Ο Ηλίας & ο Χάρης ανακρίνουν τον Vassili Zoulia

Αποτελεί μέρος της θρυλικής εγχώριας παρέας της μόδας, που είχε σαν κύριο προσανατολισμό τη στήριξη και προβολή της ελληνικής ταυτότητας, ενώ είναι ο πρώτος άντρας στην Ελλάδα που ασχολήθηκε με το styling, πριν καν επινοηθεί ο όρος. Σήμερα, διατηρεί το δικό του αναγνωρίσιμο και με έντονο στίγμα fashion brand, το οποίο λατρεύουν οι γυναίκες. Με μια επίσκεψη στο ατελιέ και το κατάστημά του, μεταφέρεσαι σχεδόν μεταφυσικά σε έναν παράλληλο κόσμο που ο ίδιος έχει δημιουργήσει με βάση την ισχυρή αισθητική και τη συγκεκριμένη οπτική του για το chic, έναν όρο που  υποστηρίζει με πάθος σε όλη του την πορεία.

Στους χώρους του η μουσική, τα χρώματα, η μυρωδιά των κεριών και η μίξη του interior design με τα ρούχα, εκπέμπουν και διαχέουν μια απαλή αύρα που μυστικιστικά και φιλόξενα παρασύρει όποιον επιλέγει να εισέλθει σε αυτό. Συνδέει τις αγαπημένες του περιόδους της μόδας με το σήμερα, με ένα τρόπο σύγχρονο και μοναδικό. Είναι αφοπλιστικά ενημερωμένος για τη μόδα, οδηγούμενος ενστικτωδώς από την αφοσίωση, την προσκόλληση και την αγάπη για το αντικείμενό του. Παρατηρώντας τον ατάραχο στη γαλήνη και στη θαλπωρή της κάψουλας της μόδας, σου δίνει την εντύπωση ότι τίποτα δεν μπορεί να διακόψει την σχέση που έχει δημιουργηθεί μεταξύ τους.

Οι fashion editors Ηλίας Μιχαλόλιας και Χάρης Γκοτζαμανίδης, συνάντησαν τον Vassili Zoulia στο βγαλμένο από τις σελίδες της αμερικανικής Vogue γραφείο του, στο ατελιέ του στο Κολωνάκι και με μουσική υπόκρουση Σοπέν συνομίλησαν για την ελληνική μόδα.

Ποια είναι η ομορφότερή σου ανάμνηση από τη μόδα; Μπορείς να μας περιγράψεις μια εικόνα; 

Mου έχει μείνει σα μια ωραία ανάμνηση η φωτογράφιση στο club Εργοστάσιο, ένα βράδυ του 1987. Είχαμε στήσει με τον φωτογράφο Κώστα Κουτάγιαρ ένα stage όπου ο κόσμος μπορούσε να παρακολουθήσει τη Μάρα Δεσύπρη να ποζάρει μπροστά από το κατεστραμμένο σκηνικό φορώντας εντυπωσιακά ρούχα και καπέλα με πουλιά. Θυμάμαι το make up το είχε επιμεληθεί ο Νίκος Μπιτζάνης. Ήταν σαν ένα happening, ένα part of the party, το οποίο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γυναίκα.

Τι είναι αυτό που σε ανανεώνει και σε κρατάει σε εγρήγορση σε σχέση με αυτό που κάνεις;

Δουλεύοντας στα περιοδικά από μικρός, το μυαλό μου έπρεπε διαρκώς να λειτουργεί γρήγορα και να σκέφτεται το επόμενο θέμα, πολύ πριν ολοκληρωθεί η πραγματοποίηση του εκάστοτε τρέχοντος. Ακριβώς το ίδιο γίνεται και σήμερα με τις collections, αλλά σε πιο αργό ρυθμό. Μόλις τελειώσει μία συλλογή, αμέσως χρειάζεται να εμπνευστείς την επόμενη. Ανανέωση λοιπόν για μένα είναι η διαρκής  διαδικασία που με υποχρεώνει σε μία συνεχή και ακατάπαυστη δημιουργική διέγερση.

Από πού αντλείς τις ιδέες για τις συλλογές σου;

Εμπνέομαι από τον κινηματογράφο, τη μουσική, από έναν πίνακα ζωγραφικής, ένα εξώφυλλο περιοδικού, από πρόσωπα...  Οι προσλαμβάνουσες είναι ανεξάντλητες. Ακόμα και στο δρόμο, από τον τρόπο που οι clochards (οι άστεγοι άνθρωποι) συνδυάζουν κάποια κομμάτια μεταξύ τους, μπορείς να δημιουργήσεις μια ολόκληρη συλλογή. Έχω πολλά αρχεία σχεδόν από τα πάντα, παπούτσια, καπέλα, περιοδικά, βιβλία... Tο μυστικό είναι research, research, research!

