H Βουλή της Ελλάδας στις 11 Ιανουαρίου του 1982 συνεδριάζει με αντικείμενο τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων από τα Γυμνάσια στα Λύκεια. Ο υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, τότε, Λευτέρης Βερυβάκης ζητά τον λόγο και ανακοινώνει ότι η κυβέρνηση εισάγει στο νομοσχέδιο τροπολογία για την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος.

Τυπογραφία

Ανάμεσα στα επιχειρήματα που έχουν περιληφθεί στην εισηγητική έκθεση, της τροπολογίας Βερυβάκη, για την καθιέρωση του μονοτονικού είναι και το όφελος που θα προέκυπτε στην τυπογραφία. «Η υιοθέτηση του μονοτονικού θα έχει ευεργετικές συνέπειες στο χώρο της τυπογραφίας, όπου η σημερινή κατάσταση συνεπάγεται άσκοπη σπατάλη χρόνου και οικονομικών πόρων. Η ελληνική τυπογραφική κάσα έχει πάνω από 180 θέσεις για τα διάφορα ψηφία και ορθογραφικά σημεία, εκεί που θα ήταν μόλις 60. Ο περιορισμός των στοιχείων στο ένα τρίτο μειώνει αντίστοιχα τις κινήσεις, τα τυπογραφικά λάθη και τις διορθώσεις, με ό,τι αυτό συνεπιφέρει σε εξοικονόμηση χρόνου και χρήματος», ανέφερε η εισηγητική έκθεση που υπολόγιζε ότι με την κατάργηση των πνευμάτων και των πολλών τόνων, οι δαπάνες για τη δαχτυλογράφηση και την εκτύπωση θα περιορίζονταν κατά 40%.

Τα μεσάνυχτα της 11ης Ιανουαρίου 1982 προχώρησε η συζήτηση για την κατάργηση των εισαγωγικών εξετάσεων και έπειτα ακολούθησε η συζήτηση για την καθιέρωση του μονοτονικού συστήματος.

Η δίκη των τόνων

Μέσα στην κατοχή, το 1942, το Πανεπιστήμιο Αθηνών επέβαλε ποινή προσωρινής απόλυσης δύο μηνών στον καθηγητή Ιωάννη Κακριδή, γιατί στα βιβλία του χρησιμοποίησε «ορθογραφικόν και τυπικόν σύστημα καινοφανές και γλωσσικόν ιδίωμα μη επιτρεπόμενον δια την εν πανεπιστημίω διδασκαλίαν». Τα πρακτικά της δίκης τυπώθηκαν από το βιβλιοπωλείο της «Εστίας», με τον τίτλο «Η δίκη των τόνων». Στο βιβλίο περιλαμβάνονται οι αρχικές κατηγορίες και η απολογία του Ι.Θ. Κακριδή και οι μαρτυρικές καταθέσεις διαπρεπών επιστημόνων και πολιτικών. Αργότερα η Φιλοσοφική Σχολή κυκλοφόρησε την «αντιδικία των τόνων», που υπεραμυνόταν των τόνων για λόγους ιστορικής σημασίας.

Την περίοδο 1976-1979 κατατέθηκαν στη Βουλή τρεις προτάσεις νόμων για την καθιέρωση του μονοτονικού. Οι προτάσεις εκείνες καταψηφίστηκαν από την τότε κυβερνητική πλειοψηφία, οι εκπρόσωποι της οποίας δήλωσαν ότι δεν είναι κατ΄αρχήν αντίθετοι με τη λογική της μεταρρύθμισης αυτής αλλά θα έπρεπε να μετατεθεί σε ευθετότερο χρόνο, όταν και η κοινή γνώμη θα ήταν πιο ώριμη για μια τέτοια αλλαγή.