H δημιουργός της Maeda στο JennyGr: «Αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο, δεν είναι ο στόχος μου να κυνηγάω τα trends»
ΑΝΘΙΑ ΦΙΛΙΠΠΗ
18 Δεκεμβρίου 2025
Με τη βοήθεια του πατέρα της ο οποίος έχει εμπειρία στον χώρο, με τις συμβουλές και τις γνώσεις του, η Maeda από όνειρο έγινε πραγματικότητα, και οι συλλογές της προορίζονται για κάθε γυναίκα που θέλει ένα ξεχωριστό item στη συλλογή της.
H δημιουργός της Maeda μιλάει στο JennyGr
Η maeda αποτελεί μια καλλιτεχνική έκφραση, όπως μου λέει. Διαχρονικό, τολμηρό, ανεπιτήδευτο, συναισθηματικό και καλοραμμένο, αυτές είναι οι λέξεις που μου έδωσε η Άσπα όταν της ζήτησα να βρει μερικές για να περιγράψει το brand της.
«Αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο δημιουργικά με βάση το ένστικτο και την προσωπική μου αισθητική»
Στον πυρήνα του brand Maeda επικρατεί η φιλοσοφία ότι δεν ακολουθεί ακριβώς τη μόδα, κάτι που σίγουρα κάνει κάθε σχέδιο να ξεχωρίζει. «Εν´ ολίγης αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο δημιουργικά με βάση το ένστικτο και την προσωπική μου αισθητική. Αυτό δε σημαίνει ότι απορρίπτω τις τάσεις, αν κάτι που είναι μόδα μου αρέσει θα πάρω στοιχεία του απλά δεν είναι και ο στόχος μου να κυνηγάω τα trends» μου λέει.
«Η διαχρονικότητα άλλωστε έχει να κάνει με αυτά που πραγματικά μας εκφράζουν και όχι με αυτά που βλέπουμε τόσο συχνά ώστε στο τέλος να χάνουμε την προσωπική αισθητική μας, να τα συνηθίζουμε και να νομίζουμε οτι πρέπει για κάποιο λόγο να τα αποκτήσουμε»
«Η maeda ειναι ενα slow fashion brand που έχει ως στόχο τη διαχρονικότητα από 'κει και πέρα δεν είναι στόχος, για παράδειγμα τα φυσικά υφάσματα για την προστασία του περιβάλλοντος ανακύκλωσης. Χρησιμοποιώ φυσικά και μη υφάσματα. Η συλλογη unfold έχει και πολυέστερ. Υπάρχει όμως στην αγορά πολυέστερ και πολυέστερ… Η καλοκαιρινή συλλογή έχει κυρίως φυσικά υφάσματα όχι για λόγους βιωσιμότητας αλλά πρακτικότητας. Ένα πολυεστερικό ύφασμα είναι συνήθως ζεστό άρα και μη πρακτικό για τα ζεστά καλοκαίρια μας. Η faux animal print γούνα όμως δεν μπορεί πάρα να είναι πολυεστερική. Δημιούργησα και μια capsule collection που λέγεται warmth και είναι γιλέκα limited edition απο ακρυλικές αχρησιμοποίητες κουβέρτες των '80s που βρήκα από πηγές σε όλη την Ελλάδα. Με αναπάντεχους συνδυασμούς μοτίβα χρώματα. Ο λόγος που το έκανα αυτό δεν είναι η ανακύκλωση ή η επαναχρησιμοποίηση της πρώτης ύλης αλλά η επαναδιαπραγμάτευση ενός item που στα '80s και '90s υπήρχε σε κάθε σπίτι και, παίρνει στο σήμερα μια εντελώς διαφορετική μορφή, γίνεται iconic fashion item. Επαναδιαπραγματεύονται εδώ ο χρόνος η αξία ενός υλικού η συλλογική μνήμη και η έννοια της ζεστασιάς».
