«Ναι, αλλά τι φορούσες;»: Το συγκλονιστικό βίντεο που μεταφράζει τον φόβο του βιασμού πίσω από κάθε γυναικείο βήμα
The Jennettes
8 Ιουνίου 2021
«Μη γυρνάς μόνη σπίτι, πρόσεχε. Είναι επικίνδυνο να περπατάς σε στενά». Πόσες φορές έχετε ακούσει κάποιον να σας λέει αυτή τη φράση; Και άλλες πόσες, νιώσατε τον ίδιο φόβο, περνώντας από ένα σκοτεινό σημείο, χωρίς να χρειαστεί να ακούσετε κάποια άλλη φωνή πέρα από τη δική σας;
Από μικρή ηλικία, μάθαμε πως μερικές λέξεις μπορούν να λάβουν αρνητικό πρόσημο παρόλο που από τη φύση τους, δεν εμφάνιζαν τέτοια προδιάθεση. Για παράδειγμα, το ντύσιμο μιας γυναίκας μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί «προκλητικό» και ακολούθως, ικανό να προκαλέσει έναν βιασμό ή μια άλλη μορφή κακοποίησης.
Όχι, το ντύσιμο δεν είναι μόνο «ωραίο, καλαίσθητο, κακόγουστο»... Αλλά πολλές φορές, βαφτίζεται ως ακατάλληλο και υπαίτιο μιας ανάρμοστης ανδρικής συμπεριφοράς, δικαιολογώντας τα αδικαιολόγητα. «Τι θα βάλεις, πώς και γιατί θα το βάλεις»; Δεν έπρεπε να το φορέσεις έτσι, εσύ έφταιγες γι΄αυτό που σου συνέβη. Εάν είχες προσέξει λίγο παραπάνω και φρόντιζες να ήσουν λιγότερο προκλητική...
Το παρακάτω βίντεο, που δημιουργήθηκε από την καλλιτέχνη Lydia Touloumidou, συγκεντρώνει με ευστοχία τους αδιόρατους προβληματισμούς κάθε σύγχρονης γυναίκας, η οποία παρόλο που θα έπρεπε να αισθάνεται ασφαλής να περπατάει μόνη της το βράδυ όπως και αν είναι η εμφάνισή της, περικυκλώνεται από κάθε είδους φόβο για το οτιδήποτε.
Μάθαμε να προσαρμόζουμε το ντύσιμό μας ανάλογα με το τι ώρα θα γυρίσουμε και αν θα μας γυρίσει κάποιος. Ο φόβος για το ότι μπορεί κάποιος να μας χτυπήσει, να μας κλέψει, να μας βιάσει, είναι πάντα αδιόρατος και είναι πάντα εκεί, πίσω από κάθε μας βήμα και πίσω από οποιαδήποτε ηλικία.
Γιατί μάθαμε να κανονικοποιούμε την κακοποίηση και να ρίχνουμε όλες τις ευθύνες στο θύμα που δεν πρόσεξε, δεν προνόησε για να μην προκαλέσει... Ακολουθεί μέρος από το παραπάνω συγκλονιστικό βίντεο που επιβεβαιώνει πως ο φόβος ζει πίσω από κάθε μας βήμα και ισχυροποιείται μέσα από τις αντιδράσεις ακόμη και της σύγχρονης κοινωνίας.
Αλήθεια, αναγνωρίζετε στα παρακάτω λόγια την εσωτερική σας φωνή;
«Συνήθως, αλλάζω το ύφος μου με το πού περνάω μπροστά από παρέες ανδρών και σβήνω το χαμόγελό μου για να μη με πλησιάσουν. Φοράω τη μάσκα της αδιαφορίας και αποφεύγω να τους κοιτάξω στα μάτια γιατί προκαλώ με τα ρούχα και τη συμπεριφορά μου. Τι φταίνε αυτοί;
Προσέχω καθημερινά μη με βιάσει ένας άνθρωπος που ίσως είναι ο γείτονας, ο θείος, ο φίλος, ο γιατρός, ο δάσκαλος, ο συμμαθητής. Προσέχω από κάποιον που έχει παιδιά, αδερφές, ανίψια, εγγόνια. Προσέχω καθημερινά από κάποιον σαν αυτόν που καθημερινά χαιρετάω έξω, που του λέω καλημέρα και που περνάω από μπροστά του με μεγάλη σιγουριά. Προσέχω ακόμη και από σένα και από την ίδια τη σκιά μου. Αυτές είναι οι μέρες του 2021, οι μέρες που διανύουμε. Κρατάω τα χέρια μου σφιχτά μέχρι να φτάσω στην εξώπορτα και πρέπει να κλείσω την πόρτα πίσω μου πριν αρχίσω να ανεβαίνω τις σκάλες. Και θα με ρωτήσεις αύριο... Ναι, αλλά τι φορούσες;».
Δείτε ακόμη: Δυνατές φωτογραφίες που περιγράφουν τη γυναικεία κακοποίηση
Σε πολλές χώρες τα κορίτσια έχουν λιγότερα δικαιώματα στη μόρφωση από τα αγόρια, προκειμένου να μην έχουν τις ίδιες απαιτήσεις στο μέλλον.
Οι γυναίκες μπορεί να μην έχουν ελευθερία λόγου αν η γνώμη τους θεωρείται λιγότερο σημαντική από των αρσενικών.
Μία στις τρεις γυναίκες θα κακοποιηθεί κάποια στιγμή στη ζωή της, πιθανότατα από κάποιο συγγενικό πρόσωπο.
Παράλληλα με το να διατρέχουν κίνδυνο παρενόχλησης, οι γυναίκες συχνά ωθούνται να υποβάλλονται σε αισθητικές επεμβάσεις για να είναι αρεστές.
Σε πολλές χώρες και κοινωνίες, οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να έχουν τον έλεγχο του ίδιου τους του κορμιού.
Οι γυναίκες δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και την εργασία. Περίπου 155 χώρες έχουν τουλάχιστον ένα νόμο που τους τα απαγορεύει.
Οι γυναίκες είναι πιθανό να κερδίζουν λιγότερα από έναν άντρα που κάνει ακριβώς το ίδιο επάγγελμα.
