“Από τα μεγαλύτερη λάθη στην καριέρα μου”: Η ταινία που απέρριψε ο Αλ Πατσίνο και τελικά το μετάνιωσε
JTeam
4 Ιουνίου 2025
Ο Αλ Πατσίνο έχει γράψει τη δική του ιστορία στον κινηματογράφο. Είναι αναμφίβολα ένας από τους πιο επιδραστικούς ηθοποιούς στον κόσμο. Είναι πραγματικά δύσκολο να διαλέξει κανείς ποια ήταν η καλύτερη ερμηνεία του, ανάμεσα στις αμέτρητες που μας έχει χαρίσει εδώ και πλέον πενήντα χρόνια. Αυτό όμως που δεν είναι δύσκολο, είναι ποια ερμηνεία, ή πιο σωστά, ποια ταινία του ξέφυγε.
Από τη δεκαετία του 1970, ο Αλ Πατσίνο εξελίχθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα στο Χόλιγουντ. Μετά την εμβληματική ερμηνεία του ως ως Μάικλ Κορλεόνε στη σειρά ταινιών Ο Νονός, πήρε έναν ακόμη εμβληματικό ρόλο στο Dog Day Afternoon, υποδυόμενος τον ληστή τραπεζών, Σόνι.
Τη στιγμή που εξελισσόταν σε έναν από τους πιο περιζήτητους σταρ, ο σεναριογράφος Τέρενς Μάλικ δεχόταν επαίνους για τις πιο σπουδαίες ιστορίες που έχουν ειπωθεί στο Χόλιγουντ. Μετά την επιτυχία του Badlands, ετοιμαζόταν για κάτι ακόμη πιο συγκλονιστικό: το Days of Heaven.
Ο ρόλος του Αλ Πατσίνο που δεν έγινε ποτέ
Το Days of Heaven, μια σκοτεινή ιστορία αγάπης, είχε πρωταγωνιστή τον Ρίτσαρντ Γκιρ, στον ρόλο του Μπιλ, ο οποίος πείθει τη γυναίκα της ζωής του, Άμπι, να παντρευτεί το αφεντικό τους, με στόχο να κληρονομήσουν την περιουσία του όταν πεθάνει. Πριν όμως ο Γκιρ αναλάβει τον ρόλο, οι πιθανότητες ήταν με το μέρος του Αλ Πατσίνο.
Μετά την επιτυχία του στο Dog Day Afternoon, αυτή θα μπορούσε να ήταν ακόμη μία κλασική ερμηνεία για τον Αλ Πατσίνο. Ωστόσο, επέλεξε τελικά να δουλέψει στην ταινία And Justice for All μαζί με τον Τζον Φόρσιθ και τον Λι Στράσμπεργκ. Μετανιώσε όμως που δεν δέχτηκε τον ρόλο στο Days of Heaven; Ναι.
Μιλώντας για αυτή του την απόρριψη, ο Αλ Πατσίνο παραδέχτηκε πως η κρίση του τον πρόδωσε, λέγοντας στους The Times:
«Ναι, πριν πολλά χρόνια ο Τέρι ήθελε να παίξω σε μια ταινία, και πάντα το ευχόμουν… Άλλο ένα από τα πολλά λάθη μου. Είναι στο μουσείο των λαθών! Όλα τα σενάρια που απέρριψα».
Λαμβάνοντας υπόψη το υποκριτικό του ρεπερτόριο εκείνη την εποχή, η ταινία αυτή θα μπορούσε να αναδείξει τον Αλ Πατσίνο στο στοιχείο του, ερμηνεύοντας ξανά έναν αντι-ήρωα. Αν και η ερμηνεία του Ρίτσαρντ Γκιρ εξελίχθηκε σε μία από τις σημαντικότερες της καριέρας του, η εμπειρία του Πατσίνο ως Κορλεόνε ίσως να τον βοηθούσε στον ρόλο - ιδιαίτερα στην προσπάθειά του να εξισορροπήσει τη ρομαντική πλευρά με τις πιο σκοτεινές πτυχές του χαρακτήρα.
Με έναν τρόπο, το Days of Heaven μοιάζει σαν να είχε φτιαχτεί για την υποβλητική, αργόσυρτη ένταση που χαρακτήριζε τον Πατσίνο. Είναι ο τύπος ρόλου όπου κάθε βλέμμα έχει σημασία και κάθε σιωπή λέει περισσότερα από έναν ολόκληρο μονόλογο. Ο Γκιρ έδωσε μια κομψή και μελαγχολική ερμηνεία, αλλά μπορείς εύκολα να φανταστεί κανείς τον Αλ Πατσίνο να περπατά στα χωράφια με τα σιτάρια, κάθε λέξη του να στάζει ένταση, κάθε στιγμή να είναι φορτισμένη με την ακατέργαστη, απρόβλεπτη ενέργεια που είχε τελειοποιήσει μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70.
Δεν έχει σημασία μόνο ποιος έπαιξε τον ρόλο, αλλά και πόσο διαφορετική θα ήταν συνολικά η ταινία. Η ονειρική οπτική του Μάλικ σε συνδυασμό με την ένταση του Αλ Πατσίνο θα μπορούσαν να είχαν δημιουργήσει κάτι πολύ πιο ωμό, ίσως και πιο τραγικό. Αντί γι’ αυτό, το αποτέλεσμα ήταν πιο ονειρικό και φευγαλέο.
Παρόλο που ο Αλ Πατσίνο παραδέχτηκε πως έκανε λάθος που απέρριψε την ταινία, δεν έδειξε να το μετανιώνει βαθιά. Αντί να νιώθει πικρία για την επιτυχία της, χειροκρότησε τη δουλειά όλων των συντελεστών και εξέφρασε τον θαυμασμό του για το στιλ γραφής του Μάλικ και για το πόσο όμορφα εκτελέστηκε η ταινία.
