Η Frida Kahlo de Rivera ήταν μια Μεξικανή ζωγράφος, η οποία έγινε διάσημη κυρίως για τις αυτοπροσωπογραφίες της. Η δουλειά της χαίρει μεγάλης εκτίμησης στο Μεξικό, καθώς αποτυπώνει την εθνική κουλτούρα και παράδοση, ενώ τιμάται πολύ από τον χώρο του φεμινισμού, λόγω της ειλικρινούς και ασυμβίβαστης απεικόνισης που πρόσφερε για τις γυναίκες και το σώμα τους. Η ζωή της ήταν έντονη, και γεμάτη πόνο, αλλά αυτό οδήγησε σε μια δημιουργικότητα που ίσως δε θα μπορούσε να έχει υπάρξει υπό άλλες συνθήκες.
Η ζωή της Frida Kahlo ξεκίνησε στο Μεξικό, σε ένα σπίτι το οποίο έγινε γνωστό ως "Το Μπλε Σπίτι" (La Casa Azul). Η ίδια δήλωνε ότι έχει γεννηθεί στις 7 Ιουλίου του 1910, ενώ το πιστοποιητικό γέννησή της επιβεβαιώνει ότι γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1907. Φαίνεται πως ήθελε η ημερομηνία να συμπίπτει με την έναρξη της Μεξικάνικης Επανάστασης. Η Μητέρα ήταν φανατική υπέρμαχος της θρησκείας και μεγάλωνε τις κόρες της με ιδιαίτερα αυστηρές αρχές, ενώ ο πατέρας τους ήταν περισσότερο τρυφερός και με κατανόηση.
Σε ηλικία έξι ετών, η Frida αρρώστησε με πολυομυελίτδα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το δεξί της πόδι να μείνει πιο κοντό και πιο λεπτό, και να περάσει την υπόλοιπη ζωή της κουτσαίνοντας και πονώντας. Τα παιδιά δεν την αντιμετώπισαν με καλοσύνη, ενώ για να καλύψει το ελάττωμά της, φορούσε τρεις ή τέσσερις κάλτσες κι ένα παπούτσι με πιο χοντρό τακούνι. Χάρη σε αυτό το γεγονός όμως, ήρθε πιο κοντά με τον πατέρα της, ο οποίος έπασχε από επιληψία. Της δίδαξε λογοτεχνία και φιλοσοφία, ενώ την ενθάρρυνε να κολυμπάει, να παλεύει, να παίζει ποδόσφαιρο και να πυγμαχεί, για να ανακτήσει τη δυναμή της. Στο ανδροκρατούμενο Μεξικό, αυτές οι συνήθειες ήταν ασυνήθιστες για τα κορίτσια.
Για αρκετά χρόνια δεν ενδιαφερόταν για την τέχνη, αλλά περισσότερο για τον πολιτικό ακτιβισμό και την ιατρική, όμως στα 18 της συνέβησε ένα ατύχημα που της άλλαξε τη ζωή και της γκρέμισε τα όνειρα για τις ιατρικές σπουδές.
Τον Σεπτέμβριο του 1925, η Frida γύριζε σπίτι μαζί με το αγόρι της, τον νεαρό Alejandro Gómez Arias, μέσα σε ένα ξύλινο τρόλει. Το όχημα συγκρούστηκε απροσδόκητα με ένα αυτοκίνητο, με μοιραίες συνέπειες για τους επιβάτες. Ένα σιδερένιο χερούλι διαπέρασε τη λεκάνη της, θρυμματίζοντας το κόκκαλο. Έμεινε έναν μήνα στο νοσοκομείο και δύο μήνες στο σπίτι, αλλά δεν θεραπεύτηκε ποτέ πλήρως.
Ο πόνος την έκανε να στραφεί σε ένα αγαπημένο της παιδικό χόμπι. Πήρε τα πινέλα της κι άρχισε να ζωγραφίζει, και αρχικά ασχολήθηκε περισσότερο με ιατρικά θέματα. Για αυτό ζήτησε από τη μητέρα της να της βάλει έναν καθρέπτη απέναντι από το κρεβάτι της, ώστε να κάνει ακριβέστερες απεικονίσεις. Σύντομα όμως ξέφυγε από την κυριολεκτική ανατομική απεικόνιση, κι άρχισε μέσω της ζωγραφικής να διερευνά την ταυτότητά της, τον πόνο, και την αισθητική του αποτρόπαιου. Το ατύχημα της δημιούργησε πολλά προβλήματα, αλλά έφερε στην επιφάνεια τη δημιουργικότητα και το χάρισμά της.
Όταν κατάφερε να περπατήσει ξανά, είχε ήδη δημιουργήσει μια σειρά από πορτρέτα, τα οποία τράβηξαν σύντομα την προσοχή του celebrity καλλιτέχνη Diego Rivera. Οι δυο τους γνωρίστηκαν μέσω του Κομμουνιστικού Κόμματος, και παρά τα 20 χρόνια που τους χώριζαν, παντρεύτηκαν πολύ σύντομα. Ο Diego και η Frida, γνωστοί και ως "ο ελέφαντας και το περιστέρι" έγιναν διάσημο ζευγάρι, του οποίου η φήμη ξεπερασε τα όρια του Μεξικού. Η Frida αναφερόταν σε αυτόν ως το δεύτερο ατύχημα της ζωής της. Το 1932, η Frida έμεινε έγκυος και έκανε μια αποτυχημένη απόπειρα έκτρωσης. Στη συνέχεια αποφάσισε να κρατήσει το μωρό, αλλά απέβαλε και νοσηλεύτηκε για δύο εβδομάδες. Την ίδια περίοδο, η μητέρα της πέθανε, μετά από επιπλοκές ενός χειρουργείου.
Η αδυναμία της να αποκτήσει παιδί υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες τραγωδίες της ζωής της, και αποτυπώθηκε κι αυτή στα έργα της, με ωμότητα και ειλικρίνεια. Ίσως αυτό ήταν που ξεχώρισε πραγματικά στην τέχνη της.
Τη δεκαετία του 40, η υγεία της επιδεινώθηκε. Μετά την πρώτη έκθεση που είχε αποκλειστικά δικά της έργα, το 1954, η Kahlo πέθανε, σε ηλικία 47 ετών.