Ποια είναι τα στοιχεία που δεν σου αρέσουν αλλά βλέπεις συχνά στις γυναίκες στην Ελλάδα;

Οι Ελληνίδες έχουν το στοιχείο της υπερβολής και τους λείπει έντονα το προσωπικό στιλ. Γενικά δεν συμφωνώ με την ομαδοποίηση, όταν όλες για παράδειγμα κρατάνε την ίδια τσάντα ή επιλέγουν το ίδιο διεθνές brand.

Κάποια στοιχεία που σου αρέσουν επάνω τους;

Μου αρέσει όταν κάποιος έχει το δικό του προσωπικό στιλ,  με αποτέλεσμα να μην παρατηρείς τα ρούχα που επιλέγει αλλά την προσωπικότητα του. Είναι θετικό το γεγονός ότι τελευταία οι Ελληνίδες ασχολούνται  περισσότερο με την εμφάνισή τους, αφαιρώντας τα πολύ έντονα μακιγιάζ  και χτενίσματα και απλοποιώντας την εικόνα τους, φέρνοντάς την κοντά στη φυσική της μορφή.

Πιστεύεις ότι οι γυναίκες θα πρέπει να ντύνονται ανάλογα με την ηλικία τους;

Έχοντας την Iris Apfel στο μυαλό μου, που είναι 98 χρόνων, θα έλεγα ότι σαφώς η μόδα δεν έχει ηλικία. Κατά την προσωπική μου άποψη όμως, η γυναίκα μετά από κάποια ηλικία, όσο καλή φυσική κατάσταση και να έχει, θα πρέπει να καλύπτει τα χέρια της και το μήκος της φούστας να είναι κάτω από το γόνατο.

Τι σου αρέσει σήμερα σε σχέση με το παρελθόν στη μόδα;

Μου αρέσει που σήμερα η μόδα αντιμετωπίζει το παρόν κοιτώντας πίσω, προς το παρελθόν. Υπάρχει  μία μεγάλη επιστροφή στο vintage και μία ανακύκλωση με έναν πάρα πολύ ωραίο και σύγχρονο τρόπο, προκαλώντας ένα συνονθύλευμα διαφορετικών στιλ. Το reference είναι reference.

Πιστεύεις ότι όλοι έχουν ένα στιλ;

Το στιλ δεν είναι κάτι που αποκτά κανείς και θεωρώ πως λίγοι είναι εκείνοι που έχουν στιλ. Ακόμα και εάν κάποιος αναζητήσει βοήθεια από ειδικούς συμβούλους μόδας ή αγοράζοντας πανάκριβα ρούχα, είναι δύσκολο να αποκτήσει στιλ.

Μια συμβουλή σε κάποιον που προσπαθεί να το αποκτήσει;

Η σωστή συμβουλή θα ήταν να μην ασχοληθεί καθόλου με αυτό. Να αφήσει τον εαυτό του ελεύθερο να φορέσει ό,τι θέλει, αβίαστα και αυτό θα δημιουργήσει σίγουρα κάτι, ίσως ένα είδος στιλ. Απλοποίηση, θα έλεγα, και να είναι ο εαυτός του.

Υπήρξες για 20 χρόνια στο χώρο των ελληνικών περιοδικών. Πώς βλέπεις την εικόνα τους σήμερα;

Τα περιοδικά σήμερα υποφέρουν από χαμηλή αυτοεκτίμηση. Δεν πιστεύουν αρκετά στον εαυτό τους, ώστε να υποστηρίξουν με πρωτότυπες ιδέες τα δικά τους  fashion editorials και εξώφυλλα. Μιμούνται πρόχειρα τα περιοδικά του εξωτερικού, δημιουργώντας copy paste φωτογραφίσεις, χωρίς ταυτότητα. Τα περιοδικά χρειάζεται να έχουν άμεση σχέση με την κουλτούρα της εκάστοτε χώρας και να στηρίζουν δημοσιογραφικά τη δουλειά των designers που δραστηριοποιούνται εκεί.

Μπορείς να μας περιγράψεις την εικόνα της μόδας σήμερα;

Η κρίση και η δυσμενής οικονομική συγκυρία γέννησε νέους δημιουργούς,  βοηθώντας παράλληλα αυτούς που προϋπήρχαν να γίνουν καλύτεροι επιχειρηματίες, κάτι που μου συνέβη και προσωπικά. Στις δημόσιες εμφανίσεις βλέπουμε πολλές γυναίκες να επιλέγουν να φοράνε Έλληνες σχεδιαστές, που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από εκείνους του εξωτερικού. Το ελληνικό ταλέντο αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε έξαρση και οι επιχειρηματικές κινήσεις πολλών σχεδιαστών δείχνουν ότι υπάρχει κάτι πολύ ζωντανό. Η μόδα σήμερα αποτελεί στόχο  έντονης, πολλές φορές και δημόσιας κριτικής, κυρίως από ανθρώπους που δεν είναι σχετικοί με το αντικείμενο.

