Στο δικό μου το σπίτι, το φαγητό ήταν ανέκαθεν ιεροτελεστία. Το τραπέζι στρωνόταν με τάξη, οι θέσεις καθορισμένες και οι φράσεις από ένα σημείο και μετά αναμενόμενες: «Όταν τρώμε, δεν μιλάμε», «Φάε την μπουκιά σου και μετά μίλα», «Μεγάλο λόγο μην πεις». Για πολύ καιρό, ακολουθούσα κι εγώ αυτή τη φιλοσοφία στα τραπέζια που καθόμουν, μέχρι που κάτι άρχισε να αλλάζει.
Όσο μεγάλωνα, άρχισα να καταλαβαίνω μία από τις αλήθειες που μου άλλαξαν την καθημερινότητα (και όλη μου τη ζωή): ότι το τραπέζι δεν είναι τόπος σιωπής, αλλά τόπος μοιράσματος. Είναι εκεί που, χωρίς καν να το καταλάβεις, μοιράζεσαι κάτι παραπάνω από φαγητό. Μοιράζεσαι με τους φίλους σου ιστορίες, συναισθήματα, αναμνήσεις, αλήθειες. Από ένα απλό update της δουλειάς μέχρι τα νέα ενός αρραβώνα. Κι αν το σκεφτείς, το ελληνικό τραπέζι δεν είναι ποτέ «ατομικό». Έχει πιατέλες στη μέση και παγωμένες μπίρες ΜΑΜΟΣ που μέσα από τη γεύση τους μάς φέρνουν πιο κοντά. Και ό,τι είναι στη μέση, είναι για όλους. Αυτό δεν είναι απλώς παράδοση. Είναι φιλοσοφία.
Εκεί που όλα μοιράζονται. Εκεί το πάθος εζυμώνεται
Στη ζωή μας, λίγες στιγμές έχουν αυτήν την απόλαυση. Μια απόλαυση που δεν βρίσκεται στα λόγια που δεν είπαμε, αλλά σε εκείνα που τολμήσαμε να μοιραστούμε. Κάπως έτσι νιώθω κάθε φορά που έχω μπροστά μου μια ΜΑΜΟΣ. Όχι μόνο γιατί είναι μια μπίρα, αλλά γιατί φέρνει μαζί της κάτι από αυτήν την αίσθηση του ελληνικού τραπεζιού, όπου όλα μοιράζονται. Η στιγμή που σου δίνει το θάρρος να πεις αυτά που μπορεί να κρατούσες μέσα σου για καιρό.
Ναι, η μπίρα μπορεί να γίνει αφορμή για όλα αυτά. Είναι αυτό το κάτι που έρχεται πάντα την κατάλληλη στιγμή, όταν γελάς, όταν εξομολογείσαι, όταν χρειάζεσαι εκείνη την ανάσα ανάμεσα στις λέξεις σου. Είναι η γουλιά που συνοδεύει κάθε μεγάλο «θέλω να σου πω κάτι», κάθε «και τώρα που είμαστε μόνοι μας...». Είναι πολλά παραπάνω από μια απλή παρέα στο τραπέζι. Είναι εκείνη η αφορμή που σε καλεί να μιλήσεις, να ανοίξεις την καρδιά σου, να τολμήσεις να πεις την «μεγάλη κουβέντα». Γιατί τελικά, το φαγητό ήταν πάντα η αφορμή για σύνδεση, ζύμωση των συναισθημάτων και αληθινή συντροφικότητα.
Να μιλήσουμε. Να πούμε αυτό που έχουμε μέσα μας. Να μοιραστούμε το πάθος μας.
Πίσω από κάθε ποτήρι ΜΑΜΟΣ, πίσω από κάθε κουβέντα που τολμήθηκε, κρύβεται αυτό που κάνει την ελληνική κουλτούρα τόσο μοναδική. Η αίσθηση ότι δεν είσαι μόνος σου. Ότι, ό,τι κι αν έχεις να πεις, η παρέα σου θα σε ακούσει. Και μάλιστα θα σηκώσει και το ποτήρι για να σου πει: «στην υγειά σου, που τόλμησες να το πεις».
Μεγάλη μπουκιά να φάμε. Μεγάλο λόγο να πούμε. Και να βάλουμε το πάθος και την αυθεντικότητά μας στο τραπέζι, μαζί με μια ΜΑΜΟΣ. Γιατί η στιγμή αυτή, όσο απλή κι αν μοιάζει, μπορεί να είναι αυτή που θα θυμόμαστε για πάντα.
Advertorial
