Είδαμε την παράσταση “Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού”: 95 υπέροχα λεπτά αλήθειας, αγάπης και συγκίνησης - Μην τη χάσεις

Υπάρχουν μερικές παραστάσεις που δεν μπορείς να τις «χωρέσεις» σε λόγια. Το μέγεθος, η ποιότητα, η αρτιότητα και το βάθος τους σε ξεπερνούν - και ενώ έχεις τόσα να πεις, τελικά προτιμάς να σωπάσεις. Αυτό ακριβώς ένιωσα την ημέρα που βρέθηκα στο θέατρο Άλφα - Ληναίος - Φωτίου, προκειμένου να παρακολουθήσω τα «Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού» σε σκηνοθεσία Δημοσθένη Παπαδόπουλου. Όταν η τέχνη «μιλάει», σε μια παράσταση που οι λέξεις περισσεύουν, τότε καταλαβαίνεις πως κάτι πολύ καλό σε περιμένει, περνώντας το κατώφλι της θεατρικής αίθουσας.

Το έργο του Μαρκ Μέντοφ, που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μας μεταφέρει στον κόσμο των ανθρώπων με κώφωση. Ένας δάσκαλος καλείται να διδάξει σε ένα σχολείο κωφών. Σε αυτό το σχολείο, εργάζεται ως καθαρίστρια μια πρώην μαθήτρια, η οποία αρνείται να διαβάσει χείλη και επικοινωνεί μόνο μέσω της νοηματικής. Ο δάσκαλος θέλει να τη βοηθήσει, εκείνη, όμως, αρχικά αρνείται. Σιγά - σιγά, αγγίζει τους ευαίσθητους κώδικές της και «εισβάλλει» σε έναν κόσμο, που ούτε εκείνος μπορούσε να φανταστεί ακριβώς πως είναι - παρά τις υποψίες και τις γνώσεις του.

CULTURE

Τον Νοέμβρη πάμε θέατρο: 5 παραστάσεις που ξεχωρίσαμε και θα δούμε μέσα στον μήνα

Χάρης Γερμανίδης

Ευσταθία Τσαπαρέλη, Πάρης Θωμόπουλος, Άντρια Ράπτη, Μιχάλης Γεωργακόπουλος, Δημήτρης Δεληγιάννης και Σοφία Σίμου ανεβοκατεβαίνουν στη σκηνή, άλλοτε μιλώντας με λέξεις, άλλοτε με νοήματα, άλλοτε με σιωπές και παύσεις. Και οι πέντε ηθοποιοί ανταποκρίθηκαν στο μέγιστο στις προκλήσεις των ρόλων τους, υποδυόμενοι με σεβασμό και ευσυνειδησία ανθρώπους με κώφωση, ενώ, παράλληλα, παρουσιάζουν τα προβλήματα που η ίδια η κοινωνία τους έχει αναγκάσει να αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.

Τα «Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού» είναι μια παράσταση σκληρά ρεαλιστική και αφοπλιστικά ειλικρινής, που σε μεταφέρει σε έναν κόσμο που βρίσκεται τόσο κοντά σου κι ας «πρέπει» να ζήσει τόσο διαφορετικά από εσένα. Κάθε σκηνή και μια εμπειρία. Η ευαισθησία που ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος προσέγγισε το θέμα και η σκέψη η παράσταση να μεταφράζεται στη νοηματική γλώσσα από τους ίδιους τους ηθοποιούς, είναι δύο από τα χαρακτηριστικά που την κάνουν να ξεχωρίζει.

Χάρης Γερμανίδης

Ο δυνατός έρωτας που αναπτύσσεται ανάμεσα στον δάσκαλο και την κωφή καθαρίστρια δεν γίνεται να μην σε αγγίξει, να μην σε συνεπάρει, να μην σε συγκινήσει. Οι ερμηνείες της Ευσταθίας Τσαπαρέλη και του Πάρη Θωμόπουλου ξεπερνούν τα όρια της υποκριτικής και εντάσσονται στο πλαίσιο της αλήθειας. Αυτό το θεατρικό ζευγάρι είναι εκεί για να μας θυμίσει, πως ό,τι κι αν συμβαίνει στη ζωή, υπάρχει πάντα χώρος για αγάπη. Και η αλήθεια τους είναι τόσο δυνατή, που δεν μπορείς να μην τη θαυμάσεις.

Χάρης Γερμανίδης

Τα «Παιδιά ενός Κατώτερου Θεού» είναι μια παράσταση - δίδαγμα για τη ζωή, τον έρωτα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με κώφωση, απαλλαγμένη από κοινωνικά στερεότυπα και προκαταλήψεις, που μας κρατούν εγκλωβισμένους μέσα στην ίδια την καθημερινότητά μας. 95 λεπτά αλήθειας, 95 λεπτά συγκίνησης, 95 λεπτά αγάπης. Αυτή την παράσταση δεν πρέπει να τη χάσεις.