Η Αλεξάνδρεια “ζωντανεύει” στο Παλλάς - Ένα συγκινητικό ταξίδι στον χρόνο και στη δύναμη του ανεκπλήρωτου έρωτα
Άννα Καντζηλιέρη
1 Δεκεμβρίου 2025
Αν για κάτι είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι οι θεατρόφιλοι, είναι γιατί αυτή τη σεζόν ο πολιτιστικός χάρτης της πρωτεύουσας τα έχει όλα: παραστάσεις κάθε είδους, για κάθε ηλικία, κάθε προτίμηση και κάθε ενδιαφέρον. Από νέα ελληνική δραματουργία, πρωτότυπα κείμενα, μέχρι μεταφορές έργων από σπουδαίους συγγραφείς, που έχουν αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στη παγκόσμια ιστορία, η λίστα θυμίζει πάπυρο. Σε περίπτωση, λοιπόν, που αναρωτιέσαι «ποια παράσταση να δω τις φετινές γιορτές», έχω απάντηση. Ο δρόμος θα σε βγάλει στην «καρδιά» της Αθήνας, στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου, εκεί όπου βρίσκεται στο θέατρο Παλλάς. Και υπάρχει σημαντικός λόγος.
Πριν από μερικές ημέρες, βρέθηκα στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Αλεξάνδρεια», σε σκηνοθεσία του Φωκά Ευαγγελινού και κείμενο της Ζέτης Φίτσιου. Ο τίτλος ίσως να γεννά προσδοκίες, αφού η ξακουστή πόλη υπήρξε για χρόνια κέντρο πολιτισμού, ιστορίας και εμπορίου. Ωστόσο, όσα εκτυλίσσονται επί σκηνής, ξεπερνούν κάθε αρχική σκέψη. Πρόκειται για μια παράσταση - υπερπαραγωγή, γεμάτη συναισθήματα και εικόνες, που σε αγγίζει από την αρχή μέχρι το τέλος. Ένα ταξίδι στον χρόνο με κεντρικό άξονα τον έρωτα, που δεν έσβησε, δεν χάθηκε, δεν ξεχάστηκε, παρά τις προσταγές της ζωής.
Γιατί να δεις την παράσταση «Αλεξάνδρεια» στο θέατρο Παλλάς
Ο Φωκάς Ευαγγελινός κατάφερε να μεταμορφώσει τη σκηνή του θεάτρου σε μια «ζωντανή» Αλεξάνδρεια. Τα σκηνικά εναλλάσσονται με εντυπωσιακή ακρίβεια, που μεταφέρεσαι από τη μία τοποθεσία στην άλλη μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Το παρόν και το παρελθόν ενώνονται με τρόπο αριστουργηματικό και ο θεατής μοιάζει να βρίσκεται μέσα σε ένα βιβλίο, που οι σελίδες του γυρίζουν αργά, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον για τη συνέχεια. Οι εύστοχες σκηνικές μεταβάσεις, η κινησιολογία, οι χορογραφίες και η συνολική αισθητική, αναδεικνύουν ένα αποτέλεσμα υψηλών προδιαγραφών, μια πραγματική κατάθεση ψυχής από όλους τους συντελεστές.
Το κείμενο είναι τόσο άρτιο, που μοιάζει με αληθινή ιστορία που ξεπηδά από τη ζωή. Η αφήγηση σου υπενθυμίζει όλα εκείνα που νόμιζες ότι ίσως είχες ξεχάσει, ενδεχομένως να έχεις διαβάσει ή ονειρευτεί. Η ροή του θυμίζει χρωματική παλέτα: όπως τα φωτεινά χρώματα συνυπάρχουν με τα σκούρα, έτσι και τα θετικά συναισθήματα συμπορεύονται με τα αρνητικά. Η ανεμελιά, η αβεβαιότητα, τα πρώτα καρδιοχτύπια του έρωτα, η αναγνώριση, η επιθυμία, η αγάπη, η απόλυτη χαρά, η απόγνωση, η θλίψη, η δυστυχία, ο θυμός, η ελπίδα και η νοσταλγία διαδέχονται το ένα το άλλο, παρασύροντας τους θεατές σε μια ιστορία που έχει τις ρίζες της στην Αλεξάνδρεια.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι τόσο δυνατές, που συχνά ξεχνάς ότι βλέπεις θέατρο - μόνο ακούς και νιώθεις. Η Άννα Μάσχα έχει διανύσει αμέτρητα χιλιόμετρα στο θεατρικό σανίδι και το ταλέντο της είναι αδιαμφισβήτητο. Με απόλυτη εσωτερικότητα, υποδύεται μια γυναίκα που κοιτά πίσω στη ζωή της μέσα από τα μάτια ενός άλλου εαυτού - ενός εαυτού που δεν έζησε τον έρωτα όπως τον ονειρεύτηκε. Η αφήγησή της συγκινεί βαθιά, κάθε λέξη της διαθέτει δύναμη και αυθεντικότητα. Δίπλα της, σπουδαίοι και εξίσου ταλαντούχοι ηθοποιοί ξετυλίγουν αυτό το κουβάρι με βάθος, άψογο επαγγελματισμό και υψηλή ποιότητα - χωρίς υπερβολές ή περιττές προσθήκες.
