμως, έγινε είδωλο, ενέπνευσε τρομερά εγκλήματα.
Το Μάρτιο, δικαστήριο του Καναδά έκρινε ένοχο τον άνδρα πίσω από το πιο θανατηφόρο δυστύχημα που προήλθε από το κίνημα των incels. Είχε ρίξει το φορτηγό του σε πεζούς, σκοτώνοντας 10 ανθρώπους και τραυματίζοντας 16.
Στην ετυμηγορία της, η δικαστής τόνισε πως ένας από τους λόγους που ώθησαν το δράστη στην πράξη του, ήταν το βαθύ μίσος που έτρεφε προς τις γυναίκες, ενώ ειδικοί προειδοποιούν πως η συχνότητα τέτοιου είδους περιστατικών αυξάνεται, με την ιδεολογία να διαδίδεται ευρέως.
Το 2020 ήταν μία χρονιά που στιγματίστηκε από ανάλογα περιστατικά. Η επίθεση με τη μασέτα στο Toronto, ο δράστης της οποίας καταδικάστηκε για τρομοκρατία, ο πυροβολισμός σε εμπορικό κέντρο της California που άφησε τρεις τραυματίες, ο άνδρας που έχασε το χέρι του λόγω εκρηκτικών μηχανισμών που είχε σκοπό να ενεργοποιήσει στη Virginia, ο Νεοϋορκέζος που συνελήφθη επειδή απειλούσε ένα ζευγάρι - όλα, βασίζονται στην ιδεολογία των incels.
Παρότι μόνο το πρώτο κόστισε τη ζωή ενός ατόμου, τα θύματα είναι πολλά. Καθεμία που χάθηκε, μετράει. Κάθε τραυματισμός. «Το ότι αυτά τα περιστατικά δεν ήταν χειρότερα, ήταν καθαρά θέμα τύχης κι όχι αποτελεσματική δράση της αντιτρομοκρατικής», δήλωσε στην Guardian το Μάρτιο ο Jacob Ware, ο οποίος μελετά τη σύνδεση μεταξύ incels και τρομοκρατίας. «Το 2020 ήταν μία κακή χρονιά».
Οι incels δε γνωρίζουν σύνορα. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, ο μισογυνισμός ήταν το κίνητρο πίσω από δύο τουλάχιστον τρομοκρατικές επιθέσεις. Κι όσο οι επιθέσεις αυξάνονται, τόσο διαδίδεται το κίνημα που, πλέον, αναγνωρίζει και η αστυνομία. Τίθεται, λοιπόν, ένα σημαντικό ερώτημα. Είναι τρομοκρατία ή βία κατά των γυναικών; Ο Καναδάς έχει ήδη δώσει τη θετική του απάντηση.
Οι incels βγαίνουν εκτός ελέγχου, σύμφωνα με τη Διευθύνουσα Σύμβουλο του Institute for Research on Male Supremacism και συγγραφέα πρόσφατης αναφοράς για την έμφυλη βία, Alex DiBranco. «Συνεχίζουν, όμως, να μην παίρνουν την προσοχή που θα έπρεπε, να δρουν απαρατήρητοι».
Στις ΗΠΑ και τον Καναδά, εξαιτίας της θεωρίας αυτής έχουν χαθεί 40 έως 50 ζωές. Αυξήθηκαν οι πυροβολισμοί σε σχολεία – ανάμεσά τους εκείνη του 2015 στο Oregon και του 2018 στο Parkland της Florida, όπου οι δράστες έκαναν λόγο για «ακούσια αγαμία» στις καταθέσεις τους.
Ορισμένοι ειδικοί, δεν είναι σίγουροι για το αν η αντιτρομοκρατική χρειάζεται να αναλάβει το συγκεκριμένο κίνημα. Υποστηρίζουν πως «φαίνεται χειρότερο απ’ όσο πράγματι είναι» και ότι οι άνθρωποι χρειάζονται ψυχιατρική βοήθεια. «Οι incels έχουν τεράστια προβλήματα ψυχικής υγείας. Έχουν τεράστιο ιστορικό bullying. Πρόκειται για ένα βαθιά λυπηρό κίνημα», τόνισε η DiBranco στην Guardian. Ταυτόχρονα, όμως, «το γεγονός ότι για να αποδείξουν την υπεροχή τους θέλουν να φοβίσουν το κοινό, τους κάνει τρομοκράτες».
Ο Elliot Roger, πίσω στο 2014, ξεκαθάρισε στο μανιφέστο του πως ήθελε να τον φοβούνται οι γυναίκες. Ήθελε να αφαιρέσει ζωές για να δείξει ότι αξίζει περισσότερο από εκείνες, οι οποίες, όπως υποστήριζε, ευθύνονταν για τη δυστυχία του.
«Είναι ιδεολογία. Δεν είναι ψυχική διαταραχή», τονίζει έρευνα που δημοσιεύθηκε το Φεβρουάριο. «Ο κόσμος τους λυπάται και δε θα έπρεπε».
Δείτε ακόμη: Δυνατές φωτογραφίες που περιγράφουν τη γυναικεία κακοποίηση
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
Σε πολλές χώρες τα κορίτσια έχουν λιγότερα δικαιώματα στη μόρφωση από τα αγόρια, προκειμένου να μην έχουν τις ίδιες απαιτήσεις στο μέλλον.
Οι γυναίκες μπορεί να μην έχουν ελευθερία λόγου αν η γνώμη τους θεωρείται λιγότερο σημαντική από των αρσενικών.
Μία στις τρεις γυναίκες θα κακοποιηθεί κάποια στιγμή στη ζωή της, πιθανότατα από κάποιο συγγενικό πρόσωπο.
Παράλληλα με το να διατρέχουν κίνδυνο παρενόχλησης, οι γυναίκες συχνά ωθούνται να υποβάλλονται σε αισθητικές επεμβάσεις για να είναι αρεστές.
Σε πολλές χώρες και κοινωνίες, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να έχουν τον έλεγχο του ίδιου τους του κορμιού.
Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την εργασία. Περίπου 155 χώρες έχουν τουλάχιστον ένα νόμο που τους τα απαγορεύει.
Οι γυναίκες είναι πιθανό να κερδίζουν λιγότερα από έναν άντρα που κάνει ακριβώς το ίδιο επάγγελμα.
