Τα 4 βιβλία που διάβασα απνευστί το περασμένο καλοκαίρι (και μάλλον θα τα ξαναδιαβάσω και φέτος)
Δήμητρα Πραντάλου
20 Ιουλίου 2024
Κάποια στιγμή στη ζωή μου, είχα διαβάσει μια φράση του Αργεντινού συγγραφέα, Χόρχε Λουίς Μπόρχες, που έλεγε πως «πάντα φανταζόμουν τον Παράδεισο σαν ένα είδος βιβλιοθήκης». Αυτό σκέφτομαι κάθε φορά που τελειώνω ένα βιβλίο και το αφήνω στη βιβλιοθήκη μου, για την οποία τολμώ να πω πως καμαρώνω. Ίσως για το μοναδικό έπιπλο στο σπίτι μου. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, σε μια τέτοια στιγμή αποχαιρετισμού με το βιβλίο που διάβαζα τούτες τις ημέρες, έπεσε το μάτι μου σε τέσσερα πολύ αγαπημένα μου βιβλία. Μέχρι και σήμερα αγαπημένα. Παρ΄όλο που είμαι ταγμένη στην αστυνομική λογοτεχνία.
Κι αυτό το λέω γιατί είναι τα μοναδικά που έχω διαβάσει που να έχουν αρώματα ρομαντισμού, ωστόσο και τα μοναδικά βιβλία που διάβασα απνευστί το περασμένο καλοκαίρι. Και σκέφτομαι πολύ σοβαρά να τα ξεκινήσω πάλι. Δεν πρόκειται για υψηλή πεζογραφία, αλλά για ιδανικές προτάσεις για την καλοκαιρινή περίοδο που αναζητάς κάτι χαλαρό, ήρεμο και ταξιδιάρικο. Γιατί, ναι, θα ταξιδέψεις πολύ στο Παρίσι.
Δεν θα μακρυγορήσω, και τα τέσσερα βιβλία ανήκουν στον Νικόλα Μπαρό. Ο συγγραφέας που γεννήθηκε στο Παρίσι το 1980, από Γερμανίδα μητέρα και Γάλλο πατέρα. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο στο κέντρο του Παρισιού, όντας κι εκείνος βιβλιοφάγος. Το πρώτο του μυθιστόρημα ήταν «Η εποχή των κερασιών» και αυτά είναι όσα πρέπει να γνωρίζεις για τον ίδιο. Δυστυχώς, έχει μείνει σε αυτά τέσσερα βιβλία μόνο, και ελπίζω πραγματικά να επανέλθει στο μέλλον με νέο.
Τα τέσσερα βιβλία που αξίζει να διαβάσεις το καλοκαίρι
«Η Εποχή των Κερασιών»
Το πρώτο από τέσσερα βιβλία του Νικόλα Μπαρό, με πρωταγωνίστρια την Ορελί, η οποία κληρονομεί μετά τον θάνατο του πατέρα της το μικρό εστιατόριο στο κέντρο του Παρισιού. Μια ολέθρια Παρασκευή του Νοέµβρη, τη στιγµή που η ίδια είναι πιο δυστυχισµένη από ποτέ άλλοτε στη ζωή της, πέφτει στα χέρια της, σ’ ένα βιβλιοπωλείο, ένα µυθιστόρηµα. Ξεφυλλίζοντάς το, ανακαλύπτει έκπληκτη µία πρόταση όπου περιγράφεται όχι µόνο το ίδιο της το εστιατόριο, αλλά και µία γυναίκα στην οποία η Ορελί αναγνωρίζει τον εαυτό της.
Αφού διαβάσει ολόκληρο το βιβλίο, θα θελήσει να γνωρίσει τον συγγραφέα του, κάτι που αποδεικνύεται τρομερά δύσκολο. Και υπάρχει λόγος γι’αυτό. Κάθε της προσπάθεια πέφτει στο κενό, ωστόσο μία ημέρα βρίσκει στο γραµµατοκιβώτιό της ένα µήνυµα από τον συνεσταλµένο συγγραφέα.
«Το Μενού του Έρωτα»
Η συνέχεια του πρώτου βιβλίου, που αναδεικνύει μια μαγευτική ιστορία που εκτυλίσσεται μεταξύ κουζίνας και λογοτεχνία. Η Ορελί και ο αγαπημένος της συγγραφέας, Αντρέ, περνούν τις ημέρες τους ευτυχισμένοι και ερωτευμένοι. Ακόμα και στα επαγγελματικά τους, τα πράγματα κυλούν πραγματικά καλά. Τα δεδομένα αλλάζουν όταν την ίδια ημέρα που εκείνος έχει σκοπό να κάνει πρόταση γάμου στην Ορελί, βραβεύεται και το εστιατόριο της με αστέρι Μισελέν. Ωστόσο, τρεις μέρες μετά αποκαλύπτεται ότι στα περίχωρα του Παρισιού υπάρχει άλλο ένα εστιατόριο με το όνομα Le Temps des Cerices για το οποίο προοριζόταν κανονικά το αστέρι Μισελέν, η απογοήτευσή της είναι μεγάλη.
