Σκηνή πραγματική: Σάββατο βράδυ, σε “ίδρυμα” ψυχαγωγίας και διασκέδασης. Πρώτες πρωϊνές ώρες. Κόσμος μπαίνει, κόσμος βγαίνει. Γυναίκες κάθε λογής αλλά κυρίως 40άρες κυκλόφορούν ελεύθερες και περιμένουν να πολιορκηθούν. Κάθομαι στη γωνιά μου, “ασυνόδευτη” και εγώ! Παρατηρώ. Σε δυο “φυλές” στέκομαι…
Φυλή πρώτη: περνάει γεμάτη στρας, ακτινοβολώντας και φορώντας την πούλια και τον αυγερινό… Περπατούν, όμως, γεμάτες αυτοπεποίθηση. Σα να μην τις νοιάζει τι θα πουν οι γύρω τους. Ή και το αντίθετο. Σαν το μόνο που τις απασχολεί να είναι πως θα κάνουν εντύπωση. Τα πάντα επάνω τους λαμπυρίζουν.
Φυλή δεύτερη: Γυναίκες “προχωρημένης” ηλικίας με αβυσσαλέο ντεκολτέ και μίνι. Χαζεύω τα πόδια τους… είναι, όντως, εντυπωσιακά Τα πρόσωπα τους λίγο παραπάνω “πειραγμένα”, αλλά ποιός θα το προσέξει με τέτοιο πόδι και τέτοιο μπούστο σε κοινή θέα; Ωραίες, μοιραίες παρουσίες…
Σκέψη που περνάει από το μυαλό για να την επεξεργαστώ...
Το στυλ μπορεί να είναι έμφυτο, μπορεί να είναι επίκτητο. Όπως και να έχει το στυλ συμβαδίζει, μας αρέσει, δεν μας αρέσει, με την ηλικία. Και εξηγούμαι... δεν πιστεύω ότι μια γυναίκα μπορεί να φοράει τα ίδια στα 40 και τα 50 όπως στα 20 και τα 30. Δεν υποννοώ ότι δεν μπορείς να βάλεις στρας και παγιέτα, ή κοντή φούστα και ανοιχτό ντεκολτέ...αλλά χρειάζεται να το κάνεις με τέτοιο τρόπο ώστε να μην «κραυγάζει», να μην φωνάζει, να μην «ξενίζει»... (α παρεμπιπτόντως τα γόνατα προδίδουν την ηλικία... μην το ξεχνάτε!).
Αισθάνομαι ότι με το πέρασμα των χρόνων το σημαντικότερο είναι να βρεις αυτό το στυλ που ταιριάζει με την προσωπικότητα σου, με το είναι σου και όχι με το φαίνεσθαι. Άλλωστε τώρα ξέρεις καλύτερα τι θέλεις και τι σου ταιριάζει... θα έπρεπε τουλάχιστον! Τώρα πια το στυλ είναι η επιτομή του εναρμονισμού του μέσα με το έξω σου... με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το ζητούμενο είναι να «υπηρετείς» το στυλ που επέλεξες και να μην σε «φοράνε» τα ρούχα.
Με ένα απόφθεγμα ξεκίνησα και με ένα άλλο θα τελειώσω. Γιατί με εκφράζει αλλά και γιατί προέρχεται απο αντρικά χείλη…
“Χωρίς αυτοσεβασμό, δεν έχεις αυτοπεποίθηση, χωρίς αυτοπεποίθηση, δεν έχεις ταυτότητα και χωρίς ταυτότητα, δεν έχεις στυλ.”
Εγώ πάντως όταν «μεγαλώσω» θέλω να μοιάσω σε αυτές τις «κυρίες» του βίντεο... Δεν τις λες απλές... Τις λές όμως ΘΕΕΣ! Αυτό, κυρίες μου, για εμένα ναι είναι στυλ. Γιατί στην καθεμία αντανακλάται η προσωπικότητα της, η σιγουριά στον εαυτό της...στον τρόπο που κινείται, που μιλάει αλλά και στις επιλογές – ακόμη και όλες αυτές τις σουρεάλ – που ντύνεται! Γιατί αυτό θέλει αυτοσεβασμό, αυτοπεποίθηση, ταυτότητα... Με άλλα λόγια στύλ!
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
