UPDATE #NOW

Μίλα: Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ταμπού #vawg


Χριστίνα Γουδρούπη

25 Νοεμβρίου 2018

ss.jpg

Μία στις τρεις γυναίκες (ή κορίτσια) βιώνουν σωματική ή σεξουαλική βία στη διάρκεια της ζωής τους, συνήθως από κάποιον συνεργάτη. 

Μία στις 10 γυναίκες στην Ε.Ε. έχει υποστεί κάποια μορφή έμφυλης βίας, από την ηλικία των 15 ετών και άνω

Μία στις πέντε έχει υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία από νυν ή τέως σύντροφο

Μόλις το 52% των γυναικών που έχουν παντρευτεί ή συζούν έχουν πλήρη ελευθερία αποφάσεων σε σχέση με τις σεξουαλικές σχέσεις, την αντισύλληψη και την υγειονομική περίθαλψη.

200.000.000 γυναίκες υπέστησαν ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Στην Ελλάδα, το πρόβλημα γίνεται ενδοοικογενειακό, καθώς το 68% των γυναικών που έχουν υποστεί κακοποίηση είναι έγγαμες.

Επίσης στην Ελλάδα, το 25% των γυναικών έχουν υποστεί σωματική ή και σεξουαλική βία, από την ηλικία των 15 ετών και άνω. Ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ε.Ε. φτάνει το 33%, αλλά μόλις το 14% των γυναικών το καταγγέλλουν στην αστυνομία.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα συγκλονιστικά στοιχεία του ΟΗΕ και της έκθεσης «Βία κατά των γυναικών: Πανευρωπαϊκή έρευνα» του Οργανισμού Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Από αυτά μπορούμε να καταλάβουμε ότι η βία κατά των γυναικών δεν είναι μια παρωχημένη έννοια. Δεν υπάρχει κάπου μακριά, δε συμβαίνει κάπου αλλού, ούτε έχει πάψει να ισχύει. Ο λογαριασμός στο twitter @SexHarassMap, που καταγράφει περιστατικά έμφυλης βίας βάζοντας pins πάνω σε χάρτη, αυτήν την εβδομάδα αναρτά περιστατικά από το 2018, προκειμένου να αποδείξει πόσο συχνή και ανεμπόδιστη είναι η βία κατά των γυναικών στην Ελλάδα. 

Το να ζεις χωρίς το φόβο να υποστείς βία, αποτελεί κορυφαίο ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο από ό,τι φαίνεται δεν έχουμε ακόμα κατακτήσει. Το πρόβλημα έχει αναγνωριστεί επίσημα μόλις τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Τον Δεκέμβρη του 1999 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ με απόφαση της ανακήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών. Όμως, κινήματα όπως το #MeToo, το #YoTambien στο Μεξικό, Ισπανία, Νότια Αμερική, το #QuellaVoltaChe στην Ιταλία, και το #Ana_kaman στα αραβικά κράτη, μας υπενθύμισαν τη χρονιά που πέρασε ότι το πρόβλημα έχει βαθιές ρίζες.

Μπορεί να υπάρχει μεγάλη βελτίωση σε σχέση με το ποσοστό των περιστατικών που καταγγέλονται, να έχουν βελτιωθεί οι δομές και να γίνονται συντονισμένες προσπάθειες, αλλά έχουμε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά μας για να καταπολεμηθεί πλήρως το φαινόμενο. Εκτός από τη συνεχή στήριξη της κοινωνίας, χρειάζεται οι ίδιες οι γυναίκες να σπάνε τη σιωπή τους και να ενθαρρύνονται να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μιλώντας για αυτό. 

Το μικό σπότ που ακολουθεί αναφέρεται ακριβώς στο το ευαίσθητο αυτό θέμα που συνεχίζει ακόμα και σήμερα να είναι ταμπού.