Οι άνθρωποι που είδαν τις περιουσίες τους να λιώνουν μέσα τις φλόγες, έχασαν φίλους και συγγενείς και οι ίδιοι σώθηκαν «από θαύμα» υποφέρουν από οδυνηρά συμπτώματα και έχουν ανάγκη από φροντίδα και ψυχολογική υποστήριξη
Η ανακούφιση, αυτή η μικρή χαρά που μπορεί να νιώσει ο κατάκοπος άνθρωπος αμέσως μετά τη διάσωσή του ή τη διάσωση άλλων, δεν κρατάει πολύ. Υποχωρεί γρήγορα μπροστά στο σοκ και την απελπισία που προκαλεί μια καταστροφή όπως οι τρομερές φωτιές που αφάνισαν φύση, περιουσίες και ανθρώπους, στην Αττική.
Απόγνωση, λύπη, φόβος και θυμός, ντροπή, ακόμη και ενοχές, είναι μερικά, μόνο, από τα συναισθήματα που ακολουθούν, μαζί με ανησυχία, πιθανή σύγχυση και αίσθημα αποπροσανατολισμού, δυσκολία συγκέντρωσης ακόμη και αυτοκατηγορίες, αλλά επίσης δυσκολίες ύπνου και εφιάλτες. Οι πυρκαγιές προκαλούν τεράστιο άγχος καθώς τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα, είναι απρόβλεπτες και μπορούν να προκαλέσουν τρομακτικές καταστροφές. Η επιβεβλημένη εκκένωση οικισμών αναγκάζει τους ανθρώπους να πάρουν σημαντικές αποφάσεις μέσα σε ελάχιστο χρόνο και επειδή συνήθως οι φωτιές επηρεάζουν μεγάλες περιοχές, προκαλούν κοινωνική αναστάτωση.
Οι αντιδράσεις των πληγέντων ποικίλουν καθώς εξαρτώνται από πολλούς διαφορετικούς παράγοντες όπως η φύση της απώλειας, το μέγεθος των επιπτώσεων στη ζωή τους, η ηλικία τους, η προσαρμοστικότητά τους σε ψυχολογικό επίπεδο. Οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν καλά τις απώλειες και μπορούν να συνεχίσουν τη ζωή τους παρόλα τα συναισθήματα άγχους και κατάθλιψης. Εξάλλου, η μεγάλη θλίψη μετά την απώλεια αγαπημένων πραγμάτων (πόσο μάλλον ανθρώπων) είναι φυσιολογική ψυχολογική αντίδραση. Οι πυρκαγιές βιώνονται συλλογικά και η υποστήριξη που προσφέρεται είναι συγκινητική.
Οι άνθρωποι συνδέονται και βοηθούν ο ένας τον άλλο. Οσο εξελίσσεται το γεγονός, μάλιστα, ακούμε ιστορίες για ήρωες που βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο για να βοηθήσουν αγνώστους. Αργότερα οι πληγέντες περιβάλλονται από συγκινημένους ανθρώπους που μπορούν να τους συναισθανθούν, η υποστήριξη έχει χιλιάδες όψεις και έρχεται από πάρα πολλές διαφορετικές πλευρές. Παρόλα αυτά δεν είναι απλό. Η υλική βοήθεια μπορεί μεν να απαλύνει τον πόνο αλλά δεν αρκεί για να εξαφανίσει το μετατραυματικό στρες (PTSD), διαταραχή που προκαλείται μετά από μια εξαιρετικά τραυματική εμπειρία που έζησε κάποιος και η οποία απείλησε τη ζωή του ή/και τον συγκλόνισε συναισθηματικά.
Με δεδομένες τις καταστροφές, τις απώλειες και την αναταραχή που ακολουθεί μετά από μια μεγάλη φωτιά δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι σχεδόν όλοι παρουσιάζουν συμπτώματα. Οι επιζώντες δεν μπορούν να σταματήσουν να σκέφτονται αυτό που τους συνέβη, το ξαναζούν με τρομακτικά flash back, δυσκολεύονται να κοιμηθούν, βλέπουν τρομακτικούς εφιάλτες, τα νεύρα τους είναι τεντωμένα όσο δεν πάει άλλο. Για τους περισσότερους αυτές οι αντιδράσεις θα μειωθούν τις επόμενες εβδομάδες, οι αντιδράσεις όμως όσων έχασαν αγαπημένα πρόσωπα, τραυματίστηκαν ή έμειναν άστεγοι θα είναι πιο έντονες και θα κρατήσουν περισσότερο. Εκτός από την τρομακτική εμπειρία την ώρα της φωτιάς έχουν τώρα να αντιμετωπίσουν και άλλους στρεσογόνους παράγοντες, που θα δυσκολέψουν τη ζωή τους:
Διαβαστέ τη συνέχεια στο protagon.gr
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
