Αποτελεί ειρωνία το γεγονός πως η «μητέρα του φεμινισμού» έχει αποτυπωθεί στη συνείδηση πολλών ως η σύντροφος ενός σπουδαίου άντρα, αλλά η σχέση τής Μποβουάρ με τον Ζαν-Πολ Σαρτρ -γνωρίστηκαν το 1921- τόσο στον έρωτα, όσο και στη Φιλοσοφία, είναι ιδιαίτερη, αμφίδρομη και ανεξάρτητη. Ως ζευγάρι, μένουν σε διαφορετικά σπίτια και ως ερωτικοί σύντροφοι διατηρούν ανοικτές ερωτικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους, ενίοτε και όλοι μαζί – καταστάσεις που η Μποβουάρ θα εξιστορήσει μέσα από το λογοτεχνικό της έργο.
Ο ελεύθερος έρωτας και η αυτοδιάθεση του σώματος βρίσκονται στην καρδιά της σχέσης τους και η λέξη «γάμος» αποτελεί ένα «κακό αστείο». Οταν το 1931 ο Σαρτρ ζητά από την Μποβουάρ να παντρευτούν –για πρακτικούς, κυρίως, λόγους– η Γαλλίδα είναι κάθετη: «ο γάμος είναι περιορισμός, αστικοποίηση, αλλά και θεσμοθετημένη παρέμβαση του κράτους στην ιδιωτική ζωή των πολιτών».
Η Σιμόν ήταν μια γυναίκα με πάθος και ήταν δεδομένο ότι ο υπαρξιακός φιλόσοφος Σαρτρ δεν την κάλυπτε ποτέ σεξουαλικά, δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένη. Ετσι, η ίδια φρόντιζε να διοχετεύει τη φλόγα της σε άλλους εραστές. Αυτό έχει γραφεί πολλές φορές, αλλά είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα
