Charlie Chaplin: Η γλυκόπικρη ιστορία πίσω από τον «μεταφυσικό μίμο» που έφυγε από τη ζωή ανήμερα των Χριστουγέννων

Ο Charlie Chaplin, ή αλλιώς αγαπημένος "Σαρλό" είχε τη μαγική ιδιότητα να συνδυάζει σχεδόν πάντα με μαεστρία το κωμικό με το δραματικό. Με αστείο περπάτημα, κοντό μαύρο μουστάκι, τεράστια παπούτσια, ένα ημίψηλο καπέλο σε μικρότερο από το κανονικό νούμερο, κι ένα μπαστούνι από μπαμπού, η θρυλική φιγούρα θα μένει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη των θεατών που τον αγάπησαν. Ο μοναδικός Charlie Chaplin ήρθε στον κόσμο την άνοιξη του 1889 και έκλεισε τα μάτια του ανήμερα των Χριστουγέννων, μια ημέρα σαν κι αυτή το 1977,στο Βεβέ της Ελβετίας ήσυχα και γαλήνια. 

Ο Charlie Chaplin κατάφερε να γίνει ένας από τους σπουδαιότερους οραματιστές της κινηματογραφικής βιομηχανίας ενώ πολλοί τον αποκαλούσαν ως εκείνον τον "μεταφυσικό μίμο" που κατάφερε να γίνει ο πρώτος auteur στην ιστορία του σινεμά. Ο ίδιος κατάφερε να γίνει σκηνοθέτης, σεναριογράφος, μουσικός και ηθοποιός, αλλά και σκηνογράφος. Η αρχή ωστόσο, της ζωής του δεν ήταν τόσο ονειρική. Ο πατέρας του, που ήταν αλκοολικός, έναν χρόνο μετά τον ερχομό του Charlie στη ζωή, εγκατέλειψε τη σύζυγό του και τα δυο τους παιδιά. 

"Πάντα μ’ αρέσει να περπατώ στη βροχή, έτσι κανένας δεν μπορεί να με δει που κλαίω"

Η οικογένεια ζούσε σε άθλιες συνθήκες φτώχειας ενώ η μητέρα του, που αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, το 1895 μπήκε στο φτωχοκομείο και στη συνέχεια σε άσυλο φρενοβλαβών. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Chaplin ανέλαβε την επιμέλεια του αδελφού του Σίντνεϊ, κάνοντας πολλές δουλειές πριν την ενηλικίωσή του. Για να εξασφαλίσει μάλιστα, τα προς το ζην της οικογένειας, ο ίδιος αυτοσχεδιάζει μικρά χορευτικά στους δρόμους του Λονδίνου. Στα 14 χρόνια του, ο Charlie Chaplin έγινε μέλος ενός θιάσου και έπαιξε στην παράσταση «Τζιμ», στην οποία υποδυόταν ένα χαμίνι στους δρόμους του Λονδίνου.

Στη συνέχεια συμμετείχε σε διάφορες παραστάσεις και με αφορμή μία περιοδεία ενός θιάσου, όπου δούλευε, στην Αμερική, του μπήκε η ιδέα να μεταναστεύσει εκεί, όπως κι έγινε. Η πρώτη ταινία του «Making a living» (1914) δεν ενθουσίασε τους παραγωγούς τότε, οι οποίοι όμως διέκριναν στον Άγγλο κωμικό με το αστείο περπάτημα ένα ξεχωριστό ταλέντο. Μετά από έντεκα ταινίες, ο ίδιος νιώθει έτοιμος να αναλάβει δράση με μια κάμερα στα χέρια του! Η πορεία είναι γνωστή, καθώς μαζί με εκείνον και τη δόξα του, γεννιέται και η περίφημη εικόνα του Σαρλό!

