Καλοκαίρι στην πόλη είναι για εμένα τρία πράγματα: παραστάσεις και συναυλίες σε ανοιχτά θέατρα και θερινό σινεμά. Και όταν πρόκειται για το τρίτο, έχω φυσικά και αγαπημένο, στο οποίο επιστρέφω κάθε καλοκαίρι – κι αυτό δεν είναι άλλο από το ιστορικό Σινέ Λιλά στα Πατήσια. Το Λιλά άνοιξε τις πόρτες του – ή μάλλον καλύτερα τον υπέροχο κήπο του – για πρώτη φορά το 1967 και από τότε κοσμεί την οδό Νάξου, εκεί όπου γενιές και γενιές έδιναν ρομαντικά ραντεβουδάκια. Και μόνο η αίσθηση αυτή, της ατμόσφαιρας μιας άλλης εποχής, με έχει κάνει πραγματικά να αγαπήσω τον κινηματογράφο αυτό λίγο παραπάνω. Την εβδομάδα που μάς πέρασε βρέθηκα ξανά, ένα υπέροχο, δροσερό βραδάκι, στο αγαπημένο Λιλά για να δω την «Χαμένη Κόρη» σε σκηνοθεσία της Μάγκι Τζίλενχαλ, με την αγαπημένη μου Ολίβια Κόλμαν.
Διαβάστε την συνέχεια στο monopoli.gr