«Θυμάμαι ως έφηβη να δοκιμάζω προδείγματα και να ακούω τις διορθώσεις των γονιών μου, την μεταξύ τους συζήτηση. Όλα αυτά τα έχω μέσα μου πολύ έντονα»
«Μεγάλωσα μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο πατρόν και μόδα, παρόλα αυτά δε νιώθω να έχει επηρεαστεί τόσο ο τρόπους του σχεδιάζω - φαντάζομαι ένα ρούχο όσο ο τρόπου που τεχνικά αντιλαμβάνομαι αν κάτι πάει λάθος. Όταν δοκίμασα το πρώτο δείγμα άρχισα να κάνω τύπου διορθώσεις για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Φεύγοντας απ´ το ραφείο πραγματικά σκέφτηκα πόσο φυσικά μου βγήκε αυτό τώρα! Θυμάμαι ως έφηβη να δοκιμάζω προδείγματα και να ακούω τις διορθώσεις των γονιών μου, την μεταξύ τους συζήτηση. Όλα αυτά τα έχω μέσα μου πολύ έντονα».
Μόδα και φωτογραφία πάνε χέρι - χέρι
«Φωτογραφίζω καλλιτέχνιδες με έναν συγκεκριμένο τρόπο και αντί για ρούχα τις ντύνω με υφάσματα που τροποποιώ κατευθείαν επάνω τους»
«Μόδα και φωτογραφία πάνε χέρι χέρι! Αναπόφευκτα όταν φαντάζομαι ενα ρούχο ή όταν πιάνω το χαρτί να το αποτυπώσω με τις λίγες γνώσεις μου, κάνω εικόνα πως αυτό θα αποδωθει και φωτογραφικά. Νομίζω ακόμα και τα χρώματα που με τραβάνε σχετίζονται με τη φωτογραφία. Ή το φως. Πως δηλαδή γράφει ένα ύφασμα όταν πέσει πάνω του ο ήλιος!
»Εδώ και δύο χρόνια φαντάσου κάνω ένα φωτογραφικό project όπου φωτογραφίζω καλλιτέχνιδες με έναν συγκεκριμένο τρόπο και αντί για ρούχα τις ντύνω με υφάσματα που τροποποιώ κατευθείαν επάνω τους» μου λέει.
Τα υφάσματα και η σημασία τους
«Υπάρχουν στάδια στη διαδικασία που απολαμβάνω πάρα πολύ, όπως το να βλέπω μια ιδέα μου να παίρνει μορφή μπροστά στα μάτια μου. Κάτι που λίγους μήνες πριν κατοικούσε μόνο στο μυαλό μου αποκτά σχήμα και υφή και γίνεται κομμάτι μιας συλλογής που συμπληρώνει την ιστορία όπως την έχω σκεφτεί»
«Εμπνέομαι από τον κινηματογράφο αλλά στ´ αλήθεια μπορεί να με εμπνεύσει ένας καναπές, κάτι φαινομενικά άσχετο. Μπορεί και μια ιστορία ή μια ανάμνηση, ή η ίδια η Αθήνα»
«Εμπνέομαι από τον κινηματογράφο αλλά στ´ αλήθεια μπορεί να με εμπνεύσει ένας καναπές, κάτι φαινομενικά άσχετο. Μπορεί και μια ιστορία ή μια ανάμνηση, ή η ίδια η Αθήνα. Εκτιμώ πολύ τα παλιά πράγματα. Υπάρχει μια ποιότητα που σήμερα θέλει πολύ ψάξιμο για να βρεις. Ο επαναπροσδιορισμός αυτός στο σήμερα έχει μεγάλη αξία κυρίως γιατί ζούμε σε έναν κόσμο υπερκατανάλωσης όπου η ποσότητα είναι για πολλούς πιο σημαντική απ´ την ποιότητα. Εγώ απευθύνομαι στους άλλους. Το να εκφράζεσαι είναι σίγουρα μια μορφή επανάστασης και μέσα από καθημερινές επιλογές χτίζουμε όλοι έναν κόσμο στον οποίο μπορούμε να υπάρχουμε ειλικρινά και ακομπλεξάριστα. Ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω.
«Αν κάτι δεν είναι βολικό πέφτει και αισθητικά στα μάτια μου. Σχεδόν το αντιπαθώ! Δεν κάνω υψηλή ραπτική απευθύνομαι στη γυναίκα την πραγματική όπως εσύ κι εγώ. Που θα ξυπνήσουμε θα πάμε στις δουλειές μας μπορεί να καταλήξουμε μετά να πίνουμε ένα κρασάκι με φίλους ή να πάμε σινεμά ή μπορεί και να τρέξουμε να προλάβουμε να πάρουμε τα παιδιά απ' το σχολείο».
