Δανάη Μπάρκα: 10 + 1 ερωτήσεις στην ηθοποιό που θέλει να κάνει τον κόσμο να χαμογελά

1. Πώς βρεθήκατε σε αυτή τη δουλειά;

Με οδήγησε η φύση μου. Η ανάγκη που είχα να μεταμορφώνομαι, να διοχετεύω την ενέργεια μου σε ένα δημιουργικό επάγγελμα, να επικοινωνώ με τον κόσμο, να μαθαίνω συχνά καινούργια πράγματα και να συμμετέχω σε μια τέχνη που με κάνει να πιστεύω στην μαγεία. Αυτό είναι το θέατρο για μένα. Μαγεία. Και ποιος δεν θα ήθελε να ανακαλύψει ή να συμμετάσχει σε κάτι τέτοιο;

2. Τι περιλαμβάνει η εργασιακή σας καθημερινότητα;

Αναλόγως την εποχή. Όταν έρχεται στα χέρια μου ένα κείμενο το διαβάζω όλη μέρα ξανά και ξανά έτσι ώστε να το καταλάβω, να ανακαλύψω κρυμμένα νοήματα και να βρω αναλυτικά τι είναι ο ρόλος που μου έχει δοθεί. Τις ημέρες των προβών η καθημερινότητα είναι πιο σκληρή. Πρωϊνό ξύπνημα, διάβασμα, μετά πηγαίνω στο θέατρο και ξεκινάμε να κάνουμε πράγματα γύρω από το κείμενο είτε πιο χαλαρά σε αρχικό στάδιο, είτε δυσκολότερα αργότερα. Χρειάζεται πολύ συγκέντρωση, πρέπει να αφήνεις εκτός θεάτρου οτιδήποτε ταλανίζει το μυαλό σου και να δίνεσαι 100% στον σκηνοθέτη και στην υπόλοιπη ομάδα. Δεν είναι τόσο εύκολο όσο ακούγεται. Δεν υπάρχει πάντα συγκεκριμένο ωράριο όποτε μπορεί για 5 ώρες να χρειαστεί να κανεις αυτοσχεδιασμούς σε μια σκηνή μόνος σου ή να πρέπει να παρατηρείς τους υπόλοιπους χωρίς να πέφτει η ενέργεια σου και χωρίς να αποσυγκεντρώνεσαι. Όλα εξαρτώνται απ' τον σκηνοθέτη, απ' το κείμενο και από τον χρόνο που έχουμε για να ετοιμάσουμε ένα έργο. Στην περίπτωση της «Ουρανίας» μας που είναι μονόλογος, η καθημερινότητα ήταν τρομακτικά δύσκολη. Διάβασμα, ασκήσεις για να σιγουρευτούμε ότι ξέρω τα λόγια απ' έξω κι ανακατωτά, μελέτη για το ψυχολογικό κομμάτι αφού η Ουρανία μας είναι ένας αμφίθυμος μονόλογος που βασίζεται στις ψυχολογικές μεταπτώσεις που έχουμε όλοι μας και πολλές πολλές ώρες στο θέατρο για ανάλυση του κειμένου και αυτοσχεδιασμούς.

3. Υπάρχει μία σκέψη που κάνετε όταν τελειώνετε για τη μέρα;

Πολλές σκέψεις παίρνουν απ το μυαλό μου μιας και είμαι ένας άνθρωπος που όπως λένε εκείνοι που με ξέρουν καλά δε σταματώ να σκέφτομαι ούτε όταν κοιμάμαι...! Όταν είμαι σε περίοδο δουλειάς το μόνο που σκέφτομαι είναι αυτό. Μπορεί να παίζω επιτραπέζια και να σκέφτομαι τι θα μπορούσε να κάνει ο ρόλος μου σε μια στιγμή του έργου. Παρόλα αυτά προσπαθώ να είμαι πάντα θετική όποτε οι σκέψεις που επιλέγω να κάνω στο τελος της ημέρας είναι τέτοιου τύπου. Δηλαδή σκέφτομαι πόσο ευγνώμων πρέπει να είμαι που μπορώ να ακολουθώ το όνειρο μου, πόσο χαρούμενη πρέπει να νιώθω που έχω ανθρώπους που αγαπώ και μου δίνουν δύναμη και με τι τρόπο μπορώ να βοηθήσω και τους γύρω μου να είναι χαμογελαστοί.

4. Τι είναι αυτό που αγαπάτε περισσότερο στη καριέρα σας;

Είναι νωρίς ακόμα να μιλάμε για «καριέρα» νομίζω, αν και πολύ θα ήθελα να καταφέρω να υπάρχω σ' αυτή τη δουλειά για όσα χρόνια μπορώ. Αυτό που αγαπάω στην μέχρι τώρα πορεία μου είναι ότι ωριμάζω. Μέσω του θεάτρου και της τέχνης γίνομαι καλύτερος άνθρωπος, σκέφτομαι περισσότερο τους γύρω μου και θέλω να τους βοηθήσω. Ειναι σπουδαίο πράγμα να είσαι καλά με τον εαυτό σου και αυτό είναι κάτι που το θέατρο σε βοηθάει να το κατακτήσεις. Δεν είναι απλό πράγμα όταν όμως το πετύχεις αισθάνεσαι υπέροχα. Αυτό προσπαθώ να μεταφέρω και στους ανθρώπους που αγαπάω ή ακόμα και σε αυτούς που επικοινωνώ μέσω social media. Η θετική ενέργεια να κατακλύζει τη σκέψη και τη ζωή μας. Αυτό αγαπώ στη μέχρι τώρα πορεία μου λοιπόν... Ότι μέσω του θεάτρου έχω μάθει να αγαπώ εμένα και να σκέφτομαι θετικά και ψύχραιμα.

