#δενειναιαθωοι: Πολιτική δολοφονία, ανθρώπινη απώλεια και δικαιοσύνη

Πολιτική δολοφονία. Ξεκάθαρα. Αλλά, και ανθρώπινη απώλεια. Ξεκάθαρα. Έγκλημα. Μία μέρα σαν τη σημερινή είναι, που η ανθρωπότητα παλεύει με την ίδια τη φύση της. Όσο μπορεί κανείς να εντάξει στο ανθρώπινο είδος τους φασίστες. Μία μέρα, που οι συνειδήσεις όλων αφυπνίζονται, θέλοντας και μη.

Αυτή τη μέρα, η μαμά του Παύλου στέκεται απέναντι στον καθένα από μας και ζητά τη δικαιοσύνη. Όχι, στον προσωπικό της πόνο, αυτός δεν θα σταματήσει ποτέ μάλλον. Της έτυχε η χείριστη μορφή της απώλειας. Ο πόνος της δεν θα δικαιωθεί, μόνο θα απαλυνθεί. Ωστόσο, ο άδικος χαμός του γιου της γράφτηκε στην ιστορία με τον πιο άσχημο τρόπο. Μία άδικη θυσία για αυτονόητα πλέον πράγματα. Ένας άδικος θάνατος για το τίποτα.

Αυτή η αδικία όμως, που θλίβει την μητέρα, την γυναίκα, αλλά και τον πολίτη, επιβάλλεται σήμερα να βρει την τιμωρία που της πρέπει. Δεν είναι ζήτημα ευθύνης προσωπικής. Είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η δικαιοσύνη έχει ξεκάθαρα πλαίσια για τέτοιες υποθέσεις και είναι αυτό το χαρακτηριστικό που ορίζει τα δημοκρατικά θεμέλια του σύγχρονου κόσμου, της Ελλάδας του σήμερα.

Δεν πρέπει να μείνουν ερωτηματικά στο κεφάλι κανενός. Η Μάγδα Φύσσα πρέπει να ανακουφιστεί. Ο άδικος θάνατος ενός νέου από εγκληματίες συνείδησης και κατάχρασης της ανθρώπινης νοημοσύνης, έχει ήδη τιμωρηθεί συνειδησιακά. Πρέπει να τιμωρηθεί και παραδειγματικά.

Σιγά μη φοβηθούμε, λοιπόν όλοι μας. Ο φόβος μας κάνει αδύναμους. Ο φόβος είναι αυτός που άφησε χώρο στον φασισμό. Ο φόβος είναι αυτός, που μας κάνει να σωπαίνουμε. Σήμερα, ο κόσμος έξω από το εφετείο πάτησε τον φόβο κι ευτυχώς για όλους φρόντισε να ακουστεί δυνατά η δημοκρατική φωνή της ανθρωπότητας. Το δικαίωμα της ζωής είναι αυτονόητο και είμαστε όλοι ΙΣΟΙ. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό. Οφείλουμε να είμαστε. Για να μην θρηνήσουμε ποτέ ξανά έναν νέο, άδικα. Για να μην φοβάται η μαμά κανενός Παύλου για το παιδί της εκεί έξω. Για να σεβαστούμε το ίδιο μας το είδος.

Είναι η δική μας στιγμή, μεταπολιτευτικά η πιο σημαντική από άποψη πολιτική, να αποδείξουμε ότι σεβόμαστε τα ιδανικά, που κληρονομήσαμε ως απόγονοι αυτού του λαού, ως μέρος της ανθρωπότητας συνολικά. Η δικαιοσύνη ευτυχώς δόθηκε καθυστερημένα αλλά έμπρακτα και ο φασισμός ελπίζω να θαφτεί μία για πάντα, να μείνει ως μία κηλίδα στην ιστορία και η ελευθερία να πάψει να χρεώνεται με ζωές. Αυτό μας αξίζει.