Αυτή η διάσταση του Μαΐου, εκφράζεται εδώ και περίπου μισό αιώνα στα ελληνικά πάνω σε μια πολύ γνωστή ξένη μελωδία. Με ένα τραγούδι αναγνωρίσιμο από τις πρώτες νότες, νοσταλγικό αλλά κι επίμονα κεφάτο και ξεσηκωτικό, που χορεύτηκε κι ακόμα χορεύεται σε πάρτι (ακούστηκε μέχρι και στο τηλεοπτικό φαινόμενο της εποχής, το Survivor) κι είναι -αναντίρρητα- γένους θηλυκού: σε λένε το κορίτσι του Μάη...
Η ιστορία του τοποθετείται στην Ελλάδα του 1970. Στην Κρήτη, χίπις από όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν τα Μάταλα, στην Αθήνα ένα συγκρότημα που έχει κατέβει από τη Θεσσαλονίκη, έχει απενοχοποιήσει τον ελληνικό στίχο στην ποπ μουσική, κάνοντας τους νέους της εποχής να χορεύουν σέικ στις νότες επιτυχιών όπως “Ο τρόπος” και μπλουζ υπό τους ήχους της “Ιστορίας” ή του “Αλέξη”. Το όνομά τους, Olympians, κι όσο κι αν οι ίδιοι (20άρηδες και 22χρονοι τότε) δεν το έχουν καταλάβει, με τις εμφανίσεις τους και τα δισκάκια που κυκλοφορούν, γράφουν ιστορία...
Το συγκρότημα δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1965 από τέσσερα μέλη των Brahms, τους Πασχάλη Αρβανιτίδη, Βαγγέλη Κουτσοτόλη, Κούλη Καλογιαννίδη, Δημήτρη Λαζαρίδη και τον 'Αλκη Κακαλιάγκο από τους Vips. Με τις πρώτες ηχογραφήσεις τους (“Ο τρόπος” και το “Συμπόσιο”) καταρρίπτουν κλισέ της εποχής και φέρνουν έναν ήχο πιο ευρωπαϊκο με στίχο καθαρά ελληνικό στη νέα γενιά της εποχής.
Ως συγκρότημα, η παρέα των νεαρών που εμπνεύστηκαν το όνομά τους από τους Θεούς του Ολύμπου, δεν έμελλε να μείνουν για καιρό μαζί, σε αντίθεση με τραγούδια τους, που άφησαν στη νεολαία της εποχής αξέχαστες αναμνήσεις και μια αγάπη που κληροδοτήθηκε σε επόμενες γενιές. Στις πιο γνωστές επιτυχίες τους, ανήκει και “Το κορίτσι του Μάη”, που κυκλοφόρησε το 1970.
Πάνω στη μελωδία του “Venus” των Shocking Blue, η Σέβη Τηλιακού κλήθηκε να γράψει στίχους χωρίς όμως να πατάει πάνω σε αυτούς της αγγλικής, πρώτης εκτέλεσης. Στο πνεύμα της εποχής των hippies, εμπνεύστηκε τη δική της ιστορία για ένα κορίτσι που ρίχνει στην πλάτη τα μαλλιά και δεν έχει χώρο στην καρδιά για την αγάπη -του, για να είμαστε δίκαιοι με το κορίτσι.
Μια μάλλον άγνωστη λεπτομέρεια, σχετικά με το διάσημο τραγούδι αποκαλύφθηκε από τον 'Αλκη Κακαλιάγκο σε συνέντευξή του. Στην ηχογράφησή του, χρειάστηκε μια γυναίκα για να κάνει κάποια φωνητικά, γιατί όταν προσπάθησαν να τα κάνουν τα αγόρια του συγκροτήματος, το αποτέλεσμα δεν ήταν ικανοποιητικό. Στο στούντιο την ώρα της ηχογράφησης βρισκόταν μόνο μια γυναίκα – τραγουδίστρια, η οποία είχε τον ίδιο παραγωγό με τους Olympians, οπότε δέχτηκε να τους κάνει τη χάρη, συμμετέχοντας φωνητικά στην ηχογράφηση. Εκείνη η -σπουδαία- τραγουδίστρια, που απλώς έτυχε να βρίσκεται στο στούντιο τη μέρα της ηχογράφησης ήταν η Μαρινέλλα...
