«Πλωτό έθνος»: Η αληθινή ιστορία του ανεξάρτητου κράτους ενός ονειροπόλου

Ένα βράδυ, ψάχνοντας για ταινίες βασισμένες σε αληθινές ιστορίες και πρόσωπα ανάμεσα στην ατέλειωτη ψηφιακή βιβλιοθήκη του Netflix το μάτι μου έπεσε σε κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Το 2020 κυκλοφόρησε από την πλατφόρμα η ταινία «Πλωτό έθνος» του Sydney Sibilia. Δεν είχα ξανακούσει για κάτι τέτοιο. Σύντομα ανακάλυψα πως κρύβει μία ιστορία κυρίως γνωστή στη Βόρεια Ιταλία, μια ιστορία που στο Rimini περνά από γενιά σε γενιά. 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ο Ιταλός μηχανικός Giorgio Rosa ξεκίνησε με ένα όνειρο που σύντομα έκανε πραγματικότητα. Σύμφωνα με έναν νόμο της εποχής η περιοχή που βρισκόταν 6 μίλια από την ακτή δεν άνηκε σε κανέναν και μπορούσες να κάνεις ότι θέλεις εκεί χωρίς να παραβιάζεις νόμους, όπως ακριβώς και αν βρισκόσουν στη σελήνη. Ο Rosa αποφάσισε λοιπόν να χτίσει ένα νησί στην Αδριατική θάλασσα, ένα πλωτό νησί σύμβολο ελευθερίας. 

WHO

«Self Made» : Η αληθινή ιστορία της Madam C. J. Walker πίσω από την επιτυχημένη σειρά του Netflix

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη All'ombra de' cipressi (@all_ombra_de_cipressi)

Για να το πραγματοποιήσει, αυτός, τέσσερεις φίλοι του και μερικοί εργάτες χρειάστηκαν περίπου 6 μήνες. Ο ίδιος ήταν πολύ περήφανος για την τεχνολογία που ανέπτυξε για την κατασκευή του, η οποία ήταν πολύ δύσκολη σε τέτοιο βάθος. Στόχος ήταν κάθε χρόνο να προστίθεται άλλος ένας όροφος στο οικοδόμημα. 

Στη 1 Μαΐου 1968 το νησί ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος με το όνομα Έθνος των Ρόδων. Είχε δική του κυβέρνηση, Πρόεδρος της οποίας ήταν ο ιδρυτής του, νόμισμα, το οποίο λεγόταν Mill, αν και δεν έχει γίνει γνωστό να έκοβαν χαρτονομίσματα, σημαία, με τρία τριαντάφυλλα επάνω και γλώσσα, τα Εσπεράντο. Επάνω του μπορούσε κανείς να βρει εστιατόριο, bar, κατάστημα με σουβενίρ και ταχυδρομείο. Ωστόσο καμία άλλη χώρα δεν το αναγνώρισε ως κράτος. 

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Real Italy Travel (@realitalytravelling)

Μόλις ολοκληρώθηκε η πλατφόρμα του Rosa, προσέλκυσε γρήγορα την προσοχή των ιταλικών εφημερίδων. Με φόντο την παγκόσμια αναταραχή με τον πόλεμο του Βιετνάμ και τις διαμαρτυρίες για τα πολιτικά δικαιώματα, οι νέοι συγκεντρώνονταν στο νησί Rose για διασκέδαση και ελευθερία.

Οι αρχές της Ιταλίας σύντομα θορυβήθηκαν και άρχισαν τις προσπάθειες για να το κλείσουν. Το γεγονός αυτό έκανε το νησί ακόμα πιο δημοφιλές. Οι ίδιες θεώρησαν το εγχείρημα αυτό του Rosa μία απλή προσπάθεια κερδοσκοπίας μέσω των τουριστών. Η ιταλική κυβέρνηση προσπάθησε να το δυσφημίσει ισχυριζόμενη ότι το νησί χρησιμοποιείται για παράνομες δραστηριότητες, όπως τυχερά παιχνίδια και ναρκωτικά. Υποστήριξαν μάλιστα ότι υπήρχαν ρωσικά υποβρύχια κάτω από το νησί και ότι ήταν επικίνδυνο επειδή ήταν ασταθές.

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Eylül Kitabevi (@eylulkitabevi)

Τελικά, μία ομάδα τεσσάρων αξιωματικών carabinieri και Guardia di Finanza προσγειώθηκαν στο νησί και ανέλαβαν τον έλεγχο. Το Συμβούλιο της Κυβέρνησης του νησιού λέγεται ότι έστειλε ένα τηλεγράφημα, πιθανώς στην ιταλική κυβέρνηση, για να διαμαρτυρηθεί για την «παραβίαση της κυριαρχίας του και τον τραυματισμό που προκλήθηκε στον τοπικό τουρισμό από τη στρατιωτική κατοχή», αλλά αυτό αγνοήθηκε.

Στις 13 Φεβρουαρίου 1969, το ιταλικό ναυτικό χρησιμοποίησε εκρηκτικά για να καταστρέψει την εγκατάσταση, ωστόσο ήταν τόσο γερή η κατασκευή της που χρειάστηκαν 3 γύροι δυναμίτη γι’αυτό. Η πράξη αυτή απεικονίστηκε αργότερα σε γραμματόσημα που εκδόθηκαν από την αυτοαποκαλούμενη «Κυβέρνηση των Ρόδων» που ήταν πλέον σε εξορία. Μετρήθηκε μόνο ένας θάνατος αλλά ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε, λέγεται ότι ο σκύλος του Rosa ήταν στην πλατφόρμα κατά την έκρηξη της εγκατάστασης.

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Design Indaba (@designindaba)

Ο Giorgio Rosa πέθανε τελικά το 2017. Πριν όμως πρόλαβε να δώσει τη συγκατάθεση του για την δημιουργία της ταινίας. Ο γιος του, Lorenzo, λέει πως η ιστορία αυτή στεναχωρούσε τον πατέρα του, ο οποίος απέφευγε να μιλά γι’αυτό όσο οι άλλοι απέφευγαν να του το θυμίζουν. Σήμερα στο σπίτι του έχει σε μία βιτρίνα ένα τούβλο από την αυθεντική κατασκευή το οποίο έσωσαν κάποιοι δύτες, γράφοντας επάνω «Οι δύτες του Rimini έχουν την τιμή να δώσουν πίσω το θραύσμα ενός ονείρου σε έναν ονειροπόλο». 

Δείτε ακόμη:

Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits