Ο Ηλίας και ο Χάρης ανακρίνουν τον Angelos Bratis

Τα ρούχα του, τεχνικά μελετημένα και με γεωμετρικές γραμμές, αγκαλιάζουν το σώμα με έναν ιδιαίτερα κομψό και σύγχρονο τρόπο, χωρίς περιττές  φλυαρίες. Η ρευστότητα του fitting, λόγω του έξυπνου ντραπέ και του διαγώνιου κοψίματος των υφασμάτων, σου δίνει την αίσθηση της απλότητας που κρύβει όμως επιμελώς μερικές περίπλοκες, αόρατες λεπτομέρειες που δεν διαταράσσουν την «ησυχία» της εικόνας. Περιγράφει τα ρούχα του δηλώνοντας “I’m not a minimalist - Ι am a purist”, στην International Fashion Editor της Vogue, Suzy Menkes, ενώ η φράση “I’m not trying to find a trend” συνοψίζει τη φιλοσοφία που ακολουθεί όταν τα δημιουργεί. Βρίσκεται συνεχώς σε μια δημιουργική εγρήγορση και επαγγελματική δραστηριότητα, προσανατολισμένη σε ένα στόχο που ο ίδιος  υποστηρίζει με σοβαρότητα, ψυχραιμία και πολύ θάρρος.

Κινείται στον διεθνή χώρο της μόδας αυθόρμητα και αποφασιστικά, με χειρουργικής ακρίβειας ελιγμούς που συχνά φαντάζουν απρόσιτοι στην πλειοψηφία. Αποτελεί κομμάτι της παγκόσμιας μόδας και ακολουθεί διεθνείς κανόνες, θεωρώντας ότι η μόδα είναι μία και πως δεν θα πρέπει  χαρακτηρίζεται γεωγραφικά. Ευαισθητοποιημένος και θέλοντας να στηρίξει την ελληνική οικονομία, επιλέγει συνειδητά η παραγωγή των ρούχων του να γίνεται στην Αθήνα.

Οι fashion editors Ηλίας Μιχαλόλιας και Χάρης Γκοτζαμανιδης συνάντησαν τον Angelos Bratis σε ένα ήσυχο καφέ στο κέντρο της Αθήνας και, βάζοντας την κουβέντα σε ένα διεθνές πλαίσιο, σχολίασαν την ενδιαφέρουσα επαγγελματική του πορεία καθώς και  τους ισχυρούς ανθρώπους που συνάντησε κατά τη διάρκειά της.

Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να σκέφτεσαι πως θέλεις να ασχοληθείς με τη μόδα;

Από πολύ μικρός, περίπου από τα επτά μου χρόνια ήθελα να γίνω σχεδιαστής. Η μητέρα μου ασχολούνταν με αυτό και θεωρώ πως εκείνη ήταν η πρώτη και κύρια επιρροή  μου. Θυμάμαι ότι της έλεγα τη γνώμη μου και της πρότεινα πώς θα έπρεπε να είναι η λεπτομέρεια στο ρούχο που δημιουργούσε κατά την άποψή μου.

Μετά το σχολείο, πως σκέφτηκες να ξεκινήσεις αυτό που ήθελες να κάνεις;

Τελειώνοντας το σχολείο, παρακολούθησα τη σχολή Βελουδάκη. Ήταν η εποχή του έντονου clubbing και έτσι ξεκίνησα να φτιάχνω  αντρικά ρούχα για εμένα και τους φίλους μου, κυρίως για τις εξόδους μας. Παράλληλα έκανα και τα πρώτα μου γυναικεία, σε πολύ απλές φόρμες, τα οποία άρχισα να τα δειγματίζω και στη συνέχεια να τα πουλάω σε συγκεκριμένα μαγαζιά του κέντρου της Αθήνας.

Τελειώνοντας τη σχολή, τι ακολούθησε;

Μετά τη σχολή στην Αθήνα, αποφάσισα να κάνω διακοπές και να επισκεφθώ μια καλή μου φίλη στο Άμστερνταμ. Έκανα πολλές γνωριμίες  κατά την παραμονή μου εκεί, μέσω των οποίων έμαθα πως μια σημαντική σχολή μόδας, το Fashion Institute Arnhem, διοργανώνει ένα  event σε μια εγκαταλειμμένη βίλα. Ενδιαφέρθηκα να βρω περισσότερες πληροφορίες και στη συνέχεια αποφάσισα ότι θα έκανα εκεί το master μου.

