Πρόκειται για την έκτη έκθεση που συντάσσεται από το 2012, χρονιά κατά την οποία ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών θέσπισε την Παγκόσμια Ημέρα Ευτυχίας (γιορτάζεται την 20η Μαρτίου), απευθύνοντας έκκληση στις κυβερνήσεις όλου του κόσμου να υιοθετήσουν «μια στάση περισσότερο δίκαιη και ισορροπημένη όσον αφορά την οικονομική ανάπτυξη που θα προωθεί τη βιωσιμότητα, την εξάλειψη της φτώχειας, την ευτυχία και την ευημερία όλων των ανθρώπων». Το ιδιαίτερο, όμως, με την εν λόγω έκθεση, είναι ότι πέρα από την παρουσίαση του βαθμού ευτυχίας σε 156 χώρες, συμπεριλαμβάνεται και μια αντίστοιχη έκθεση σχετικά με την ευτυχία των μεταναστών (σε 116 χώρες).
«Ολοένα και περισσότερες κυβερνήσεις αξιοποιούν τους δείκτες ευτυχίας για να λάβουν πολιτικές αποφάσεις», εξηγεί στην Corriere della Sera ο διακεκριμένος αμερικανός ακαδημαϊκός Τζέφρι Σακς, επικεφαλής του Δικτύου Λύσεων για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη των Ηνωμένων Εθνών και ένας από τις συντάκτες της έκθεσης. «Οι κυβερνήσεις μπορούν να εξασφαλίσουν πως τα σχολεία προωθούν την ευτυχία των νέων, πως εργασία σημαίνει δημιουργία και όχι κούραση, πως οι πόλεις θα μετατραπούν σε κοινότητες». Δεν πρόκειται περί μιας αφελούς σκέψης, υποστηρίζει ο ακαδημαϊκός από το πανεπιστήμιο Columbia, επικαλούμενος την περίφημη τοιχογραφία της «Αλληγορίας της Καλής και της Κακής Διακυβέρνησης» του Αμπρότζο Λορεντσέτι που κοσμεί το δημαρχείο της Σιένα: «Ευημερία για τη μία και παρακμή για την άλλη. Αλλά η εκστρατεία παραμένει η ίδια. Πιστεύουμε, μαζί με τον Αριστοτέλη, πως αξίζει τον κόπο να αγωνιστούμε για την ευτυχία».
