Από όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι να ενθουσιάζομαι με όποιο γατάκι ή σκυλάκι έβλεπα στο δρόμο και να παρακαλάω τους γονείς μου να με αφήσουν να τα πάρω όλα σπίτι. Κάθε χρονιά, τα Χριστούγεννα έγραφα και γράμμα στον Άγιο Βασίλη για να μου φέρει ένα ζωάκι, αλλά πάντα κατέληγα με παιχνίδια. «Μένουμε σε διαμέρισμα, δεν γίνεται» ήταν η απάντηση που έπαιρνα από τους γονείς μου όταν ξανά και ξανά τους έδειχνα αδεσποτάκια στο δρόμο.
Όταν πήγαινα έκτη δημοτικού, γυρνώντας από το σχολείο είδα ένα γατάκι που του είχαν καψαλίσει τα μουστάκια (hello bullies του σχολείου), ήταν πολύ αδύνατο και χωρίς τη μαμά του. Έτρεξα σπίτι, αποφασισμένη να μην δεχτώ το όχι ως απάντηση. «Ας έρθει για ένα Σαββατοκύριακο μόνο», είπε η μαμά μου.
19 χρόνια μετά, έχουν περάσει από το σπίτι μας οχτώ ζωάκια, με τα έξι από αυτά να είναι ακόμα εν ζωή και βασικά μέλη της οικογένειάς μας. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τον Βαγγέλη (RIP), τον Hippo (RIP), τον Χρηστάκη, τον Χοντρούλη, την Τρίχα, την Ήρα, τον Harry και τη Νεφέλη και δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μόνοι, χωρίς έναν τετράποδο «κολλητό».
For the record, αν και είμαι crazy cat lady μέχρι το μεδούλι, να σας πω πως η Τρίχα είναι σκύλος και η Ήρα σκαντζόχοιρος. Και ναι, όλα τα είδη συνυπάρχουν μεταξύ τους αρμονικά – εκτός ίσως από τον 15χρονο Χρηστάκη που γεννήθηκε γεροπαράξενος και τσαντίλας και δεν θέλει πολλά πολλά.
Πώς είναι να ζεις με τόσα ζώα; Αρχικά, αντιλαμβάνομαι πλήρως πως δεν είναι εύκολο να έχεις την ευθύνη τόσων πλασμάτων, αλλά πλέον ζω σε σπίτι με κήπο και πάνω από τους γονείς και τη γιαγιά μου. Όλοι μαζί τα φροντίζουμε, plus έχουν πολλές επιλογές χώρου για να πάνε όταν δεν θέλουν να πέφτουν πάνω στα «αδέρφια τους».
Παρόλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν αδεσποτάκια, αλλά επιλέγουν να μην το κάνουν γιατί δεν προλαβαίνουν/δεν θέλουν ευθύνες/ δεν έχουν χρήματα και για πολλούς ακόμα λόγους που προσωπικά δεν θα καταλάβω ποτέ. Για εσάς δεν θα είναι κάτι τόσο δύσκολο, ένα μπολάκι φαγητό και νερό και πολύ αγάπη αρκούν. Και πιστέψτε με, θα την πάρετε πίσω στο έπακρο. Adopt, don’ t shop και βοηθήστε ένα ζωάκι που περνάει δύσκολα στους δρόμους, δεν θα το μετανιώσετε.
