Χαζεύω στο internet φωτογραφίες με καλλίγραμμα σώματα που φορούν τα μαγιό της. Γήινα χρώματα, απλές γραμμές, κομψότητα, εικόνες καλοκαιριού, θηλυκότητα. Σαν ένα παζλ που απλώνεται στην άμμο, στην πιο ωραία παραλία του κόσμου και όταν το κοιτάξεις θέλεις κι εσύ να γίνεις κομμάτι του. Θέλεις να μπεις στο μαγιό που έκανε τα μάτια σου να γεμίσουν εικόνες από τα δικά σου καλοκαίρια. Η Σόφη Δελούδη έχει αυτή την μαγική ικανότητα. Να σε κάνει να ονειρεύεσαι την θάλασσα και το σώμα σου μέσα σε αυτή και ντυμένο με ένα από τα μαγιό της. Μπικίνι και ολόσωμα αν και το τελευταίο δείχνει να προτιμά. Για όλες τις γυναίκες γιατί όπως μου εξομολογήθηκε «στην αρχή σκεφτόμουν να σχεδιάσω απλά ένα ωραίο μαγιό. Στη συνέχεια αγάπησαν περισσότερο το γυναικείο σώμα και σχεδίαζα πάνω σε αυτό. Αλλαγή αφετηρίας αλλά η διαδρομή πάντα η ίδια: γυναίκα και μαγιό. Η γοητευτική σχεδιάστρια μίλησε στο jenny.gr και ξεδίπλωσε τον τρόπο που σκέφτεται, σχεδιάζει και βλέπει τη γυναίκα μέσα από τις δημιουργίες της.
Πότε αποφάσισες ότι θα ασχοληθείς με το σχέδιο;
«Ουσιαστικά πριν από τρία χρόνια. Σπούδασα σχέδιο μόδας στο Μιλάνο χωρίς να σκέφτομαι ποιο κομμάτι συγκεκριμένα τότε και γυρνώντας δούλεψα βοηθός στυλίστα στον Ταχυδρόμο για περίπου έναν χρόνο. Αποπειράθηκα να σχεδιάσω μαγιό αλλά τα πράγματα στην Ελλάδα τότε ήταν δύσκολα γιατί δεν έβρισκες εύκολα υλικά. Δυσκολευόμουν, ήμουν φοβισμένη και ανασφαλής οπότε τα παράτησα και πήγα στην ασφάλεια της οικογενειακής επιχείρησης. Έμεινα εκεί περίπου είκοσι χρόνια και την περίοδο της κρίσης αποφάσισα να μην κάνω κάτι που και με δυσκόλευε και δεν ήταν δημιουργικό. Το έβλεπα περισσότερο λογιστικά αυτό που έκανα. Δεν με κάλυπτε καθόλου, δεν μου άρεσε. Αποχώρησα, κάθισα έξι με οκτώ μήνες δίχως να ξέρω τι θέλω να κάνω. Το όνειρο που είχα στα 18, το είχα αφήσει πολύ πίσω. Προσπάθησα να επαναπροσδιορίσω τον εαυτό μου και ξαναγεννήθηκε αυτή επιθυμία μου».
Γιατί μαγιό;
«Δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα ακριβώς. Ίσως γιατί μου αρέσει το καλοκαίρι, μου αρέσει η θάλασσα. Δεν το έχω αναλύσει παραπάνω. Ίσως γιατί είναι το πιο μικρό κομμάτι ρούχου που μας αφήνει περισσότερο εκτεθειμένες αλλά πρέπει να φαινόμαστε όμορφες μέσα σε αυτό».
Για ποια γυναίκα σχεδιάζεις;
«Δεν έχω μία γυναίκα συγκεκριμένη στο μυαλό μου όταν σχεδιάζω. Θα έλεγα ότι σχεδιάζω αυτό που μου αρέσει εμένα να φοράω. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι άλλο γιατί υπάρχουν τόσα πολλά είδη γυναικών και θα χαθώ. Σκέφτομαι σαν καταναλώτρια».
Δεν σε επηρεάζει η γυναίκα γύρω σου;
«Παρατηρώ τις γυναίκες για λόγους περιέργειας και ανάλυσης. Δεν έχω όμως το σκεπτικό να διαφοροποιήσω τη γυναίκα για να την ικανοποιήσω».
Η Ελληνίδα ποια αγωνία έχει σε σχέση με την εμφάνισή της;
«Παρατηρώ γενικά μια αγωνία εμφάνισης και αυτό που εγώ βλέπω έχει να κάνει κυρίως με το σώμα της και με τα κιλά της. Υπάρχει αγωνία να είναι αδύνατη, με διαστάσεις μοντέλου και κοντά στα πρότυπα που προβάλουν τα περιοδικά. Υπάρχουν πολλές γυναίκες που έρχονται και μου λένε ότι έβαλαν δύο με τρία κιλά. Το λένε με ενοχή. Φοβούνται ότι δεν θα μπουν στα μαγιό μου».