Λίγο καιρό μετά, ενώ η Ορελί μιλά για τη συνάντησή της με τον βραβευμένο σεφ Ζαν-Μαρί Μαρροννιέ -με τα μάτια της να λάμπουν και τα μάγουλά της αναψοκοκκινισμένα-, ο Αντρέ συνειδητοποιεί ότι το μεγαλύτερό του πρόβλημα δεν είναι ούτε η ματαιωμένη πρόταση γάμου ούτε και το λάθος με το αστέρι Μισελέν. Γιατί, ξαφνικά, τον κυριεύει το ως τότε άγνωστο στον ίδιο συναίσθημα της ζήλιας. Να αναφέρω εδώ, πως αυτό το βιβλίο δίνει ορισμένα μαθήματα περί ζήλιας και trust issues.
«Το Παρίσι είναι πάντα μια καλή ιδέα»
Η συνέχεια του συγγραφικού ταλέντου του Νικόλα Μπαρό, συνεχίζεται ξανά στους δρόμους του Παρισιού. Πρωταγωνίστρια σε αυτό το μυθιστόρημα είναι η Ροζαλί Λοράν, η ονειροπόλα ιδιοκτήτρια ενός μικρού χαρτοπωλείου στο Σαιν Ζερμαίν. Αν ήταν στο χέρι της, όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω της θα έστελναν κάρτες. Παρόλο που οι κάρτες με τις ωραιότερες ευχές είναι η ειδικότητα και η επιτυχία της, τα πράγματα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά όσον αφορά την εκπλήρωση των δικών της ευχών.
Κάποια μέρα, ένας ηλικιωμένος κύριος, σκοντάφτοντας μέσα στο μαγαζί της, αναποδογυρίζει το σταντ με τις κάρτες. Η Ροζαλί ανακαλύπτει ότι ο άνδρας που προσγειώθηκε ανώμαλα στη ζωή της δεν είναι άλλος από τον αγαπημένο -και διάσημο- συγγραφέα των παιδικών της χρόνων, Μαξ Μαρσαί. Όταν εκείνος της προτείνει να εικονογραφήσει το καινούριο του βιβλίο, η Ροζαλί δέχεται και μια μοναδική φιλία γεννιέται ανάμεσα στους δυο ιδιόρρυθμους καλλιτέχνες. Οι ευχές τόσων ετών αρχίζουν επιτέλους να γίνονται πραγματικότητα, μέχρι που ένας αδέξιος Αμερικανός καθηγητής εισβάλλει στο μαγαζί της, κατηγορώντας την ίδια και τον Μαρσαί για λογοκλοπή. Η Ροζαλί αδυνατεί να καταλάβει αν της χτυπάει την πόρτα ο έρωτας ή κάποιος μεγάλος μπελάς.
«Ερωτικά Γράμματα από τη Μονμάρτη»
Το τελευταίο βιβλίο στη συλλογή του Νικόλα Μπαρό, έχει τόση συγκίνηση που αν έχεις χάσει δικό σου πρόσωπο, θα ταυτιστείς απόλυτα. Πρωταγωνιστής είναι ο συγγραφέας Ζυλιέν Αζουλαί, ο οποίος έχει χάσει την πολυαγαπημένη του Ελέν. Είναι ωστόσο υποχρεωμένος να τηρήσει την υπόσχεση που της έδωσε προτού πεθάνει: να της γράψει τριάντα τρία γράμματα -ένα για τον κάθε χρόνο της σύντομης ζωής της- και να τα αφήσει, ένα ένα, στο Κοιμητήριο της Μονμάρτης, όπου εκείνη αναπαύεται.
Τηρώντας την υπόσχεσή του, ο Ζυλιέν τής διηγείται στα γράμματά του όσα είναι αναγκασμένος να κάνει χωρίς εκείνη, αν και δε βρίσκει πια νόημα στη ζωή, της μιλά για την αγάπη του, που πλέον δεν έχει ανταπόκριση, της λέει για τον Αρτύρ, τον μικρό τους γιο, που δε θέλει να είναι ο μπαμπάς του θλιμμένος. Ώσπου, μια μέρα, όλα τα γράμματα εξαφανίζονται. Στη θέση τους βρίσκονται μυστηριώδη αντικείμενα, που την προέλευσή τους ο Ζυλιέν δεν μπορεί να εξηγήσει. Κι όμως, από ένα βαθύτατα θλιβερό γεγονός θα γεννηθεί κάτι εξαιρετικά όμορφο - όπως συμβαίνει μόνο όταν βάζει το χέρι του ο έρωτας.
