Το open-office σχεδιάστηκε αρχικά από μια ομάδα από το Αμβούργο, τη δεκαετία του 50 για να διευκολύνει την επικοινωνία και την παραγωγικότητα. Και έτσι γεννήθηκε αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως «ανοιχτού τύπου γραφείου». Από τότε έχουν γίνει μελέτες οι οποίες αξιολόγησαν όσους εργαζόντουσαν σε open-office. Οι αξιολογήσεις αφορούσαν το πόσο ικανοποιημένοι ένιωθαν, το επίπεδο του στρες, την απόδοση τους και τις διαπροσωπικές σχέσεις. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι ένιωθαν δυσαρεστημένοι, αγχωμένοι και αντί να έρθουν πιο κοντά με τους συναδέλφους τους, ένιωθαν αγανακτισμένοι. Και το πιο βασικό η παραγωγικότητα μειώθηκε.
Πρόσφατη μελέτη από το OxfordEconomics έδειξε ότι οι αρνητικές συνέπειες του open-office είναι πολύ πιο σοβαρές από όσο συνειδητοποιούν τα ανώτερα στελέχη των επιχειρήσεων. Και αυτό γιατί η μελέτη διαπίστωσε ότι οι εργαζόμενοι υποφέρουν στον ανοιχτό χώρο και δεν μπορούν να συγκεντρωθούν. Και το χειρότερο είναι ότι ακόμα και αν κάποιες εταιρίες έχουν καταλάβει τις συνέπειες του open-office, ελάχιστες έχουν προσπαθήσει να βρουν λύση στο πρόβλημα.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις του open-office
Δυο βασικά προβλήματα είναι η έλλειψη ιδιωτικότητας και ο θόρυβος. Πληκτρολόγια ακούγονται. Τηλέφωνα χτυπάνε. Ομιλίες ακούγονται από παντού. Άνθρωποι μπαινοβγαίνουν. Θέλετε κι άλλα; Πειράματα έχουν δείξει ότι τα επίπεδα στρες μειώνονται σε ήσυχους χώρους σε σχέση με τους ανοιχτούς. Επιπλέον, ο θόρυβος έχει συνδεθεί με τη χαμηλή γνωστική απόδοση και τη μειωμένη ικανότητα των εργαζομένων να σκεφτούν και να επαναφέρουν μια πληροφορία. Ένα open-office μπορεί επίσης να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία. Μια πρόσφατη μελέτη στη Δανία έδειξε ότι όσοι δουλεύανε σε ανοιχτά γραφεία πήραν περισσότερες αναρρωτικές άδειες, σε σύγκριση με εκείνους που δουλεύανε σε γραφεία με ένα ή δυο άτομα.
Οι υπάλληλοι είναι δημιουργικοί όταν έχουν δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και θα πρέπει να έχουν ιδιωτικότητα και στον εργασιακό χώρο. Από την άλλη μεριά αυτό που ενδιαφέρει τους εργοδότες είναι να ελέγχουν τα πάντα, ακόμα και αν αυτό σκοτώνει τη δημιουργικότητα των εργαζομένων. Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε χώρους όπου να μπορούν να συγκεντρωθούν, τότε η παραγωγικότητα τους μειώνεται στο μισό. Ίσως λοιπόν, πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε γιατί οι έρευνες που γίνονται, δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι στη δουλειά τους. Και ίσως αν αρχίζουμε όλοι να σκεφτόμαστε με πιο τρόπο μπορούν να γίνουμε πιο παραγωγικοί, θα έρθουμε πιο κοντά στο να βρεθεί το λάθος και η λύση.
