Είδα το video σε τουλάχιστον τρία διαφορετικά ελληνικά κανάλια. Παντού σχολιάστηκε ότι η γυναίκα ήταν η νταντά, ενώ ο πανικός της αποδόθηκε στην αγωνία μη χάσει τη δουλειά της. Το δέχτηκα χωρίς επιφυλάξεις. Ανάλογος σχολιασμός, άλλωστε, έγινε κααι από μεγάλα διεθνή μέσα. “Το περιστατικό φτάνει στο κρεσέντο του, όταν μια ξέφρενη νταντά εισβάλλει στον χώρο σαν καρτούν και απομακρύνει τα παιδιά από το δωμάτιο” έγραψε το Time, που αργότερα όμως μπήκε στη διαδικασία να διορθώσει, διευκρινίζοντας ότι η γυναίκα δεν είναι η νταντά, αλλά η κορεατικής καταγωγής σύζυγος του καθηγητή Kelly, Jung-a Kim.
Και κάπως έτσι ένα φωτεινό, γλυκό, χαριτωμένο video έφερε στην επιφάνεια μια σκοτεινή πραγματικότητα κι έναν ιδιαίτερα επίκαιρο και σήμερα προβληματισμό: πόσο στ' αλήθεια ρατσιστές είμαστε;
Η υπόθεση ότι η γυναίκα είναι η νταντά στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο σε ρατσιστικά στερεότυπα: είναι Ασιάτισα, άρα προφανώς εργαζόμενη στο σπίτι του επιφανούς, λευκού, καθηγητή. “Οι άνθρωποι καταλήγουν εύκολα σε συμπεράσματα και το στερεότυπο για τις Ασιάτισες λέει πως είναι καλές και υπάκουες στο να προσφέρουν βοήθεια στο σπίτι και στο μεγάλωμα των παιδιών” δηλώνει η blogger Phil Yu στους Los Angeles Times. Η Helier Cheung, αρθρογράφος του BBC συμφωνεί, γράφοντας: “Το γεγονός ότι οι περισσότεροι υπέθεσαν πως πρόκειται για τη νταντά κι όχι τη μητέρα οφείλεται στο ρατσιστικό στερεότυπο σχετικά με τους ρόλους που αρμόζουν σε μια γυναίκα από την Ασία”. Σκληρό, αλλά αληθές ιδίως για όσους από μας συμμεριστήκαμε άκριτα την υπόθεση ότι πρόκειται για τη νταντά, ασχέτως αν θεωρούμε τους εαυτούς μας αντιρατσιστές και πολέμιους των φυλετικών διαχωρισμών...
Ας μην πάμε μακριά: ήδη βλέποντας Survivor και παρακολουθώντας σχετικά σχόλια στα social media, διαπιστώνω ότι στη μεγάλη συζήτηση που γίνεται για τους παίκτες του, όλοι τους, ακόμα και στο χειρότερο... κράξιμο από συμπαίκτες τους ή τηλεθεατές φαν, αποκαλούνται με τα ονόματά τους (ο Πάνος, ο Κώστας, ο Γιώργος, ο Στέλιος κ.ο.κ.). Με μία εξαίρεση: τον Έλληνα γιο Κινέζων Ορέστη Τσανγκ (είναι γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ελλάδα, έχει την υπηκοότητα, είναι Χριστιανός ορθόδοξος κι έχει υπηρετήσει στο στρατό), ο οποίος ανησυχητικά συχνά δεν είναι όπως όλοι οι άλλοι “ο Ορέστης”, αλλά “ο Κινέζος” (κατά τα άλλα, όχι, δεν είμαστε εμείς ρατσιστές, αυτός είναι Κινέζος...).
Πολλοί από μας, βέβαια, πραγματικά δεν θέλουμε να είμαστε ρατσιστές κι αντιδρούμε σε ρατσιστικά στερεότυπα που καλλιεργούν τύποι σαν τον Donald Trump (για να επαναφέρουμε το θέμα σε παγκόσμια βάση). Γι' αυτό ακριβώς, ας μην τρομάζουμε μπροστά σε αλήθειες που προκύπτουν όταν τίθεται το ερώτημα πόσο ρατσιστές είμαστε. Ας τις παραδεχτούμε για να τις πολεμήσουμε.
