«Ολάκερη η ψυχή μου μια κραυγή. Κι όλο μου το έργο, το σχόλιο στην κραυγή αυτή. Μια λέξη πάντα σ’ όλη μου τη ζωή με τυραννούσε και με μαστίγωνε, η λέξη ανήφορος».
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα θεμελιώδη. Από την ουσία και τη λύτρωση στο έργο, στα γραπτά του Νίκου Καζαντζάκη. Όσο κι αν μια ταινία, εκείνη του Κρητικού επίσης Γιάννη Σμαραγδή, ο «Καζαντζάκης», είναι η αφορμή για τις γραμμές που ακολουθούν, δείτε την ουσία με τα μάτια του ίδιου του Μεγάλου Κρητικού: τον ανήφορο. Τον διαρκή, αέναο ανήφορο του Ανθρώπου, που εξυψώνει και λυτρώνει. Διαβάστε περισσότερα εδώ