«Υπάρχουν πολλοί και διάφοροι λόγοι που επιλέγω ένα ύφασμα. Σίγουρα η αίσθηση στο δέρμα είναι ιδιαίτερα σημαντική για μένα. Ναι θα σου πω μια ιστορία. Η μητέρα μου που ήταν αυτή που ξεκίνησε την οικογενειακή επιχείρηση στα 80s ήταν το απόλυτο fashion icon. Δεν έμοιαζε με καμία άλλη μαμά στο σχολείο μου. Είχε έρθει λοιπόν η μέρα να πάρουμε βαθμούς (δημοτικό πήγαινα). Θυμάμαι να στέκομαι στον όροφο εξω από την τάξη και να περιμένω να εμφανιστεί απο το στενό και να λέω απο μέσα μου: Αχ να μη φοράει το μπουκλέ φόρεμα! Το θεωρούσα εκκεντρικό, διαφορετικό. Και να τη λοιπόν την ώρα της ευχής μου με το καρό μπουκλέ φόρεμα! Εγώ να ανοίξει η γη να με καταπιεί! Στο σήμερα λοιπόν το καρό κίτρινο μπουκλέ ήταν το πρώτο ύφασμα που διάλεξα».
«Έχω φωτογραφίες απο παιδικό πάρτυ κάπου στα πέντε που καταλήγω να χορεύω με το βρακί επειδή το καλσόν ήταν μάλλινο και με έτρωγε! Όπότε φαντάζεσαι υπάρχει και ψυχολογική προέκταση στο θέμα»
Οι προκλήσεις και το «δώρο» της δημιουργίας
«Δεν αποφασίζω ποια γραμμή ή ποιο ύφος θα ακολουθήσω! Το ψάχνω, το χάνω, το βρίσκω στη διαδρομή. Δεν με περιορίζω αυτό είναι το μόνο σίγουρο γί αυτό και βλέπω όλη αυτή την ιστορία που ξεδιπλώνεται ως ένα τόσο προσωπικό project.
»Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να βρώ τα μαγαζιά τους συνεργάτες μου δηλαδή που καλούνταν να εμπιστευτούν ένα νεο brand και εμένα κατ´επέκταση, εν μέσω μεγάλης κρίσης του λιανικού εμπορίου και να εμπιστευτούν περισσότερο τον λόγο μου παρά το έργο μου μιας που όταν άρχισα τις πρώτες επαφές ακόμα δεν υπήρχε ούτε το site ούτε social media τίποτα. Η πρώτη συλλογή ενός brand που δεν υπήρχε πουθενά. Τους ευχαριστώ θερμά και ειλικρινά όλους. Η μεγαλύτερη ευχαρίστηση σίγουρα είναι να βλέπεις μπροστά σου χειροπιαστή την ιδέα σου».
«Δεν νομίζω ότι λείπει κάτι από την αγορά, όλα υπάρχουν, θα ήθελα όμως η maeda να βρει σιγά - σιγά το κοινό της, θα ήθελα να βγώ μια βόλτα και να συναντήσω τυχαία μια γυναίκα ντυμένη με τα ρούχα μου!»
Αν έπρεπε να διαλέξεις 3 - 4 κομμάτια σου, ποια θα ήταν αυτά και γιατί θεωρείς ότι εκπροσωπούν το brand;
«Το κόκκινο φόρεμα με τις γαλάζιες λεπτομέρειες, το καρό μπουκλέ σακάκι, το βελούδινο bomber, το μπλέ παντελόνι με το ρεβέρ και το πουκάμισο με τα μεγάλα μανίκια σε γαλαζοκίτρινες αποχρώσεις με τα λουλούδια. Δεν ξέρω αν το εκπροσωπούν μόνο αυτά! Η συλλογή δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη έτσι κι αλλιώς. Αυτά είναι που έχω αγαπήσει περισσότερα γιατί με έχουν βολέψει περισσότερο.»
Η μόδα αλλάζει — και το JennyGr είναι πάντα μπροστά. Ακολούθησέ μας στο Google News για daily fashion inspo.