Διαβάστε εδώ: Έκανα επί μία εβδομάδα clean sleeping και δεν έχω νιώσει πιο κουρασμένη στη ζωή μου
Τα βιβλία μου είναι στα αγγλικά, το κινητό μου, το laptop, το Facebook, τα πάντα "μιλάνε" αγγλικά. Μπορεί να πει κάποιος πως η γλώσσα αυτή είναι πιο απλή και “φτωχή” και γι’ αυτό μου είναι πιο εύκολο. Ίσως. Πιθανότατα, δηλαδή. Ωστόσο, είναι και θέμα συνήθειας, αν πάρουμε υπόψιν μας τις ώρες που περνάω στο internet, τις σειρά που καταβροχθίζω τη μία μετά την άλλη, τις σπουδές μου στα ξένα κλπ κλπ.
Βέβαια, η συνήθεια αυτή καθόλου δεν έγινε λατρεία από συναδέλφους. Να τα λέμε κι αυτά. Εδώ στο jenny.gr δέχομαι αρκετά πειράγματα (το οποίο δεν το καταλαβαίνω, βρίσκω αξιολάτρευτο τον τρόπο που μιλάω) κάθε φορά που ξεστομίζω "I love" ή "fair enough" και έτσι μου ανατέθηκε αυτό το *γκουγκλάρει εναλλακτική για τη λέξη ‘project’* έργο, να χρησιμοποιώ δηλαδή μόνο ελληνικές λέξεις για παραπάνω μέρες απ’ όσο θα έπρεπε.
Ημέρα 1
Τα έκανα μαντάρα (από πότε έχετε να χρησιμοποιήσετε τη λέξη ‘μαντάρα’;). Ο εγκέφαλός μου μάλλον δεν λειτουργεί έτσι πια, τι να κάνουμε; Ούτε ασανσέρ δεν μπορώ να λέω και δεν είναι καν αγγλική. Ανελκυστήρας. “Πάτα το κουμπί του ανελκυστήρα και έρχομαι!” Ποιος το λέει αυτό;; Γύρισα το Facebook στα Ελληνικά –αν το είχα βάλει στα πειρατικά (υπάρχει, όντως) θα ήταν λιγότερο αστείο. “Tα έχω διαβάσει όλα” είναι το “Mark as read” στο Messenger και είναι μακράν ό,τι πιο αστείο υπάρχει. “Ναι! Τα έχω διαβάσει όλα! Όλα!” Έβαλα και το κινητό στα Ελληνικά. Προσπαθώ απεγνωσμένα να μην πατήσω την ενημέρωση για το καινούριο λογισμικό του iOS ( “ενημέρωση”, “λογισμικό”). Μια παρένθεση: Mόλις κοινοποιήθηκε κάτι στο Χρονολόγιό μου.
Συγγνώμη, αλλά μπορώ να γελάω με αυτά όλη μέρα. Κατά τ’ άλλα, μην φανταστείτε πως έκανα καμιά τρομερή πρόοδο, πέρα από το να δυσκολεύομαι με το internet και τις συσκευές, δεν κατάλαβα καν πόσες αγγλικές λέξεις είπα μέσα στην ημέρα, οπότε δεν καταγράφω τίποτα, από αύριο πάλι.
Ημέρα 2
“Ο τάδε σας προσκάλεσε να δηλώσετε πως σας αρέσει η νέα του Σελίδα τάδε”. Μου αρέσει και το δηλώνω, λοιπόν. Μα, καλά, κανείς δεν γελάει με αυτήν την κατάσταση στο Facebook; Μόνο εγώ; Τέλος πάντων, Ημέρα Βασανιστηρίων 2η. Σήμερα τα κατάφερα ελαφρώς καλύτερα, αλλά μάλλον ήταν θέμα συγκυριών. Μία λέξη που δεν θα καταφέρω να πω ποτέ σωστά με την πρώτη, είναι η λέξη ‘λεωφορειολωρίδα’ . Μικρό το κακό όμως, γιατί αμφιβάλλω αν θα χρειαστεί να φωνάξω σε κάποιον “Πού πας; Είσαι στη λεωφολειριολωρίδα”. Στην πραγματικότητα, δεν δυσκολεύομαι τοοόσο πολύ. Μάλλον. Σήμερα είπα ‘Αντίο’ αντί για ‘Bye’. Ένιωσα λες και ήμουν η Ζωή Λάσκαρη σε ελληνική ταινία, βγήκε ένα τέτοιο δράμα.