Μήπως όμως γι αυτόν τον λόγο αποκτούν ενοχές; Επειδή δεν χωρούν στα μαγιό και στα ρούχα έτσι όπως αυτά φτιάχνονται πλέον;
«Δεν θεωρώ ότι απευθυνόμαστε σε πολύ αδύνατες γυναίκες. Σίγουρα μία υπέρβαρη γυναίκα βλέποντας τον εαυτό της στον καθρέπτη με μαγιό δεν είναι ικανοποιημένη. Δεν της αρέσει αυτό αλλά δεν κάνει και τίποτα γι αυτό. Απλά στέκεται στη στιγμή που είναι στον καθρέπτη μπροστά και δεν της αρέσει και μετά συνεχίζει τη ζωή της με τον ίδιο τρόπο. Θεωρώ ότι έχει την εικόνα ενός μοντέλου, δεν μοιάζει με αυτό και νιώθει ενοχικά γι αυτό. Εγώ νομίζω μια γυναίκα με παραπανίσια κιλά μπορεί να ντυθεί πολύ όμορφα απλά δεν μπορεί να ντυθεί με τον τρόπο που βλέπει στα περιοδικά. Αν είσαι καλά με αυτό που είσαι πρέπει να αποδεχτείς ότι δεν χωρούν όλα τα σώματα μέσα σε ένα εφαρμοστό φόρεμα. Και τι έγινε; Γιατί θα έπρεπε;».
Τι είναι αισθητική στο ρούχο;
«Αισθητική είναι ο τρόπος που βλέπεις τον κόσμο γενικότερα, όχι μόνο τα ρούχα. Ο τρόπος που φέρεσαι, αυτό που φοράς, οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου».
Ποια είναι η μεγαλύτερη επιρροή σου;
«Δεν υπάρχει κάτι εκτός από την προσωπική μου άποψη και την αισθητική μου. Επηρεάζομαι από τις τάσεις αλλά σε γενικές γραμμές ακολουθώ αυτό που μου αρέσει εμένα».
Η Ελλάδα είναι πίσω σε σχέση με τις διεθνείς εξελίξεις στην μόδα;
«Καθόλου. Ενημερωνόμαστε και για πάντα και από παντού. Τα τελευταία δύο τρία χρόνια υπάρχουν σχεδιαστές και εταιρείες που κάνουν πολύ όμορφα πράγματα. Υπάρχει ελληνική παρουσία στο εξωτερικό και είναι πολύ αισιόδοξο. Αυτό δεν υπήρχε πριν από δέκα χρόνια. Η προσπάθεια που γίνεται είναι πολύ αισιόδοξη».
Αγαπάς περισσότερο το ολόσωμο μαγιό;
«Το αγαπώ πολύ γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσω πιο πολύ απ’ ότι στο μπικίνι και το βρίσκω πολύ θηλυκό επίσης».
Αγαπημένο χρώμα;
«Μου αρέσει πολύ το εκρού, το σπασμένο λευκό. Αγαπώ τα γήινα χρώματα λίγο πιο «κατεβασμένα»».
Ως γυναίκα επιχειρηματίας ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετωπίζεις;
«Χα, χα! Πες μου ποια είναι η ευκολία! Τα πάντα. Από την παραγωγή, τη διανομή, την πληρωμή, την εμπιστοσύνη. Όλα είναι υπό αμφισβήτηση και δυσκολία. Οι παραγωγές πρέπει να είναι μεγάλες και όταν είσαι μικρός βρίσκεις δύσκολα χώρο να παράγεις. Υπάρχει δυσπιστία».
Επιμένεις όμως…
«Ναι, αν αγαπάς κάτι πολύ, επιμένεις. Άλλωστε στην Ελλάδα όλα είναι πια δύσκολα».
Σχεδιάζεις μόνο στο ατελιέ σου;
«Ιδέες σου έρχονται οποιαδήποτε στιγμή. Σχέδιο όμως κάνω μόνο στον χώρο μου»
Δείχνεις σε κάποιους τα σχέδιά σου και ζητάς την γνώμη τους;
«Ναι, στους πολύ κοντινούς μου ανθρώπους. Τους εμπιστεύομαι».
Όταν δεν σχεδιάζεις;
«Μου αρέσει ο αθλητισμός. Κάνω θαλάσσιο σκι με γεμίζει πολύ».
Αγαπημένος προορισμός;
«Τα νησιά μας, οι Κυκλάδες κυρίως. Την θάλασσα του Αιγαίου δεν θα την άλλαζα με τίποτα. Την Ελλάδα την έχουμε όλοι μέσα μας».
Φοράς μόνο τα μαγιό σου;
«Ε, τώρα πια ναι. Όπως λέει και μια φίλη μου, τι ανάγκη έχεις; Ο,τι σου αρέσει μπορείς να το σχεδιάσεις…»