Η μόδα σήμερα, αποτελεί στόχο  έντονης, πολλές φορές και δημόσιας κριτικής, κυρίως από ανθρώπους που δεν είναι σχετικοί με το αντικείμενο.

Δεν μου αρέσει η εύκολη  και επιφανειακή κριτική της μόδας, πολύ περισσότερο όταν γίνεται  και τηλεοπτικά, γιατί θεωρώ ότι ανεύθυνα κρίνουν ένα αποτέλεσμα το οποίο εμπεριέχει έντονη κούραση και μεγάλο κόστος. Μπορεί να έχει τη γνώμη του κάποιος, αλλά εάν δεν γνωρίζει, είναι περιττό και ανώφελο να την δημοσιοποιεί. Θα προτιμούσα  να επιλέγουν γι’ αυτόν το ρόλο, ειδικούς επαγγελματίες, με γνώση και εμπειρία στο αντικείμενό τους.

Υπάρχουν σχεδιαστές στην Ελλάδα που πιστεύεις πως θα μπορούσαν να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό;

Όταν ένας designer τα καταφέρνει στην Ελλάδα, αντιμετωπίζοντας τόσο αντίξοες και δύσκολες συνθήκες για τόσα πολλά χρόνια, θεωρώ ότι στο εξωτερικό θα διαπρέψει απόλυτα. Δυνητικά, όλοι οι Έλληνες σχεδιαστές θα μπορούσαν, βοηθούμενοι και από μία πολυεθνική εταιρία, να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό. Για να κεντρίσει κάποιος το ενδιαφέρον των επενδυτών, χρειάζεται να μπορεί να δίνει το «παρών» σε διεθνείς εκθέσεις, να έχει ένα ενημερωμένο site, μια επαγγελματική παρουσία στα social media και να προωθεί τη δουλειά του στο Linkedin. Εγώ έγινα πρόσφατα μέρος μιας ανάλογης εταιρίας, που θα με βοηθήσει να σχεδιάσω τα επόμενα επαγγελματικά μου βήματα, με μεγαλύτερη, εκτενέστερη και ευρύτερη οπτική. Μια πρόταση δεν ξέρεις ποτέ από πού και πότε μπορεί να προκύψει.

Τι μουσική ακούς;

Στο ατελιέ ακούω με μανία Frederic Chopin. Μου αρέσουν πολύ οι γυναίκες που τραγουδάνε jazz, όπως η Billie Holiday και η Nina Simone. Τα τραγούδια τους αντανακλούν τον πόνο τους και η φωνή τους κρύβει μία κραυγή. Επίσης ακούω πολύ Amy Winehouse και  Adele.

Ποια είναι τα sites που επισκέπτεσαι συνήθως για να ενημερωθείς;

Ενημερώνομαι από το www.vogue.com και το Pinterest.

Μια ταινία μόδας που ξεχωρίζεις;

Είναι  μια ταινία του 1957, το Funny Face, σε σκηνοθεσία  του Stanley Donen και με πρωταγωνιστές τους Αudrey Hepburn και Fred Astaire.

Δώσε μας κάποια city night tips!

Θα πρότεινα σε κάποιον να πάει για φαγητό στη διατηρητέα ταβέρνα του Οικονόμου στα Πετράλωνα, η οποία από το 1930 δεν έχει αλλάξει καθόλου το decor και το menu. Ο Βάρσος στην Κηφισιά είναι επίσης ένα μοναδικό μέρος που έχει μείνει αναλλοίωτο και δεν έχει καταστραφεί από περιττές ανακαινίσεις.

Πώς σου αρέσει να περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο;

Τον ελεύθερο χρόνο μου τον περνάω με τη σχέση μου. Τις Κυριακές μου αρέσει να βλέπω φίλους και να πηγαίνω για φαγητό μαζί τους, οπουδήποτε κοντά στη θάλασσα.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;

Τα  επαγγελματικά μου σχέδια δεν είναι απολύτως συγκεκριμένα αλλά αφορούν σε ένα γενικότερο πλάνο εξάπλωσης του brand μου, με προσανατολισμό προς τις διεθνείς αγορές. Όπως είπα, ανήκω σε μια μεγάλη εταιρία και το σχέδιό μας είναι να εξαπλωθούμε στον κόσμο.

Μια ευχή/πρόταση για την ελληνική μόδα ;

Εύχομαι η  Ελληνική μόδα να συνεχίσει να αντέχει και οι Έλληνες σχεδιαστές να  παραμείνουν δημιουργικοί, αντιμετωπίζοντας και ξεπερνώντας τις καθημερινές δυσκολίες χωρίς να χάνουν την πίστη, το θάρρος και το κουράγιο τους. Να στηριχτούν στα resourses που διαθέτουν, κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούν, με τα μέσα που διαθέτουν και να είναι αισιόδοξοι, γιατί πραγματικά αξίζουν.

[gallery-583455]