Το Περίσσιο παιδί του Θανάση Τριαρίδη στο FAUST από την ομάδα Ich Bebe

21 Νοεμβρίου 2019

Μία φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα πρόγραμμα στο κομπιούτερ, ένα πρόγραμμα Διεκπεραίωσης. Το οποίο εντοπίζει στα σκουπίδια ένα μωρό. Και αποφασίζει - ενάντια στους κανόνες της γεμάτης ‘ευμάρεια’ και τεχνητή νοημοσύνη πόλης- να σώσει αυτό το περίσσιο παιδί.

Το παραβολικό παραμύθι του Θανάση Τριαρίδη «Το περίσσιο παιδί» μεταφέρεται για πρώτη φορά επί σκηνής από τη νεοσύστατη ομάδα Ich Bebe, θίγοντας το ζήτημα τωνανεπιθύμητων νεογέννητων και εγκαταλελειμμένων παιδιών. Από τις 14 Νοεμβρίου και κάθε Πέμπτη, μέχρι τις 2 Ιανουαρίου 2020, το Faust μας ταξιδεύει στο μέλλον, σε μία πόλη ψυχρή και απόμακρη, όπου οι υπολογιστές αποκτούν συναισθήματα που οι άνθρωποι έχουν θάψει. Ή μήπως τελικά δεν μας ταξιδεύει και τόσο μακριά; Και τα περίσσια παιδιά είναι ήδη στην πραγματικότητά μας;

Σημείωμα Συγγραφέα

«Η παράστασή «Το περίσσιο παιδί» είναι μια προσπάθεια να αποτυπωθεί με μια εκφραστική μεταφορά ένας αδιανόητος πόλεμος που μαίνεται σήμερα. Μιλούμε για τα εκατομμύρια των εγκαταλελειμμένων παιδιών της Αφρικής: στην Αιθιοπία, στη Νιγηρία, στην Κένυα, στην Ουγκάντα, στο Κονγκό, σε ολόκληρη την υποσαχάρια Αφρική.

Δεν έχουμε ακριβή στοιχεία για τον αριθμό αυτών των παιδιών – ωστόσο μόνο σε επίπεδο Αφρικής πρέπει να ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια, δηλαδή δυο φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας. Τι συμβαίνει με τα παιδιά αυτά: στην συντριπτική τους προκύπτουν από ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες – κι όπως ίσως ξέρετε, στις εξαθλιωμένες οικονομικά χώρες η πορνεία όλων των ειδών αποτελεί για τις περισσότερες γυναίκες έναν βασικό δρόμο επιβίωσης.

Η νοσοκομειακή έκτρωση έχει δυσβάσταχτο κόστος και οι πρακτικές μέθοδοι ηθελημένης αποβολής μπορούν να καταστρέψουν το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας. Έτσι ως ασφαλέστερος δρόμος της απελπισίας μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης επιλέγεται η γέννα και η άμεση εγκατάλειψη του μωρού. Τα ανεπιθύμητα νεογέννητα εγκαταλείπονται λίγες ώρες μετά τη γέννησή τους είτε σε μια ερημική περιοχή, οπότε και πεθαίνουν αβοήθητα σε λίγες ώρες, είτε σε κάποια κατοικημένη περιοχή, οπότε και στοιβιάζονται σε άθλια ορφανοτροφεία.

Από αυτά περίπου τα μισά θα πεθάνουν από δυσεντερία τους πρώτους μήνες της ζωής τους, και τα υπόλοιπα απλώς σωρεύονται σε αδιανόητα άθλιες συνθήκες ζωής μέχρι να γίνουν έξι ή οχτώ χρονών οπότε και θα βγουν στους δρόμους για να ανακυκλώσουν την απελπισία που τα έφερε στον κόσμο. Αυτά είναι τα περίσσια παιδιά του κόσμου μας. Και βέβαια δεν υπάρχουν μόνον στην Αφρική.»

Η παράσταση παίζεται στην Αθήνα, και –στη συνέχεια- θα ταξιδέψει σε Θεσσαλονίκη, Κύπρο και άλλες πόλεις.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης

Σκηνοθετική επιμέλεια: Πηγή Δημητρακοπούλου

Κίνηση: Πασχαλιά Ακριτίδου

Κουστούμια: Μαρία Κοντοδήμα

Πρωτότυπη μουσική: Χρήστος Διαμαντής

Επιμέλεια ήχου: Βασίλης Φαλάρας

Ερμηνεία: Αντιγόνη Σταυροπούλου, Χριστίνα Παπατριανταφύλλου και Γιάννης Βερβενιώτης (ομάδα Ich Bebe)

Ακούγεται η φωνή του Γιώργου Κιμούλη

Αφίσα: Νικόδημος Τριαρίδης

Βίντεο-Φωτογραφίες: Ίριδα Κατσούλα.