WELL BEING ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

#WonderWoman: Μέσα στη δυσκολότερη ηλικία ανθίζει η ευτυχία


ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΓΡΑΜΜΕΛΗ

3 Μαΐου 2017

pexels-photo-265702.jpeg

Η αλήθεια είναι ότι ποτέ πριν δεν το είχα σκεφτεί. Και μόνο η ευθύνη της μητέρας, μού έφτανε για να αγχωθώ και να νιώσω ότι δεν υπήρχε κενό για να χωρέσει κάτι άλλο. Κι όμως, όταν ο μπαμπάς μου έπαθε το πρώτο του έμφραγμα, όλα άρχισαν να αλλάζουν. Δεν αρκούσε να τον επισκεφτώ στο νοσοκομείο. Επρεπε να τρέξω, να συνεννοηθώ για να έχει καλούς γιατρούς και καλό δωμάτιο, να φροντίσω να τον κάνει να χαμογελάσει, να στηρίξω ψυχολογικά την μητέρα μου και φυσικά να ρυθμίσω τις υποχρεώσεις μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Ακολούθησαν κι άλλα προβλήματα υγείας και η σειρά των πραγμάτων επαναλήφθηκε σχεδόν αυτόματα.

Στο ενδιάμεσο ανακάλυψα κι άλλα. Ότι για παράδειγμα από ανάγκη και από αγάπη μιλούσαμε τρεις φορές την ημέρα στο τηλέφωνο. Οτι πολλές φορές “θυσίαζα” τις βόλτες με τις φίλες μου γιατί ήθελα να πάω την μαμά μου στο θέατρο ή για καφέ στη Βουλιαγμένη καθώς ο μπαμπάς μου δεν μπορούσε να κινηθεί λόγω προβλημάτων. Ή να πάω με τον γιο μου επίσκεψη στο πατρικό μου για να “μπει χαρά στο σπίτι”. Για να χαμογελάσουν και οι δύο και να δουν το εγγονάκι τους, για να νιώσουν ότι γεμίζει και πάλι ο χώρος από φωνές και χαμόγελα. Για να τους πάω λίγο παγωτό παρφέ κρέμα κάνοντάς τους να νιώθουν πως είναι άτακτοι όχι πια απέναντι στη δασκάλα αλλά στο “ζάχαρο” που παραμονεύει. Για να δω το πρόσωπο του μπαμπά μου να φωτίζεται την στιγμή που έδινε χαρτζιλίκι στο εγγόνι του, για να δω την μαμά μου να στριμώχνει τάπερ με φαγητό σε μία τσάντα. Για να μου πουν μην μαλώνεις το παιδί αν και όταν ήμουν στην ηλικία του η τιμωρία πήγαινε σύννεφο. Για να σταθούν στην πόρτα την ώρα που ξεπαρκάρω και να μείνουν εκεί κοιτάζοντας μέχρι να χαθεί το αυτοκίνητο από τον ορίζοντα.

Για μένα πια όλο αυτό είναι κομμάτι της ευτυχίας μου. Όσο κουρασμένη κι αν είμαι, όσο κι αν πιέζομαι, όσο κι αν δεν μου φτάνει ο χρόνος για μένα είναι τόσο πολύτιμοι. Είναι αυτό το κομμάτι της ζωής μου που φοβάμαι μήπως το χάσω. Είναι το παρελθόν μου που αγκαλιάζει τρυφερά το παρόν και το μέλλον μου. Είναι ο μπαμπάς μου και η μαμά μου. Και τίποτα και κανένας δεν μπορεί να τους αντικαταστήσει στην ψυχή μου... Ούτε σύντροφος, ούτε φίλος. 

 

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook για να μαθαίνετε όλα τα νέα

Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.