Hope Virgo: Νίκησε τη νευρική ανορεξία και δίνει δύναμη στα κορίτσια που αντιμετωπίζουν διατροφικές διαταραχές
Στεφανία Παπαδημητρίου
7 Ιουλίου 2021
«Στα μέσα ενημέρωσης, βλέπεις τις ίδιες ιστορίες, το ίδιο ταλαιπωρημένο, ισχνό πρόσωπο – ακούς ανθρώπους να πεθαίνουν. Πρέπει να ακούσουμε αυτές τις ιστορίες, αλλά ταυτόχρονα, πιστεύω πως η πλήρης ανάρρωση είναι πιθανή. Πιστεύω πως χάνεται η ελπίδα από τα μάτια μας», δήλωσε στην Guardian η Hope Virgo. «Μας γίνεται εμμονή το λευκό skinny κορίτσι με τους μαύρους κύκλους, αλλά αυτό είναι μόνο ένα μικρό μέρος της ιστορίας».
Εκείνη, έδωσε τη δική της μάχη με τη διατροφική διαταραχή. Και τώρα, θέλει να εμπνεύσει τους ανθρώπους να νικήσουν τους δικούς τους «δαίμονες». Στο βιβλίο της με τίτλο Stand Tall Girl, αφήνει τους αριθμούς να μιλήσουν. Το 40% των survivors δεν ξανασκέφτηκε τη διατροφική διαταραχή τους, το 45% των ασθενών βρίσκει έναν τρόπο να ζει μαζί της μέσω δικών τους μηχανισμών, ενώ μόλις το 15% δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει.
Όσο για την καμπάνια της, #DumpTheScale, πρόκειται για μία πρόκληση στην ιδέα της θεραπείας των ασθενών, η οποία συχνά συνδέεται με το δείκτη μάζας σώματος. Ήθελε να φέρει στο προσκήνιο όσους υπέφεραν και δεν λάμβαναν την απαραίτητη προσοχή από το NHS, επειδή το βάρος τους δεν ήταν αρκετά χαμηλό. «Και τώρα προσπαθώ να το πάω ένα βήμα παραπέρα, να δώσω στον κόσμο να καταλάβει ότι οι διατροφικές διαταραχές μπορούν να γίνουν αόρατες. Ανεξάρτητα από το μέγεθος κάποιου, το θέμα είναι ποιες είναι οι διατροφικές τους συνήθειες, πώς συμπεριφέρονται σε σχέση με το φαγητό», εξηγεί.
Χρησιμοποιεί την πλατφόρμα της για να ενημερώσει όσο περισσότερους μπορεί. Δε σταματά να τονίζει πως η «κουλτούρα της δίαιτας» έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και επηρεάζει σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το σώμα μας – συνήθως, δεν του φερόμαστε όπως του αξίζει.
Πραγματοποιεί ενημερωτικές ημερίδες σε γονείς, οι οποίοι παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαιώνιση της παραπάνω φιλοσοφίας. Λένε στα μικρά παιδιά τους ότι πάχυναν και παρουσιάζουν μεθόδους απώλειας βάρους, τους «κόβουν» το βραδινό ή τα ενθαρρύνουν να φάνε παραπάνω γιατί «πετσί και κόκκαλο είσαι μωρέ». Ειδικά, μάλιστα, από τότε που ξέσπασε η πανδημία και ο κόσμος δε σταματά να μιλά για το πώς άλλαξε το σώμα του, τέτοιου είδους συζητήσεις έγιναν καθημερινή ρουτίνα στην οικογένεια.
Η ιστορία της Virgo με τη νευρική ανορεξία ξεκίνησε όταν ακόμη ήταν πολύ μικρή. Ήταν το δεύτερο από τα τρία παιδιά, δεν μπορούσε να συνεννοηθεί με τους γονείς της – ξεκίνησε ψυχανάλυση στα εννέα της χρόνια, προκειμένου να διαχειριστεί όσα ένιωθε. Στα 13 της, βρήκε το δικό της τρόπο. Απέκτησε τον απόλυτο έλεγχο του σώματός της, περιόριζε τις θερμίδες, ένιωθε παντοδύναμη.
Η κατάστασή της επιδεινώθηκε όταν κακοποιήθηκε σεξουαλικά από έναν άνδρα μεγαλύτερης ηλικίας. «Ένιωθα πως είχα κάνει κάτι λάθος», εκμυστηρεύτηκε. «Και κάθε φορά που κάποιος δε μου απαντούσε όπως θα περίμενα, σκεφτόμουν πως δεν ήμουν άξια να αγαπηθώ».
Όσο προχωρούσε η ασθένεια, βρήκε «καταφύγιο» στο σχολείο και στο διαδίκτυο, όπου μοιραζόταν tips απώλειας βάρους και εξαπάτησης των γονέων, για να μην καταλάβουν ότι δεν τρώνε το φαγητό στο σπίτι.
Έφτασε πολύ κοντά στο θάνατο, όμως πήρε τη ζωή της πίσω. Έδωσε τις εξετάσεις της, σπούδασε κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο του Birmingham κι έθεσε αυστηρούς κανόνες για να γίνει καλά. Οι φίλοι της την πίεζαν μέχρι να φάει ολόκληρη τη μερίδα της, προσπάθησαν όλοι μαζί μέχρι τελικά να πάψει να αναρωτιέται γιατί της «αξίζει» το φαγητό.
Η μάχη με μία διατροφική διαταραχή δεν είναι εύκολη. Πάντα θα υπάρχουν κακές μέρες. Είναι, όμως, μέρος του ταξιδιού και η Hope Virgo θέλει να το δούμε και να το πιστέψουμε. Μετά τη βροχή, πάντα έρχεται το ουράνιο τόξο.
Δείτε ακόμη:
Γίνε κι εσύ μέλος μόνο με 6€/ έτος στο συνδρομητικό Jenny.gr Exclusive Benefits