Μπορείς να μας περιγράψεις τον τρόπο λειτουργίας μίας τόσο σημαντικής διεθνώς σχολή μόδας;

Η σχολή είχε τη μορφή master classes, σεμιναρίων χωρίς απόλυτα συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών. Δεν υπήρχαν αίθουσες διδασκαλίας και για τα μαθήματα νοικιάζαμε διαφορετικούς  χώρους. Τον ρόλο των καθηγητών είχαν σοβαροί επαγγελματίες και μεγάλα ονόματα στο χώρο της μόδας, όπως ο Christian Lacroix, ο οποίος μας δίδασκε χρώμα. Οι οικονομικοί διευθυντές των οίκων Μaison Μartin Μargiela και Υohji Υamamoto μας δίδαξαν τους κανόνες που θα πρέπει να ακολουθήσει κάποιος για να στήσει και να οργανώσει σωστά το δικό του brand. Προκειμένου να είμαστε focus και ανενόχλητοι για το μάθημα του moulage, μας είχαν πάει σε ένα κάστρο στη Γερμανία, όπου για δύο εβδομάδες δουλεύαμε παραπάνω από δώδεκα ώρες την ημέρα. Τελειώνοντας, όπως και οι υπόλοιποι τελειόφοιτοι του master class, παρουσίασα στο Παρίσι την προσωπική μου συλλογή, που αποτελούνταν από 20 couture pieces.

Αμέσως μετά το Άμστερνταμ και το master class πώς κινήθηκες;

Η collection που έδειξα στο Παρίσι άρεσε πολύ στον πρόεδρο της  Alta Roma, o οποίος μου πρότεινε να την παρουσιάσω στη Ρώμη. Το show μου εκεί πήγε αναπάντεχα καλά, με μεγάλη επιτυχία και αποδοχή από τον διεθνή τύπο. Μετά από αυτό, μου προτάθηκε και η πρώτη μου δουλειά, σε έναν παλιό Ρωμαικό οίκο, τον Gattinoni.

Μετά τον οίκο Gattinoni και τη Ρώμη, τι ακολουθεί;

Έμεινα στη Ρώμη για περίπου ενάμιση χρόνο και επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ξεκίνησα το προσωπικό μου brand. Την πρώτη μου επίσημη collection ως Angelos Bratis, την παρουσίασα στο Fashion Week στο Ζάππειο και αμέσως μετά στην Couture week στο “Palais Galliera” Musée de la mode de la Ville de Paris. Ύστερα ακολούθησαν η Ρώμη, η Νέα Υόρκη και το Amsterdam.

Έμεινες αρκετό καιρό στην Αθήνα;

Έμεινα στην Αθήνα για περίπου πέντε χρόνια. Μόλις ξεκίνησε όμως η οικονομική κρίση το 2009, αποφάσισα να δώσω μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό μου και δεδομένου ότι είχα κρατήσει τις επαφές μου στη Ρώμη, τα έκλεισα όλα και επέστρεψα στην Ιταλία.

Σε ξαναβρίσκουμε στη Ρώμη και μάλιστα νικητή στον διαγωνισμό “Who is on next” που διοργανώνει η Ιταλική Vogue.

Η επιστροφή μου στη Ρώμη είχε τις δυσκολίες της, με την έννοια ότι θα έπρεπε να ξανασυστηθώ επαγγελματικά. Έτσι αποφάσισα να πάρω μέρος στο “Who is on next”. Οι διαγωνισμοί απαιτούν πολύ χρόνο και χρειάζονται πλήρη αφοσίωση και πολύ συγκεκριμένο vision γι’ αυτό που θέλεις να παρουσιάσεις.

Στο πλαίσιο του διαγωνισμού και της διάκρισής σου, ήρθες σε επαφή με πολλούς ανθρώπους της παγκόσμιας μόδας. Μπορείς να μας αναφέρεις κάποια ονόματα;

Η Franca Sozzani, η διευθύντρια της Ιταλικής Vogue, μας κάλεσε one to one όλους τους υποψήφιους του διαγωνισμού, στο γραφείο της στο Μιλάνο. H Suzy Menkes ήταν η head της κριτικής επιτροπής που μεταξύ άλλων, και της Franca Sozzani, αποτελούνταν από τον Marc Holgate της Αμερικανικής Vogue, τον Terron Schaefer του Saks Fifth Avenue και τον Titian Jardini του Rinascente. Ήταν πολύ business oriented και οργανωμένο στρατηγικά γύρω από την διεθνή μόδα. Στο show παρευρίσκονταν δημοσιογράφοι από όλες τις εκδόσεις της Vogue αλλά και τις πιο έγκυρες διεθνείς εφημερίδες και περιοδικά.

Και φυσικά γνώρισες και την Anna Wintour!

Μετά τον διαγωνισμό ακολούθησε ένα exhibition στο Palazzo Μorado στο Μιλάνο, που λέγεται “Who is on next, the next talents”. Το διοργανώνει το Vogue Fashion Fund και host ήταν η Franca Sozzani και η Anna Wintour, η οποία κατά τη διάρκεια του event με προσπέρασε και, γυρίζοντας πίσω  μου είπε “Ι’m really sorry, I didn’t realise that you are the winner, congratulations”. Αργότερα την ίδια ημέρα, συζητήσαμε in person τους λόγους που ήρθε να δει την collection μου.

Περιέγραψέ μας την εμπειρία σου σαν head designer στον ιστορικό οίκο της Vionnet;

Mετά το “Who is on next”, ο οίκος Vionnet  μου πρότεινε τη θέση του head designer και έτσι άφησα τη Ρώμη και μετακόμισα στο Μιλάνο, όπου βρίσκονται τα headquarters της εταιρίας.  Η Madeleine Vionnet για εμένα είναι η αγαπημένη μου σχεδιάστρια και ήταν όνειρο ζωής να δουλέψω για το συγκεκριμένο οίκο. Έμεινα  πολύ λίγο εκεί, είχα ένα συμβόλαιο για τρία χρόνια, το οποίο σπάσαμε στους έξι μήνες. Ήμασταν  πολλοί και ήταν λίγο συγκεχυμένο το αποτέλεσμα της εικόνας,  σαν να μιλούσαν ταυτόχρονα πολλοί άνθρωποι, ακούγονταν  παράλληλα πολλές δημιουργικές  φωνές. Είμασταν η Goga Ashkenazi, ο Albino d’ Amato και εγώ. Έκανα τρεις collection γι' αυτούς, κάτι που φανερώνει τις απαιτήσεις και τους ταχείς ρυθμούς της διεθνούς μόδας. Οι μετακινήσεις μας γίνονταν με learjet και η εμπειρία των μεγάλων shows με τα top models ήταν  πολύ δυνατή. Τα ωράρια εργασίας ήταν σχετικά φυσιολογικά, δεδομένου ότι την προσωπική μου συλλογή την δουλεύω πολύ περισσότερες ώρες.

Μετά τη λήξη της συνεργασίας σου με τη Vionnet τι ακολούθησε;

Ξεκίνησα να επικεντρώνομαι καθαρά στο δικό μου brand. Ζήτησα από την Camera nazionale della  moda italiana να με συμπεριλάβει στο official calendar και, ενώ είχαν πολλά χρόνια να δεχτούν καινούριους σχεδιαστές, κατάφερα και έγινα μέλος της, ξεκινώντας επίσημα να δείχνω τις συλλογές μου. Ύστερα δέχθηκα ένα τηλεφώνημα, στο οποίο μου ανακοίνωσαν πως έχω επιλεγεί από τον Giorgio Armani να δείξω τη συλλογή μου στο Teatro Armani, ένα συγκλονιστικό κτίριο του Ιάπωνα  αρχιτέκτονα Tadao Ando. Η γιγαντιαία δημοσιότητα και η θετική αποδοχή που είχε το show από τον διεθνή τύπο, ήταν πραγματικά εντυπωσιακή.

Θα πρότεινες σε κάποιον σχεδιαστή να φύγει στο εξωτερικό ή να μείνει εδώ και να προσπαθήσει;

Αυτό εξαρτάται πολύ από το όραμα που έχει ο καθένας και τον τρόπο που επιλέγει για να το εκπληρώσει. Εάν κάποιος επιθυμεί να κάνει μόδα με την κλασική έννοια, δηλαδή να κάνει shows, θα πρέπει να βρίσκεται στο μέρος που προσελκύει το ενδιαφέρον των media. Βέβαια, θα μπορούσε κανείς, έχοντας σαν βάση του την Αθήνα, να ταξιδεύει συνέχεια και να δείχνει τις συλλογές του στο εξωτερικό.

Περιέγραψέ μας την εμπειρία σου από την Αμερικανική Vogue.

Έχω βρεθεί δυο φορές στα γραφεία της Αμερικανικής Vogue για meetings. To ένα ήταν με την style director Camilla Nickerson, η οποία ήταν πολύ χαμογελαστή και ευγενική και το άλλο με τον  Fashion news Director, Mark Holgate, τον οποίο και γνώριζα από το  Μιλάνο. Αυτό που παρατήρησα είναι πως οι σοβαροί επαγγελματίες αυτού του βεληνεκούς, ενδιαφέρονται να σε δουν και να σε ακούσουν, χωρίς απαραίτητα να είσαι διάσημος και γνωστός. Θέλουν να σε γνωρίσουν προσωπικά, να καταλάβουν το στίγμα σου και σε περίπτωση που συμβεί κάτι, να αποτελέσεις μέρος τους.

Πώς περνάς τον ελεύθερό σου χρόνο, τι σου αρέσει να κάνεις;

Θέλω να ξεκουράζομαι και να κοιμάμαι, να διαβάζω βιβλία, να χαϊδεύω το σκύλο μου, να κάνω yoga και να πηγαίνω βόλτες στην εξοχή.

Πες μας μερικά από τα  μέρη που επισκέπτεσαι όταν βρίσκεσαι στην Αθήνα.

Mου αρέσει πολύ να κάνω βόλτες στην περιοχή της Πλάκας. Επισκέπτομαι συχνά την Ακρόπολη και λατρεύω το μουσείο της. Γενικά, για φαγητό μου αρέσουν πολύ τα μέρη με όμορφη θέα. Από τα σύγχρονα city spots επιλέγω το bar Blue Bird και το Nolan για φαγητό.

Τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;

Από τις 20 Απριλίου έως τις 7 Μαϊου θα έχω ένα  pop up store στην Αθήνα, στον δεύτερο όροφο του I-D concept stores, στη γωνία Κανάρη και Σέκερη στο Κολωνάκι. Επίσης, τώρα ολοκληρώνω την παραγωγή της συλλογής Spring/Summer ‘17 , η οποία γίνεται στην Ελλάδα και το Σεπτέμβριο επιστρέφω στο Μιλάνο για να παρουσιάσω το επόμενο show μου. Παράλληλα ετοιμάζω τις στολές του προσωπικού για το Ekies, ένα εκπληκτικό design ξενοδοχείο 5 αστέρων στη Χαλκιδική και για το Aromatologic, μια νέα εταιρία που φτιάχνει φυσικά αρώματα.

Μια ευχή για την Ελληνική μόδα;

Θεωρώντας ότι η μόδα είναι μία, θα έλεγα στον κάθε σχεδιαστή ξεχωριστά να είναι ο εαυτός του και να σκέφτεται διεθνώς, χωρίς  γεωγραφικά όρια. Οι συλλογές του να είναι ολοκληρωμένες και να υπάρχει μια συνέχεια, με την έννοια να τις παρουσιάζει τακτικά και εκτός Ελλάδας. Γενικά θα πρότεινα να προβάλουν προς τα έξω αυτό που αντιπροσωπεύουνε οι ίδιοι, σύμφωνα με την προσωπική τους ταυτότητα, να μην είναι προσκολλημένοι στις πελάτισσες και να σκέφτονται τους κριτικούς μόδας, που όταν τους δείξεις κάτι δεν μπορείς να τους ξεγελάσεις διότι γνωρίζουν τα πάντα. Ακόμα και αν θυμίζει τη δουλειά κάποιου άλλου, να έχει έτοιμο το reference, να μην το κρύψει. Πρέπει να είσαι πολύ αυστηρός και σοβαρός με αυτό που αποφασίζεις ότι πρέπει να δείξεις προς τα έξω.

[gallery-587019]