Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν είναι ο εαυτός της

Τις τελευταίες μέρες κάνει τον γύρο του διαδικτύου ένα κείμενο γραμμένο από την Αγγελική Μπολουδάκη* που έχει καταφέρει και έχει αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές του γυναικείου κοινού, γιατί μέσα απ' τον απλό λόγο αποδομεί τις ανασφάλειες και καταγράφει μερικές από τις πιο μεγάλες αλήθειες που αφορούν τις γυναίκες και την σημασία του να μάθουν να δέχονται και να αγαπούν τον εαυτό τους

Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν σταματά να περιμένει την ευτυχία από έναν άντρα ή από κάποια εξωτερική πηγή και αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού της. 

Διατηρεί τον σεβασμό της σε ό,τι κάνει και με όποιον συνδέεται, γνωρίζοντας πως ο σεβασμός στην προσωπκότητά της είναι αγάπη.

Απολαμβάνει τη μοναχικότητά της με δημιουργικό τρόπο και εκπληρώνει τις επιθυμίες της.

Τολμάει να κάνει τα όνειρά της πραγματικότητα, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή ως μοναδική. Δεν κυνηγά την ευτυχία, αλλά δένεται με την κάθε στιγμή και εκείνη την ανταμείβει, επιστρέφοντας της αυτό που εκπέμπει.

Νιώθει ελεύθερη να κάνει αυτά που επιθυμεί, πιστεύοντας πως όταν χαίρεται μπορεί να μοιράζεται αληθινά. Εκτιμά τις ανάγκες της, τις σέβεται, τις ικανοποιεί χωρίς ενοχές, χωρίς λογοκρισία.

Αγκαλιάζει το ευάλωτο κομμάτι του εαυτού της, το σέβεται, το αποδέχεται. Κατανοεί τις αδυναμίες των άλλων, τις διαχωρίζει από την επιθετικότητα, την αδιαφορία, τον αρνητισμό.

Νιώθει ένα ευρύτερο ενδιαφέρον για τη ζωή, ασχολείται όμως μόνο με εκείνα που μπορεί να επηρεάσει, μόνο με εκείνα που μπορεί να ζυμωθεί μαζί τους.

Εκτιμά τον εαυτό της, τολμά σε εμπειρίες, μαθαίνει από τα λάθη της. Αγαπά τα λάθη της, γιατί και αυτά της γνώρισαν τον εαυτό της.

Δεν αναλώνεται σε «γιατί», από λύπη που δεν έχει αυτά που θα ήθελε να έχει, αλλά νιώθει ευγνωμοσύνη για αυτό που είναι, για αυτά που έχει.

Δεν πληγώνει τον εαυτό της, δεν ανέχεται συμπεριφορές που την πληγώνουν.

Δεν επιτρέπει σε άλλους να την κατευθύνουν, να της υποδεικνύουν ένα τρόπο ζωής διαφορετικό από αυτό που επιθυμεί, αλλά επιμένει στην δική της αλήθεια.

Αποχαιρετά ανθρώπους χωρίς θυμό ή λύπη, συνειδητοποιώντας πως η κάθε γνωριμία την έμαθε να συνδέεται πιο ουσιαστικά με τον εαυτό της και με τους άλλους.

Δεν τοποθετεί κανένα σε θρόνο, ούτε μπαίνει η ίδια, δεν εξιδανικεύει επιδιώκοντας μια φαντασιωσική ευτυχία ούτε υποτιμά εκείνους που δεν την βοηθούν να κερδίσει αυτά που έχασε, προσπαθώντας να επαναπροσδιορίσει τον εαυτό της μέσα από άλλους.

Δεν γεμίζει αρνητισμό, αλλά αντιμετωπίζει θετικά και με εμπιστοσύνη τη ζωή.

Δεν γυρεύει επιβεβαίωση, ούτε και ανταγωνίζεται κανένα.

Δεν προσπαθεί να σώσει τους άλλους, αλλά συνδέεται ισότιμα.

Είναι δεκτική σε ό,τι την ανοίγει στην ζωή, σε ό,τι σέβεται αυτό που είναι η ίδια.

Αγαπά το σώμα της, χαίρεται με την σεξουαλικότητά της.

Η πιο όμορφη ηλικία για μια γυναίκα αρχίζει όταν είναι ο εαυτός της.

*Η Αγγελική Μπολουδάκη είναι Ειδικός Ψυχικής Υγείας