Σε αυτά τα 150 λεπτά, η κεντρική ηρωίδα, η Άννα, βρίσκεται παράλληλα σε δύο πραγματικότητες - βλέπουμε δύο εκδοχές του εαυτού της τόσο όμοιες και συνάμα τόσο διαφορετικές. Όσα εξιστορεί, ήταν κάποτε η ζωή της. Σήμερα, μοιάζουν σαν την ιστορία ενός βιβλίου, που ποτέ δεν διάβασε. Η μοίρα τής επιφύλασσε πολλές εκπλήξεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής της και, τώρα, που είναι ένας άλλος άνθρωπος, ίσως να βρεθεί αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη. Ίσως και όχι.
Εξαιρετικό cast, συγκινητικές ερμηνείες, υψηλού επιπέδου σκηνοθεσία, άριστη σκηνογραφική προσέγγιση, κείμενο με βάθος και ουσία, και όλα αυτά με φόντο τη μουσική και τους στίχους των Ευανθία Ρεμπούτσικα και Άρη Δαβαράκη. Η παράσταση «Αλεξάνδρεια» φέρνει στο επίκεντρο μια ολόκληρη εποχή, τα συναισθήματα «ξυπνούν», οι αναμνήσεις «ζωντανεύουν» και μας θυμίζει πως κάποιοι έρωτες δεν τελειώνουν ποτέ. Δεν πρέπει να τη χάσεις!
Πληροφορίες παράστασης:
Πέμπτη - Κυριακή, Θέατρο Παλλάς
Πρωταγωνιστούν: Άννα Μάσχα, Εριέττα Μανούρη, Ιωάννης Παπαζήσης, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Χριστίνα Αλεξανιάν, Ελένη Καρακάση, Αλίνα Κοτσοβούλου, Δημήτρης Δεγαΐτης, Φωτεινή Παπαθεοδώρου, Λήδα Ματσάγγου, Γιώργος Ψυχογυιός, Χρήστος Νικολάου, Γιάννης Στόλλας, Γιάννης Μάνιος, Αλέξανδρος Σιάτρας, Δημήτρης Μαχαίρας, Ειρήνη Βαλατσού, Δανάη Πολίτη, Άννα Λεμπεντένκο, Παναγιώτης Παντέρας, Μάγια Βασιλάκη, Νίκος Φραντζέσκος, Βασιλική Σουρρή, Ηλιάνα Ιωαννίδου.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Φωκάς Ευαγγελινός
Κείμενο: Ζέτη Φίτσιου
Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Παναγόπουλος
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Στίχοι: Άρης Δαβαράκης
Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης
Video art: Παντελής Μάκκας
Κουστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιώργος Τέλλος, Στέλλα Κάλτσου
Μουσική διδασκαλία: Πάνος Δήμας
Βοηθός σκηνοθέτη: Εύη Νάκου
Κορεπετίτορας: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Ενορχηστρώσεις: Ευανθία Ρεμπούτσικα – Στάθης Σκουρόπουλος
Συνεργάτης σκηνογράφος: Ελίνα Δράκου
Βοηθός σχεδιασμός κοστουμιών: Δήμητρα Σταυρίδου
Βοηθός σκηνογράφου: Λία Κεραμάρη
Σχεδίαση κοσμημάτων: Νάντια Μπέλε
Γλυπτική αγάλματος: Φρέντυ Γκίζας