Διαβάσαμε και προτείνουμε ανεπιφύλακτα το τελευταίο εθιστικό βιβλίο του Ελληνοαυστραλού Χρήστου Τσιόλκα, "Μπαρακούντα". Γιατί; Διότι όλοι μας έχουμε βρεθεί κάποια στιγμή στο σημείο μηδέν, στην λεπτή αυτή γραμμή που νιώσαμε την αποτυχία να δημιουργεί μέσα μας ένα μούδιασμα πρωτόγνωρο και μια τρύπα που θα μπορούσε να οδηγήσει στην άβυσσο.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ωκεανίδα
Ο ήρωας είναι κολυμβητής ταγμένος στο όραμα του ολυμπιακού μεταλλίου. Προπονείται, ξυπνάει χάραματα, έχει κουρδίσει όλη την οικογένεια του στους ρυθμούς του στόχου του. Είναι καλός, είναι ο καλύτερος, είναι ο Ντάνι Κέλι. Θέλει να δείξει σε όλους πως είναι ο ταχύτερος, ο δυνατότερος, αυτός που το νερό υποτάσσεται στους ρυθμούς του κορμιού του. Χάρη στις επιδόσεις του στην κολύμβηση κερδίζει μια υποτροφία στο πιο φημισμένο ιδιωτικό σχολείο. Σιχαίνεται αυτό το μέρος και τους συμμαθητές του που τον κοροϊδεύουν. Στην περιφρόνηση επιλέγει να απαντήσει με τη βία, και με τη βία κερδίζει τον σεβασμό τους: γίνεται ο Μπαρακούντα, ο ψυχάκιας. Όταν έρχεται αυτή η μέρα, η στιγμή της αποτυχίας, της ντροπής, της ταπείνωσης, ο Ντάνι χάνει τα πάντα· γίνεται αυτό που φοβόταν περισσότερο απ’ όλα: ένα τίποτα.
Όμως ο Τσιόλκας συγχωρεί τον ήρωα του, όχι για την αποτυχία ούτε για τα λάθη του. Τον συγχωρεί γιατί όπως ο ίδιος δήλωσε, μεγάλωσε κι έμαθε να συγχωρεί μιας και ξέρει πως τα σαρκοφάγα αισθήματα είναι πάντα εκεί και σε κάνουν να θυμάσαι.
