Ποιος θυμάται το Rana Plaza; Το πιο θανατηφόρο ατύχημα στη βιομηχανία της μόδας

To ημερολόγιο έγραφε 24 Απριλίου 2013 όταν συνέβη η κατάρρευση του πολυώροφου κτιριακού συγκροτήματος με τις υφαντουργίες,  Rana Plaza στη Ντάκα του Μπαγκλαντές. 

Η τραγωδία που στοίχισε χιλιάδες ζωές, έγινε σύμβολο της παγκόσμιας ανισότητας: 1.134 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους κάτω από τα συντρίμμια της μεγάλης ζήτησης για φθηνά ρούχα παγκοσμίως και της δίψας των πολυεθνικών για περισσότερα κέρδη.

Το κτίριο κατέρρευσε μέσα σε 90 δευτερόλεπτα- μια τραγωδία που τα συνδικάτα βάφτισαν «ανθρωποκτονία μαζικής, βιομηχανικής κλίμακας».

Οι συνθήκες εργασίας των υπαλλήλων σε μεγάλες εταιρείες αυτής της κατηγορίας είναι σχεδόν απάνθρωπες. Αμείβονται με μισθούς μικρότερους από τον κατώτατο, βιώνουν φυλετικό ρατσισμό, ανισότητα και διακρίσεις, παρενοχλούνται και δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στην ανθρώπινη τους φύση. Φυσικά, τα παιδιά προσλαμβάνονται κανονικά. Μέχρι το 2013, σχεδόν κανείς δεν έδινε προσοχή στο ζήτημα αυτό.

Το κτίριο φιλοξενούσε πέντε υφαντουργίες, οι οποίες συνδέονται κυρίως με την ισπανική εταιρεία Mango και την βρετανική Primark, μια τράπεζα και γραφεία και κατέρρευσε στη πρωινή ώρα αιχμής. Θεωρείται το χειρότερο εργατικό ατύχημα στη χώρα, και το φονικότερο βιομηχανικό ατύχημα που έχει συμβεί μετά τη διαρροή χημικών στο Μποπάλ το 1984.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της οργάνωσης ActionAid το 2019, περισσότεροι από τους μισούς επιζώντες του Rana Plaza, παρέμεναν άνεργοι εξαιτίας των σωματικών τραυμάτων αλλά και της ψυχολογικής τους κατάστασης.  

Η απόσταση μεταξύ της βάσης μιας εταιρείας και της παραγωγής των προϊόντων της δεν ήταν ποτέ μεγαλύτερη. Οι δυτικές επιχειρήσεις επιλέγουν για την παραγωγή τους μέρη της Νότιας Ασίας όπου η εργασία είναι φθηνότερη. Ωστόσο, αυτό οδήγησε σε αλυσίδες εφοδιασμού που είναι τόσο αδιαφανείς όσο είναι απομακρυσμένες, σε χώρες όπου τα δικαιώματα των εργαζομένων και η προστασία του περιβάλλοντος κατοχυρώνονται λιγότερο από το νόμο.

Aπό το 2013 μέχρι σήμερα ένας αυξανόμενος αριθμός ακτιβιστών, ΜΚΟ και καταναλωτών ζητούν από τις επιχειρήσεις να κάνουν τις αλυσίδες εφοδιασμού τους πιο διαφανείς. 

Η αλήθεια είναι ότι έχουν γίνει μεγάλα βήματα, που οφείλονται κατά βάση στην παγκόσμια προσπάθεια αλλαγής της βιομηχανίας της μόδας τα τελευταία χρόνια. Ο καταναλωτής είναι πιο ενημερωμένος. Ο όρος «βιώσιμη και ηθική μόδα» είναι αυτό που ακούμε, συζητάμε και γράφουμε όλο και πιο πολύ. Όλο και περισσότεροι καταναλωτές αλλά και σχεδιαστές ρούχων ενδιαφέρονται γι' αυτόν. Οι νέες γενιές έχουν αρχίσει να ευαισθητοποιούνται. Θα καταφέρει άραγε στο μέλλον η βιομηχανία να κερδίσει την πρόκληση που σήμερα φαντάζει πολύ μεγάλη; 

Φωτογραφίες Getty/Ideal Image

Δείτε ακόμη: