Calinda Popal στο GWomen: «Όποιο κορίτσι έπαιζε ποδόσφαιρο, το αποκαλούσαν πόρνη»

H Calinda Popal ήρθε στη χώρα μας για να γίνει ένα από τα πρωταγωνιστικά πρόσωπα του Πρώτου Συνεδρίου Γυναικείου Αθλητισμού του GWomen που πραγματοποίηθηκε τη Δευτέρα 21 Νοεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Η αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στους Κώστα Ευθυμιάδη και Πηνελόπη Γκιώνη, είναι κάτι παραπάνω από συγκλονιστική και περιγράφει τη δύναμη μιας γυναίκας που αποφάσισε να ριψοκινδυνεύσει τα πάντα, ακόμη και τη ζωή της, για να ακολουθήσει το όνειρό της.

Σε μια χώρα όπως το Αφγανιστάν, το να είσαι γυναίκα και να παίζεις ποδόσφαιρο, ήταν ποινικά «κολάσιμο». Οπως και πολλά άλλα πράγματα καθώς ο ρόλος της γυναίκας στην κοινωνία απλά… δεν υπήρχε (και εξακολουθεί να μην υπάρχει με την επιστροφή των Ταλιμπάν στην εξουσία). Ένα νέο κορίτσι όμως πριν από 20 χρόνια, αποφάσισε να ρισκάρει ακόμη και τη ζωή της απλά για να παίξει ποδόσφαιρο. Κι όμως, η φράση αυτή ακούγεται τρομακτική, όμως είναι 100% αληθινή.

WHO

Alex Scott: Ένα ρόδο απ' αγκάθι

Στην κοινωνία των Ταλιμπάν μία γυναίκα που παίζει ποδόσφαιρο ή κάνει άλλο σπορ, είναι «πόρνη». Ετσι χαρακτήριζαν την Καλίντα Ποπάλ, την γυναίκα η οποία ξεκίνησε ένα κίνημα στο Αφγανιστάν, με «όχημα» το ποδόσφαιρο, προκειμένου οι γυναίκες να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Εκεί, κρυμμένη σε μία αυλή στο σχολείο, με την βοήθεια της μητέρας της, που έπειθε άλλους γονείς να αφήσουν τα κορίτσια τους να παίξουν, αυτό το κίνημα μεγάλωσε και η επέμβαση των Αμερικανών στη χώρα, τις βοήθησε να απελευθερωθούν σε έναν βαθμό.

Επειδή όμως οι εξτρεμιστές απειλούσαν να την σκοτώσουν, μαζί και τις υπόλοιπες συναθλήτριές της, έκαναν προπόνηση σε χώρο που ήταν υπό την επίβλεψη του ΝΑΤΟ. Από αυτό το κίνημα που ξεκίνησε, «χτίστηκε» και η Εθνική ομάδα του Αφγανιστάν που έπαιξε το πρώτο της παιχνίδι το 2008. Οι Ταλιμπάν επέστρεψαν, η Popal πρόλαβε και διέφυγε στη Δανία, καθώς δεχόταν σοβαρές απειλές, αφού ήταν από τους πρώτους στόχους των Ταλιμπάν. Αρχικά διέφυγε στην Ινδία και στη συνέχεια αναχώρησε για την Ευρώπη, ώστε να πάει αρχικά στη Νορβηγία και να εγκατασταθεί τελικά στη Δανία.

«Παίζαμε κρυφά ποδόσφαιρο γιατί μας έδινε μία στιγμή ελευθερίας»

Ενας τραυματισμός της στέρησε την ευκαιρία να συνεχίζει να παίζει ποδόσφαιρο κι αυτό της δημιούργησε σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. «Εχασα τα πάντα. Τους φίλους μου, την πατρίδα μου, την ταυτότητά μου, βρέθηκα σε κέντρο ασύλου μακριά από την οικογένειά μου και δεν μπορούσα να παίξω λόγω τραυματισμού» έλεγε σε συνέντευξή της.

Μέσα από την βοήθεια ψυχολόγων, η ίδια αποφάσισε να σηκώσει το κεφάλι και να δημιουργήσει μία πλατφόρμα, την «Girl Power» προκειμένου να προσφέρει μέσα από την εμπειρία της, μία ευκαιρία στα νέα κορίτσια να καταλάβουν ότι δεν πρέπει να σταματήσουν να κυνηγούν τα όνειρά τους.

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο gwomen του gazzetta.gr.