Ημέρα 3
Θα σας εξηγήσω πώς έχουν τα πράγματα. Το να χρησιμοποιεί κανείς την αγγλική γλώσσα σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να λειτουργήσει ελαφρυντικά. Για παράδειγμα, πρέπει να απαντήσεις σε μία ερωτική εξομολόγηση (χα!) και δεν θέλεις να πεις “Κι εγώ σ’ αγαπώ”. Λες ένα ωραιότατο “love you too” και έδωσες και την απάντηση και δεν ήταν και βαρύγδουπο. Ή ακόμα καλύτερα, σε έναν τσακωμό, σου έχει ανέβει το αίμα στο κεφάλι, είσαι έτοιμη να ξεστομίσεις βαριές κουβέντες και εκεί λες: “Enough is enough πλέον όμως!” και χτυπάς και μια πόρτα και δεν έχεις πει και κάτι που θα μετανιώσεις. Μόλις πάτησα μια “αντίδραση” σε μία κοινοποίηση στο Facebook, που έχει όνομα “Έλεος!” –φοβερά Ελληνικό. Μου άρεσε. Επιστρέφοντας στο θέμα μας, το να λες αγγλικές λέξεις όταν μιλάς για σοβαρά θέματα ή όταν μιλάς για κάτι για το οποίο ντρέπεσαι, μπορεί να βοηθήσει στο να έχουν μικρότερη βαρύτητα. Ή έτσι νιώθεις τουλάχιστον. Είναι το μυστικό μου για όταν πρέπει να πω κάτι που δεν θέλω.
Γίνεται πιο μεγάλη πρόταση;
Ημέρα 4
Τα έχω πάει πραγματικά πολύ άσχημα. Δεν έχει βοηθήσει δηλαδή ούτε το Facebook στα Ελληνικά, ούτε τίποτα. Σήμερα έχω πει τη λέξη “disgusting” τρεις φορές και έχω πετάξει και κάτι “define τάδε”. Το πρόβλημα είναι πως στον καθημερινό λόγο δεν μπορώ εκεί που προσπαθώ να πω κάτι σοβαρό, να βγάζω το κινητό και να μεταφράζω. Και κάτι σημαντικό: Πώς λέει κανείς το σούπερ μάρκετ; Γιατί χθες το απόγευμα είπα στο αγόρι μου να πάμε στο παντοπωλείο. Και δεν αστειεύομαι. Προσπαθώ, παιδιά, αλήθεια.
Ημέρα 5
Ελπίζω τόσες μέρες να μην μετράμε τα τραγούδια ή έστω, ελπίζω να μην έπρεπε να ακούω μόνο Ελληνικό ρεπερτόριο (ρεπερτόριο: Γαλλική, Ισπανική μπορεί και Ιταλική λέξη, παρακαλώ όποιος ξέρει να διευκρινίσει). Σήμερα τα έχω πάει καλύτερα σε σχέση με τις υπόλοιπες μέρες, τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο. Την Κυριακή του Πάσχα εντυπωσίασα με τις γνώσεις μου στο Ελληνικό λεξιλόγιο, αν και κανένα νόημα δεν είχε γιατί οι καλεσμένοι μας ήταν από το Μεξικό.
Επίλογος (ωραία λέξη): I’m done, you guys!! Η ελευθερία του λόγου έφτασε. Αστειεύομαι. Αν έβγαλα ένα απόφθεγμα από το πείραμα αυτό, ήταν πως η χρήση της Αγγλικής γλώσσας σε καθημερινή βάση είναι αποτέλεσμα βαρεμάρας, συνήθειας και ένας τρόπος για να δώσω μια πιο διασκεδαστική χροιά στον λόγο μου (ενδεχομένως να διασκεδάζω μόνο εγώ). Φυσικά, δεν μπορώ να κάνω κάποια επιστημονική ανάλυση περί του θέματος, αλλά ας παραδεχτούμε όλοι πως το “Ο χρήστης τάδε κοινοποίησε κάτι στο χρονολόγιό σας” είναι φοβερά αστείο.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