5. Αν δεν ήσασταν αυτό τι θα ήσασταν;

Ψυχολόγος, διαφημίστρια, διακοσμήτρια, οδηγός ταξί, σύμβουλος σχέσεων... Αυτά είναι κάποια επαγγέλματα που μου προτείνουν οι φίλοι μου σε περίπτωση που δεν πάει καλά το θέατρο...! Δεν έχω σκεφτεί τι θα μπορούσα να κάνω γιατί αγαπώ τόσο πολύ αυτή τη δουλειά που η σκέψη μου είναι ολοκληρωτικά στο θέατρο και στην υποκριτική γενικότερα. Σίγουρα πάντως θα επέλεγα κάτι που έχει σχέση με τον κόσμο. Να βοηθάω όσο μπορώ να αγαπήσουν τα νέα κορίτσια και αγόρια αυτό που είναι -το μέσα τους. Να τους βοηθάω να χαμογελούν και να αποδέχονται τα καλά και τα αρνητικά τους. Μου αρέσει η επαφή με τον κόσμο.

6. Πώς νιώθετε ως γυναίκα στον χώρο;

Νιώθω ωραία που είμαι γυναίκα γενικότερα, όχι μόνο στον συγκεκριμένο χώρο. Νιώθω ωραία που έχω μάθει να με αγαπάω και να νιώθω δυνατή και έτοιμη να ανταπεξέλθω σε κάθε δυσκολία. Είναι υπέροχο να είσαι γυναίκα και δεν είναι τυχαίο που η φύση έχει επιλέξει το δικό μας φύλο για να δίνουμε ζωή στην επόμενη γενιά. Οι γυναίκες μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα και κάθε άλλο παρά «αδύναμο» φύλο μας λες.

7. Τι συμβουλή θα δίνατε στον 20χρονο εαυτό σας;

Δεν είναι πολύ πίσω τα 20 ευτυχώς! Θα μου έλεγα να συγκεντρώσω περισσότερο την ενέργεια μου σε εμένα και στην δουλειά μου παρά να την σπαταλάω σε πολύ κόσμο. Ευτυχώς 5 χρόνια μετά έχω καταφέρει να εφαρμόσω αυτή τη συμβουλή και δίνω βάση σε λίγα πράγματα που με αφορούν πολύ όποτε κατ' επέκταση είμαι πολύ πιο χαρούμενη και πιο δημιουργική.

8. Τι θα λέγατε σε ένα νέο κορίτσι που πρόκειται να ξεκινήσει τώρα τη καριέρα της;

Να μην σταματήσει να κυνηγάει το όνειρο της ό,τι κι αν αντιμετωπίσει. Να πηγαίνει εκεί που λέει η καρδιά και το ένστικτο της γιατί μόνο έτσι θα είναι χαρούμενη. Να μην φοβάται, παρά μόνο να προσπαθεί. Να αγαπάει τον εαυτό της, να είναι ψύχραιμη στα δύσκολα και να ορμάει σαν λιοντάρι για να κατακτήσει αυτό που θέλει. Πίστη, προσπάθεια και θετική ενέργεια.

9. Μια αστεία/περίεργη στιγμή που σας έχει συμβεί σε σχέση με τη δουλειά σας και θα θυμάστε για πάντα

Μια παράσταση είναι ένα ζωντανό πράγμα. Κάθε μέρα συμβαίνει και κάτι διαφορετικό. Στη «Νίκη» που ήταν και η μεγαλύτερη παραγωγή που έχω συμμετάσχει επειδή ήμασταν πολλοί άνθρωποι είχαν συμβεί πολλά ευτράπελα. Ένα από τα πιο αστεία που θυμάμαι είναι που πάνω σε ένα χορευτικό που έφυγε ένα δαχτυλίδι απ' το χέρι και πήγε στο κεφάλι ενός άλλου ηθοποιού. Γελάγαμε 3 μέρες και φυσικά σαν αιώνια έφηβη προσπαθούσα να το πετύχω κάθε μέρα αλλά δεν...

10. Πότε κλείνετε το κινητό σας;

Μόνο στο αεροπλάνο -δυστυχώς. Είναι πια απαραίτητο μέσο για την δουλειά όποτε δυσκολα το αποχωρίζομαι. Παρ' όλα αυτά τον τελευταίο καιρο όταν είμαι σπίτι με τους φίλους μου το αφήνω σε άλλο δωμάτιο και αφιερώνομαι σε αυτούς ή όταν πάω να δω την βαφτιστήρα μου που είναι μωρό και δεν θέλω να με βλέπει συνέχεια με μια οθόνη επίσης το αφήνω πάντα αλλού. Γενικά νομίζω όλοι χρειαζόμαστε μια αποτοξίνωση που και που.

11. Το μότο σας

Να με αγαπάω. Να αγαπάω. Να μαθαίνω. Να συγχωρώ. Να μην κρίνω. Να προσπαθώ. Να χαμογελάω. Αυτές είναι οι συμβουλές που προσπαθώ να μου δίνω συχνά.

* Το Working Girl, είναι μία στήλη η οποία παρουσιάζει γυναίκες επαγγελματίες που διαπρέπουν στον χώρο τους. Οι ερωτήσεις που τους θέτουμε είναι πάντα οι ίδιες ερωτήσεις γιατί στόχος μας είναι να αναδείχθεί η μοναδικότητα, η διαφορετικότητα και ο τρόπος προσέγγισης της κάθε γυναίκας μέσα από μία ενιαία βάση.