Τα τρία πράγματα στα οποία έχει αδυναμία ο Manolo Blahnik: Θα ταυτιστείτε με όλα

Ο Manolo Blahnik είναι ο εμβληματικός shoe designer που έχει ταυτιστεί με τα πιο λαμπερά και εντυπωσιακά ψηλοτάκουνα παπούτσια και την ηρωίδα του Sex & The City, Carrie Bradshaw, η οποία είχε εμμονή με αυτά και εν μέρει μας την μετέδωσε.

Πρόσφατα ο Ισπανός σχεδιαστής μόδας μίλησε στο βρετανικό GQ και αναφέρθηκε στα τρία πράγματα που έχει την μεγαλύτερη αδυναμία. Spoiler: Θα ταυτιστείτε με όλα.

«Δεν μου αρέσουν τα αντικείμενα. Μου αρέσουν τα πράγματα που είναι ζωντανά.Τα αντικείμενα δεν είναι ούτε εδώ ούτε εκεί για μένα. Boom, και έφυγαν. Μπορείτε να μετακινήσετε αντικείμενα, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να εξαρτάστε από αυτά.

Η Wisteria, από την άλλη πλευρά, είναι διαφορετική. Γεννήθηκα με wisteria γύρω μου. Έχει μια πολύ ιδιαίτερη μυρωδιά που δεν μπορώ ποτέ να ξεχάσω. Ολόκληρη η Σικελία, ο νότος της Ισπανίας και η Ιταλία είναι γεμάτες wisteria, αλλά αισθάνομαι προνόμιο να έχω αυτή την όμορφη μυρωδιά στο σπίτι και στην Αγγλία. Κάθε σπίτι μου έχει wisteria. Η αδερφή μου και εγώ κληρονομήσαμε τα σπίτια της μητέρας μας και το σπίτι μου εδώ στο Bath είναι καλυμμένο με wisteria, για το οποίο φροντίζω πολύ καλά. Με κάλεσε στο Bath η Grace Coddington για να δώσω ένα βραβείο στο Μουσείο Κοστουμιών τη δεκαετία του 1970 ή του 1980 και είδα αυτό το σπίτι και το πήρα. Χρονολογείται από το 1758 και η wisteria φυτεύτηκε λίγο καιρό μετά την κατασκευή του.

Ίσως ο λόγος που το αγαπώ οφείλεται σε αναμνήσεις από τα νιάτα μου. Λατρεύω τη γλιστεία και το γιασεμί από μικρό παιδί. Υπάρχει κάτι το μυστήριο με τη μυρωδιά του. Είναι απλά φανταστική. Σήμερα, έχω όλα τα παράθυρα ανοιχτά μπροστά και πίσω από το σπίτι μου και η γλυσία άνθισε μόλις πριν από λίγες μέρες, οπότε το σπίτι μυρίζει φανταστικά.

Το όνομα είναι αμερικανικό, από έναν γιατρό που ονομάζεται Caspar Wistar, στον οποίο τον αφιέρωσε ο βοτανολόγος Thomas Nuttall. Αυτό που αγαπώ περισσότερο είναι η Wisteria floribunda. Είναι τόσο όμορφη. Όλα τα λευκά και κινέζικα είδη δεν μου αρέσουν, αλλά το ιαπωνικό είναι υπέροχο. Οι αυτοκρατορικοί κήποι στο Τόκιο έχουν θεικές Wisteria.

Στην πραγματικότητα είναι ένα πολύ συνηθισμένο πράγμα - το βλέπετε πολύ στην τέχνη, όπως ο πίνακας kusozu της κυρίας που αποσυντίθεται με λουλούδια wisteria από πάνω της και, φυσικά, στο έργο του Monet - αλλά είναι ένα υπέροχο, μυστηριώδες φυτό. Λατρεύω το σχήμα. Διαρκεί πολύ λίγο. Για να είμαι ειλικρινής, μου αρέσει περισσότερο γιατί είναι συνηθισμένο: μου αρέσουν τα πράγματα που υπάρχουν παντού. Νόμιζα ότι είχα προνόμιο στο νησί Gran Canaria, όπου μεγάλωσα, γιατί δεν υπήρχε τόσο πολύ από αυτό.

Το Wisteria floribunda διαρκεί μέχρι τα μέσα Μαΐου. Τον Αύγουστο ή στα τέλη Ιουλίου παίρνεις μερικά μικρά λουλούδια, αλλά όχι όπως η αφθονία που βιώνω τώρα - δεν υπάρχει καθόλου πράσινο, μόνο τσαμπιά λουλούδια. Ειναι εξαιρετικο. Κάποτε, αγόρασα ένα άρωμα - από το Kiehl's ή το Floris, δεν θυμάμαι - που λέγεται Wisteria, αλλά δεν μύριζε καθόλου σαν το πραγματικό λουλούδι. Δεν μεταφράζεται καλά σε άρωμα με κάποιο τρόπο. Πάντα προσπαθώ να βρω το χρώμα της wisteria για να βάψω suede για παπούτσια, αλλά ποτέ δεν είναι σωστό. Είναι άπιαστο, αυτό αγαπώ.

Επίσης αγαπώ τα σκυλιά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Τα σκυλιά, τα παπούτσια και η wisteria είναι η ζωή μου».