"Μια μέρα χωρίς γέλιο, είναι χαμένη μέρα"

Το 1921 βγαίνει στις αίθουσες το «Χαμίνι» («The Kid»), το οποίο μένει στην ιστορία ως το πρώτο αριστούργημά του, έτσι η φτώχεια αποτελεί πια για εκείνον έναν μακρινό και σίγουρα παρελθοντικό εφιάλτη. Με το μοναδικό χάρισμα να οδηγεί τους θεατές του με μια μόνο έκφραση ή χειρονομία από το γέλιο στο δάκρυ, θα περίμενε κανείς να λάβει κάποτε βραβείο Όσκαρ. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ. Εμείς θα κρατάμε πάντα από εκείνον, μία από τις πιο εμπνευσμένες και εμβληματικές του ομιλίες στην ιστορία από την ταινία «Ο μεγάλος δικτάτορας». Οι μέρες που διανύουμε μεσούσης της κρίσης της πανδημίας του νέου κορωνοϊού μας κάνουν να θυμηθούμε τα λόγια του: «Ας πολεμήσουμε για έναν κόσμο λογικής, έναν κόσμο όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα οδηγήσουν στην ευτυχία όλων των ανθρώπων».

Η συγκινητική ομιλία του Charlie Chaplin από τον Μεγάλο Δικτάτωρ αποτελεί μία από τις πιο ελπιδοφόρες στιγμές της ανθρωπότητας της πρόσφατης ιστορίας, ανοιγόμενη στα πάντα, από την εξερεύνηση του διαστήματος μέχρι τις διαμαρτυρίες των αγανακτισμένων, με ένα κατάλληλο επικό μουσικό θέμα από τον Hans Zimmer.

"Η απλότητα δεν είναι απλό πράγμα"

Μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα: «Λυπάμαι, αλλά δεν θέλω να είμαι αυτοκράτορας. Δεν είναι δουλειά μου. Δεν θέλω να κρίνω ή να κατακτήσω κανέναν. Θα ήθελα να βοηθήσω όλους, ει δυνατόν, Εβραίους, μαύρους άνδρες, λευκούς. Όλοι θέλουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον. Τα ανθρώπινα όντα είναι έτσι. Θέλουμε να ζήσουμε από την ευτυχία των άλλων, όχι από τη δυστυχία του άλλου. Δεν θέλουμε να μισούμε και να περιφρονούμε ο ένας τον άλλον. Σε αυτόν τον κόσμο υπάρχει χώρος για όλους. Και η καλή γη είναι πλούσια και μπορεί να προσφέρει για όλους. Ο τρόπος ζωής μπορεί να είναι ελεύθερος και όμορφος, αλλά έχουμε χάσει τον δρόμο.

Η απληστία έχει δηλητηριάσει τις ψυχές των ανθρώπων, έχει μπλοκάρει τον κόσμο με μίσος. Έχουμε αναπτύξει ταχύτητα, αλλά έχουμε κλείσει τον εαυτό μας μέσα. Μηχανήματα δίνουν αφθονία. Οι γνώσεις μας, μας καθιστούσαν κυνικούς, έξυπνους, σκληρούς και αγενείς. Νομίζουμε πάρα πολύ και αισθανόμαστε πολύ λίγα. Περισσότερο από μηχανήματα χρειαζόμαστε ανθρωπιά. Περισσότερο από εξυπνάδα, χρειαζόμαστε καλοσύνη και ευγένεια. Χωρίς αυτές τις ιδιότητες, η ζωή θα είναι βίαιη και όλα θα χαθούν. Το αεροπλάνο και το ραδιόφωνο μας έφεραν πιο κοντά. Η ίδια η φύση αυτών των εφευρέσεων φωνάζει για την καλοσύνη στον άνθρωπο, φωνάζει για καθολική αδελφοσύνη, για την ενότητα όλων μας.

Ας μείνουμε όλοι ενωμένοι. Ας πολεμήσουμε για έναν νέο κόσμο, έναν αξιοπρεπή κόσμο που θα δώσει στους άνδρες την ευκαιρία να δουλέψουν, που θα δώσει στους νέους ένα μέλλον πιο ασφαλές. Ας πολεμήσουμε για έναν κόσμο λογικής, έναν κόσμο όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα οδηγήσουν στην ευτυχία όλων των ανθρώπων. Στρατιώτες, στο όνομα της δημοκρατίας, ας ενωθούμε όλοι»!

Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits