REAL LIFE WHO

Silvio Berlusconi: Οι 4 πρωθυπουργικές του θητείες, τα χρέη και οι δικαστικές έρευνες για φοροδιαφυγή και απάτη


JTeam

12 Ιουνίου 2023

Silvio Berlusconi: Οι 4 πρωθυπουργικές του θητείες, τα χρέη και οι δικαστικές έρευνες για φοροδιαφυγή και απάτη
Splash News
Η ζωή, το έργο και οι πρωθυπουργικές θητείες του Berlusconi

Ο Silvio Berlusconi διαγνώσθηκε με λευχαιμία στις αρχές Απριλίου, ενώ από τότε οι επισκέψεις στα νοσοκομεία της Ιταλίας γίνονταν όλο και πιο συχνές. Πριν από δυο ημέρες o πρώην πρωθυπουργός της χώρας, χρειάστηκε και πάλι να μεταφερθεί στο νοσοκομείο, όμως δεν τα κατάφερε και έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 86 ετών μετά από τετραήμερη νοσηλεία στο νοσοκομείο San Raffaele του Μιλάνο.

Να σημειωθεί πως ο Berlusconi είχε κάνει εισαγωγή την περασμένη Παρασκευή για να υποβληθεί σε «προγραμματισμένες εξετάσεις» που σχετίζονταν με τη χρόνια μυελομονοκυτταρική λευχαιμία.

Ποιος ήταν ο Silvio Berlusconi

Ο Berlusconi ήταν Ιταλός μεγιστάνας, επιχειρηματίας και πολιτικός, που υπηρέτησε ως Πρωθυπουργός της Ιταλίας, τις περιόδους 1994–1995, 2001–2006 και 2008–2011. Ήταν ακόμη Ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι τον Οκτώβριο του 2022 όπου και παραιτήθηκε προκειμένου να είναι μέλος Γερουσίας της Ιταλίας θέση στην οποία είχε υπηρετήσει ξανά, το 2013. Υπηρέτησε ως μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ιταλίας, από το 1994 έως το 2013, και ως μέλος της Γερουσίας της Ιταλίας, από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο του 2013.

Ο Berlusconi γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1936 στο Μιλάνο. Ήταν γόνος αστικής οικογένειας και γιος διευθυντή τραπέζης. Σπούδασε νομικά και το 1962 ίδρυσε την πρώτη του κατασκευαστική εταιρεία «Εντιλνόρντ» επωφελούμενος από την ραγδαία οικοδομική έξαρση του Μιλάνου. Στη 10ετία του '70 επιχειρεί τις πρώτες του επενδύσεις στα ΜΜΕ ενώ μέσα σε 15 χρόνια (1986) έφτασε να του ανήκει το 80% της ιταλικής ιδιωτικής τηλεόρασης. Μάλιστα, την ίδια χρονιά γίνεται ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Μίλαν.

Το Forbes τον χαρακτήρισε ως τον 190ο πλουσιότερο άνθρωπο του πλανήτη, με καθαρή περιουσία 8 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Έπειτα, αποκτά τον μεγαλύτερο εκδοτικό ιταλικό οίκο το γνωστό "Mondadori" και μία από τις μεγαλύτερες ιταλικές εφημερίδες την "Il Giornale", ενώ ακόμη άλλες 150 περίπου εταιρείες περιέχονται κάτω από τον έλεγχο της "Fininvest", της μητρικής εταιρείας του οικονομικού κολοσσού του.

Χρέη και δικαστικές έρευνες για φοροδιαφυγή, δωροδοκίες, λογιστικές απάτες μέχρι και για διασυνδέσεις με την ιταλική μαφία είχαν γίνει το συνώνυμο του Ιταλού μεγιστάνα

O ίδιος παρά τα παραπάνω, ιδρύει το πολιτικό κόμμα "Forza Italia" και κατεβαίνει στην πολιτική αρένα σε συνεργασία με την «Εθνική Συμμαχία» και τη «Λέγκα του Βορρά».

4 φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Silvio Berlusconi υπήρξε ο μακροβιότερος πρωθυπουργός στην ιστορία της δημοκρατικής Ιταλίας, αν και αμφισβητήθηκε όσο κανείς άλλος, ειδικά μετά την καταδίκη του για φοροδιαφυγή, το 2013. Εξαιτίας αυτής της καταδίκης, του απαγορεύτηκε να κατέχει δημόσιο αξίωμα για έξι χρόνια. Παρόλ' αυτά, παρά τις καταδίκες, τον διασυρμό για σεξουαλικά σκάνδαλα και πολλά άλλα, προσπάθησε να είναι πάντα μπροστά στην ιταλική πολιτική σκηνή.

Ήδη, από την πρώτη του θητεία ως επικεφαλής κυβέρνησης, η οποία διήρκεσε λιγότερο από ένα χρόνο (Μάιος 1994 – Ιανουάριος 1995), ο Berlusconi συμμάχησε με την Εθνική Συμμαχία του Τζανφράνκο Φίνι, διάδοχο του νεοφασιστικού Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI) του Giorgio Almirante.

