Η ανατροφή ενός ανθρώπου είναι σκληρή δουλειά. Ακόμη και οι ειδικοί αντιμετωπίζουν προβλήματα με την αλλαγή συμπεριφοράς των παιδιών.
Τα παιδιά έχουν ανάγκη από καθοδήγηση και πειθαρχία. Θέλουν δομή. Θέλουν όρια, τα οποία θα δοκιμάσουν για να εκτιμήσουν κατά πόσο μπορούν να σας χειραγωγήσουν.
Ποτέ μην ζητάτε από ένα παιδί να τηρεί αφηρημένες αρχές που είναι αδύνατο να εφαρμοστούν στην πραγματική ζωή. Μην περιμένετε από ένα παιδί επτά μηνών να πηγαίνει στην τουαλέτα ή από ένα παιδί έξι ετών να χρησιμοποιεί την κοινή λογική των ενηλίκων. Οι βασικές γνώσεις για την ανάπτυξη της παιδικής ηλικίας καθιστούν τον γονέα πιο αποτελεσματικό.
Οι πιο συνηθισμένες αναπτυξιακές συμπεριφορές τα πολύ μικρά παιδιά είναι το κλάμα, η ρίψη αντικειμένων, το άγχος του αποχωρισμού, φοβίες του σχολείου, το πιπίλισμα του αντίχειρα. Οι παραπάνω παιδικές συμπεριφορές ακούγονται αρκετά αθώες, αλλά πρέπει και ο γονέας να μπορεί να τις χειριστεί σωστά.
Το κλάμα
Οι συμπεριφορές του ξεσπάσματος και του συχνού κλάματος απευθύνονται στους γονείς και τουλάχιστον εν μέρει τραβάνε και την προσοχή των γονέων.
Στην περίπτωση του κλάματος, ωστόσο, κάποιες φορές γίνεται πιο έντονο και κάποιες άλλες η συχνότητα μειώνεται. Ένα σχεδιάγραμμα μπορεί να είναι χρήσιμο σε αυτό το σημείο. Κρατήστε ένα αρχείο για το πότε συμβαίνει το κλάμα και σημειώστε τους λόγους. Μπορεί ήδη να υποψιαστείτε ότι μέρος του κλάματος προέρχεται από κόπωση αργά την ημέρα ή όταν υπάρχουν κοντά συγκεκριμένα άτομα.
Πτώση και ρίψη αντικειμένων
Το να ρίχνει και να πετάει ένα παιδί αντικείμενα μοιάζει με το κλάμα, γιατί όλα μπορούν να θεωρηθούν συμπεριφορές που τραβούν την προσοχή. Ένα παιδί που ρίχνει το κουτάλι του από την καρέκλα του ή ρίχνει ένα γεμάτο ποτήρι γάλα, σημαίνει ότι έχει βρει έναν αβίαστο τρόπο να κάνει τους γονείς του (ή τη μητέρα του, όπως συμβαίνει συνήθως) να του δώσουν περισσότερη προσοχή, ενώ τρώει. Και πάλι, πρέπει να επικεντρωθείτε στις καλές συμπεριφορές και να μη δίνετε τόση σημασία στις δυσάρεστες και ενοχλητικές συμπεριφορές που διατηρούν την αρνητική προσοχή.
Σχολική φοβία και άγχος αποχωρισμού
Εάν το παιδί φοβάται να πάει σχολείο ή δεν θέλει να σας αποχωριστεί, είναι σημαντικό να είστε δημιουργικοί. Για παράδειγμα, εάν το παιδί ισχυρίζεται ότι έχει πονοκέφαλο, ίσως η πρώτη σας απάντηση να είναι να ξαπλώσει και να κοιμηθεί, αντί να παρακολουθεί τηλεόραση.
Το πιπίλισμα του αντίχειρα
Το πιπίλισμα του αντίχειρα τείνει να είναι μια συμπεριφορά που τραβάει την προσοχή. Εάν χρησιμοποιηθεί με αυτόν τον τρόπο, η στρατηγική θα πρέπει να περιλαμβάνει τον προσδιορισμό καλών συμπεριφορών που θα ληφθούν υπόψη και μια διαδικασία αγνόησης προς τη συμπεριφορά του πιτσιλίσματος του αντίχειρα.
Προσπαθήστε να μην τονίζετε την πράξη, γιατί μπορεί το παιδί να μην το έχει συνειδητοποιήσει. Στα παιδιά η υπογράμμιση μιας συμπεριφοράς οδηγεί συνήθως στην εγκατάστασή της. Αντί να σχολιάζετε κάθε φορά που βλέπετε να απομυζεί το δάχτυλο, απασχολήστε το με μια άλλη δραστηριότητα.
Καθώς τα μικρά παιδιά ωριμάζουν, πρέπει πάντα να αναρωτιέστε αν η συμπεριφορά είναι κατάλληλη για την ηλικία τους και να μην κρίνετε τη συμπεριφορά ως αυτοσκοπό.
Όλοι οι νέοι γονείς βιώνουν αυτές τις παιδικές συμπεριφορές ως μικρά, παροδικά προβλήματα εντός των αναπτυξιακών φάσεων. Ποτέ μην τιμωρείτε ένα παιδί για αυτές τις επιλογές. Μην αγχώνεστε. Τα περισσότερα παιδιά είναι καλά. Και οι γονείς, ναι, χρειάζεστε μια βραδινή έξοδο κάθε τόσο.
Ακολουθήστε το jenny.gr στο google news και μάθετε τα πάντα γύρω από τη διατροφή, τη γυμναστική, το σεξ και την ψυχική υγεία.
