K448: Η θεραπευτική σονάτα του Mozart που ηρεμεί άτομα με επιληψία

Είναι ίσως ο μεγαλύτερος συνθέτης, όχι μόνο του 18ου αιώνα, αλλά όλων των εποχών. Από παιδί, άφηνε άφωνους τους μουσικούς κύκλους, ενώ μεγαλώνοντας δημιούργησε έργα τόσο εμβληματικά που παίζονται μέχρι σήμερα από τις πλέον κορυφαίες ορχήστρες στον κόσμο. 

Ο Mozart παρόλο που πέθανε σε ηλικία μόλις 35 ετών, ασκεί τεράστια επιρροή σήμερα και σε τέτοιο βαθμό, που θα έλεγε κανείς ότι υπήρξε αρκετά διορατικός για την εποχή του. Πρόσφατη μελέτη που έγινε στο Scientific Reports, συνδέει τα έργα του με την ιατρική. Συγκεκριμένα, όπως διαπιστώθηκε, το έργο Sonata for Two Pianos in D Major K448, γνωστό ως Mozart K448, έχει την τάση να ηρεμεί τα άτομα με επιληψία, μειώνοντας αισθητά τις κρίσεις τους. 

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Πώς είναι να ζεις με OCD: Βιωματικά πορτρέτα δείχνουν το αληθινό πρόσωπο της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος γαληνεύει στο άκουσμα της συγκεκριμένης μελωδίας και γι' αυτό παρατηρείται πως το εν λόγω έργο έχει τη δύναμη να επηρεάζει την έκβαση των επεισοδίων απορρύθμισης του εγκεφάλου. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 16 ασθενείς που νοσηλεύτηκαν με επιληψία και οι οποίοι δεν ανταποκρίθηκαν στα φάρμακα, ενισχύοντας τις ελπίδες ότι η μουσική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για νέες μη επεμβατικές θεραπείες.

Προκειμένου να μελετήσουν την επιρροή του Mozart K448 στους εγκεφάλους των ανθρώπων με επιληψία, οι ερευνητές έβαλαν το κομμάτι να παίζει ενώ παρακολουθούσαν με μικροσκοπικούς αισθητήρες τις αντιδράσεις των ατόμων και την εμφάνιση επεισοδίων IED που είναι σύντομα αλλά σοβαρά εγκεφαλικά περιστατικά μεταξύ των επιληπτικών κρίσεων των ατόμων αυτών.

Ο Mozart έγραψε το Mozart K448 στα 25 του το 1781. Οι μελωδίες που περιέχει έχουν θεραπευτική δύναμη, είναι αντικρουόμενες και ενώνονται αρμονικά με τους χαμηλότερους τόνους. 

Η ομάδα ανακάλυψε ότι 30 δευτερόλεπτα αφότου τα άτομα αυτά είχαν ακούσει τη σονάτα, εμφάνιζαν αισθητά λιγότερα τέτοια επεισόδια. Επίσης, το συγκεκριμένο κομμάτι επηρεάζει την περιοχή του εγκεφάλου που διαχειρίζεται τα συναισθήματα, όπου κι εκεί παρατηρήθηκε μεγάλη επίδραση. 

Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να ακούσουν μερικά ακόμη κομμάτια, όπως του Wagner αλλά η επίδραση των έργων αυτών είχε μηδενική επιρροή σε σχέση με το έργο του Mozart. Μετά τη νέα μελέτη, υπάρχει ανάγκη για περισσότερες δοκιμές που θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν κι άλλα επιλεγμένα κομμάτια μουσικής ως μέτρο σύγκρισης, για να καταλήξουν οι ερευνητές πιο αναλυτικά, στα θεραπευτικά συστατικά της σονάτας του Mozart.

Δείτε ακόμη: Δέκα μουσεία που πρέπει να επισκεφθείτε