UPDATE #NOW

All the Beauty and the Bloodshed: Το ντοκιμαντέρ για την ακτιβίστρια Nan Goldin και την κρίση οπιοειδών στην Αμερική που πρέπει να δεις


Κλέλια Φατούρου

30 Ιανουαρίου 2023

All the Beauty and the Bloodshed: Το ντοκιμαντέρ για την ακτιβίστρια Nan Goldin και την κρίση οπιοειδών στην Αμερική που πρέπει να δεις
Το ντοκιμαντέρ που πρέπει να δούμε πριν τη βραδιά των Όσκαρ

Οι φετινές υποψηφιότητες των Όσκαρ στην κατηγορία Ντοκιμαντέρ είναι πραγματικά διαμάντια. Μετά το "My Year of Dicks" που εξερευνά τη σεξουαλικότητα στην εφηβεία, έχουμε το "All the Beauty and the Bloodshed", που διεισδύει στη ζωή και τον ακτιβισμό της φωτογράφου Nan Goldin, με τη σκηνοθετική ματιά της Laura Poitras.

Το 2018, ακτιβιστές σκηνοθέτησαν τον θάνατο ανθρώπων στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, δίπλα σε έναν αιγυπτιακό ναό της πτέρυγας Sackler. Αυτό έγινε με στόχο την οικογένεια των δισεκατομμυριούχων Sacklers, που έχουν τη φαρμακευτική εταιρία Purdue Pharma, η οποία κατασκευάζει τα πασίγνωστα παυσίπονα OxyContin. Το θέμα είναι ότι αυτά τα οπιοειδή έχουν οδηγήσει σε μία επιδημία εξάρτησης και 500.000 θανάτους από το 2000 (στις Η.Π.Α.).

Η Nan Goldin ήταν η γυναίκα που ενορχήστρωσε αυτό το γεγονός και πολεμά τους Sacklers, ξέροντας από πρώτο χέρι πώς είναι να ξυπνάς από επέμβαση και να χρειάζεσαι OxyContin όλη μέρα. Έφτιαξε λοιπόν τον οργανισμό PAIN (Prescription Addiction Intervention Now) για να δώσει ένα τέλος στις συνεργασίες αμέτρητων πολιτιστικών κέντρων με τη φαρμακευτική, όπως το Tate, το Louvre και το V&A. Και τα κατάφερε.

Το υποψήφιο για Όσκαρ ντοκιμαντέρ συνδυάζει την τέχνη με την πολιτική και δείχνει πώς η εκστρατεία της Goldin κατεδάφισε την οικογένεια Sacklers. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Διηγείται τη ζωή της 68χρονης φωτογράφου, σε καλλιτεχνικό επίπεδο αλλά και στο πώς δημιούργησε μία έκθεση για το Aids, το 1989, σε μία απαγορευμένη εποχή για κάτι τέτοιο. Τόλμησε να φωτογραφήσει φίλους και εραστές ενώ έκαναν σεξ, μετατρέποντάς το σε τέχνη.

«Συγκινήθηκα τόσο πολύ από τις συνεντεύξεις που έκανα με τη Nan, που ήξερα ότι έπρεπε να μπει η ζωή της σε πρώτο πλάνο. Η δουλειά της είναι τόσο συναισθηματική, αλλά και με πολιτικά μηνύματα. Έκανε εκείνη την έκθεση για το Aids, τη στιγμή που έχανε φίλους από τη νόσο και επιμένει πάντα στην αλήθεια της», αναφέρει η σκηνοθέτρια Laura Poitras, που κέρδισε Όσκαρ το 2014, για το "Citizen Four".

Πιστεύει ότι οι Sacklers δεν έχουν τιμωρηθεί ακόμα, γιατί δεν βρίσκεται κανείς στη φυλακή. Παρόλα αυτά, το όνομά τους σβήνει σιγά σιγά και τα μεγάλα μουσεία και γκαλερί κόβουν κάθε σχέση μαζί τους.