Η συμμαχία των δύο μαζί με τη Λίγκα του Βορρά, η οποία τότε πρόβαλλε επιθετικά το αίτημα της ανεξαρτησίας σημαντικών περιφερειών του ιταλικού Βορρά, αποδείχθηκε μακροβιότερη κατά τη δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του πρώην πρωθυπουργού, η οποία διήρκεσε μια πενταετία (από το 2001 ως το 2006). Το 2001 μάλιστα εξήγγειλε πλήθος φοροαπαλλαγών, μέτρων κατά του εγκλήματος, αύξησης συντάξεων και μείωσης της ανεργίας κέρδισε και πάλι τις εκλογές και θα ακολουθήσει μια σειρά πολιτικών συγκινήσεων για τον ίδιο και την Ιταλία.

Πριν τις εκλογές του 2008, οι οποίες χάρισαν για τρίτη φορά στον Berlusconi, τη θέση του επικεφαλής της ιταλικής κυβέρνησης (παρέμεινε εκεί ως το 2011), η Forza Italia και η Εθνική Συμμαχία «συγχωνεύτηκαν». Συγκρότησαν, για την ακρίβεια, έναν συνασπισμό υπό το όνομα Λαός της Ελευθερίας, ο οποίος διεκδίκησε την ψήφο των Ιταλών με ενιαίες λίστες.

Σε αυτές ακριβώς τις λίστες συμπεριλαμβανόταν και το όνομα της Giorgia Meloni, η οποία είχε προηγουμένως περάσει από τις τάξεις τόσο του MSI όσο και της Εθνικής Συμμαχίας. Ο Berlusconi μάλιστα δεν δίστασε να την αναβαθμίσει σε ένα πολιτικό «ταλέντο». Της έδωσε, λοιπόν, μια θέση στην κυβέρνησή του, αναθέτοντάς της το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου για Θέματα Νεολαίας. Από εκεί και πέρα, τα πράγματα ακολούθησαν μια προδιαγεγραμμένη πορεία.

Στις 13 Δεκεμβρίου 2009 τραυματίστηκε στο πρόσωπο έπειτα από επίθεση που υπέστη από ένα άτομο, το οποίο τον γρονθοκόπησε. Το συμβάν έλαβε χώρα στο Μιλάνο, έπειτα από πολιτική συγκέντρωση. Ο Berlusconi δέχτηκε πιέσεις να παραιτηθεί μετά την επιδείνωση της ιταλικής οικονομίας και την αύξηση του επιτοκίου κρατικού δανεισμού πάνω από 6%. Τελικά, υποσχέθηκε ότι θα παραιτηθεί μετά την ψήφιση του πακέτου σταθεροποίησης της ιταλικής οικονομίας από το Ιταλικό Κοινοβούλιο, όπως και έκανε στις 12 Νοεμβρίου 2011.

Τονν Δεκέμβριο του 2012 και ενώ δεν ήταν πλέον πρωθυπουργός, αποχώρησε από τον Λαό της Ελευθερίας και συγκρότησε ένα νέο κόμμα, τα Αδέλφια της Ιταλίας διατηρώντας σύμβολα και συνθήματα των νεοφασιστών.

Η πράξη της καταδίκης του

Τον Οκτώβριο του 2012 καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 4 ετών για φοροδιαφυγή. Αμέσως μετά την ανακοίνωση της καταδίκης, ο ίδιος φέρεται να δήλωσε:

«Η Δημοκρατία τελείωσε, έτσι δεν μπορούμε να προχωρήσουμε. Ήμουν βέβαιος ότι η δίκη θα τελείωνε με την αθώωσή μου, πρόκειται για μία σαφέστατα πολιτική απόφαση»

Λίγες μέρες αργότερα μάλιστα, υποστήριξε ότι «εξαιτίας ορισμένων δικαστών, η Ιταλία μετατρέπεται σε μια βάρβαρη χώρα». Να σημειωθεί ότι η ποινή αφορά υπόθεση αγοράς τηλεοπτικών δικαιωμάτων για την προβολή ταινιών από τις ΗΠΑ από τα τηλεοπτικά κανάλια του ομίλου Mediaset ιδιοκτησίας Berlusconi.

Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2012 το κόμμα του πρώην πρωθυπουργού, «Ο Λαός της Ελευθερίας» απέσυρε την υποστήριξή του προς την κυβέρνηση του τεχνοκράτη Mario Monti, με συνέπεια να ξεσπάσει πολιτική αστάθεια στην Ιταλία.Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση του Monti είχε ως τώρα την υποστήριξη του Λαού της Ελευθερίας, του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος και της Ένωσης Κέντρου της χώρας.

Στο βιογραφικό του έργο, ο James L. Newell αφήνει τον αναγνώστη να συγκρίνει τον Berlusconi με τον Donald Trump και δεν προκαλεί καθόλου έκπληξη.